Fleva Story

Deel 36 'Verdriet'

Floris stond beneden in de kliniek bij de receptie. "Hallo, ik kom voor mijn vrouw Eva van Dongen, ik zou haar graag nog een keer zien voor het gedaan is! En ik moet haar dringend spreken!" zei hij hijgend. "Sorry meneer, dat kan niet, als u uw gedachten gewijzigd heeft bent u nu te laat! U had dat bij de intakes moeten zeggen." zei de vrouw achter de balie. "Nee, daar gaat het niet om, het gaat om onze dochter, die heeft leukemie!" Floris had geen geduld meer en rende naar boven. "Meneer, dat kan echt niet!" riep de receptioniste hem na, toen ze merkte dat hij verder rende schudde ze haar hoofd en mompelde: "Had 'ie bij de intake moeten doen!".
Floris rende zo hard hij kon de trap op. Hij zag een deur langzaam dicht gaan en rende er heen. Net op tijd. Eva lag in de kamer en kreeg een kapje over haar mond ter verdoving. "Eva wacht!" riep Floris. Eva schoot overeind, "Oh god!" zei ze. "Is dit de vader?" vroeg de verpleegster. Eva knikte, "Ja, dit is mijn man!" antwoordde ze. "Meneer dit had u echt eerder moeten doen!" zei de verpleegster kwaad. "Eva," zei Floris, "het gaat niet om het kind, het gaat om Floor, het gaat weer heel slecht met haar en ze vraagt naar je!". Eva sprong gelijk overeind, verontschuldigde zich tegenover de verpleegster en reed met Floris mee naar het ziekenhuis.