Geçmişe Saplanan Acılar

◖ 6 ◗

10 Eylül 2021

Annem kabul etti günlük. Annem, babamın evlilik teklifini kabul etti...

Tam şu anda üçümüz öyle mutluyuz ki günlük... Tekrar aile olabileceğimize dâir inancım gün geçtikçe büyüyor. Umuyorum ki bunu başarabiliriz de. Annemi hep böyle mutlu ve güzel gülüşüyle görmek istiyorum. Çok acı çekti, çok zorlandı son yıllarda ve artık mutlu olsun istiyorum. Üçümüz, mutlu olalım istiyorum.

19 Eylül 2021

Hazırlıklar başladı günlük. Hepimizde tatlı bir telaş var şu sıralar. Annemi çok heyecanlı görüyorum. İçi içine sığmıyormuş gibi ve sanki ilk kez evleniyormuş gibi mutlu.

Annem ve babamı izlerken, bizi de düşünmeden duramıyorum günlük. Annemin yerine kendimi, babamın yerine onu koyup hayal etmekten kendimi alıkoyamıyorum. Umuyorum biz de bu zamanları yaşayabiliriz. Kendimi beyaz bir gelinliğin içinde ve onu da damatlığın içinde hayal etmek gülümsememi sağlıyor. Hayalî bile mutlu olmama yetiyor günlük.

Bugün birlikte kendimize düğün için kıyafet bakarken zamanın durmasını istedim. Üzerimize bizim için komik gelen kıyafetleri giyip eğlenirken zaman hiç geçmesin ve hep böyle eğlenelim istedim.

Onun gülüşünü bir kez daha görebilmek için, asla giymeyeceğim kıyafetleri bile giyebilirim günlük. Sırf o biraz daha gülsün ve ben onun gülüşünü seyredebileyim diye...

24 Eylül 2021

Yaklaşık bir hafta sonra beklediğimiz düğün gerçekleşecek günlük. Aslında oldukça kısa olan bir süre şu anda benim için çok uzun geliyor. Hemen altı gün sonrasına ışınlanmak ve düğün gününe geçmek istiyorum. Hiçbir aksilik çıkmadan düğün gerçekleşsin ve üçümüz tekrardan bir aile olalım istiyorum.

Sanırım bu gerçekleşmeden rahat bir nefes alamayacağım. İçimde, mutlu olduğum her anda peşimi bırakmayan o his var. Kötü bir şeyler olacakmış hissi.

Bunu düşünmemeye, kötü düşünceleri zihnimden kovmaya çalışıyorum. İyi düşünmeye çabalıyorum ve kendi kendime moralimi bozmamak için uğraşıyorum. İnanıyorum ki her şey hayal ettiğimden bile güzel olacak...

Olacak, değil mi günlük?

30 Eylül 2021

Sonunda sabırsızlıkla beklediğim gün geldi günlük. Yarının hayatımın en mutlu günlerinden biri olacağını düşünüyorum. Umuyorum ki öyle de olacak.

Bugün annemle anne kız oturup konuştuk. Önceden sık sık yaptığımız bu aktiviteyi bir süredir gerçekleştiremiyorduk. Düğünden önceki son akşam balkonumuza geçmiş ve uzun bir sohbete dalmıştık. Yeri geldiğinde hüzünlenmiş, yeri geldiğinde kahkahalarla gülmüştük. Sonra ise saatin geç olduğunu fark edip sessiz olmaya çabalamıştık.

Baba kız ilişkimiz ne kadar zayıfsa, anne kız ilişkimiz de bir o kadar kuvvetliydi. Ve ben bunun her zaman kıymetini biliyordum. Babamla yaşayamadığım her şeyin çok daha fazlasını annemle yaşama şansını elde edebilmiştim ve onun gibi bir anneye sâhip olduğum için de kendimi çok şanslı hissediyorum. Babamın bizi terk edip gittiği günden beri, benim için çok emek vermişti. Bunu söylemese bile anlayabiliyorum; uzun bir süre depresyondan çıkmak istemese bile, benim için ayağa kalkmış ve güçlü durmaya özen göstermişti. Her şeye rağmen kızı için çabalamıştı. Onun hakkını ödeyemeyeceğimi biliyorum...

Bir gün, bende annem gibi güçlü bir kadın olmak istiyorum günlük.

Olur da bir gün çocuğum olursa, bende annemin bana yaptığı anneliği çocuğuma yapmak istiyorum. Onun kadar iyi bir anne olabilmek istiyorum.

Umarım, bu hayalim gerçekleşebilir.