EMANET (Final Oldu)

Bölüm 3

Not :Yorumlarınıza karşılık yb gelmiştir...Yorumlarınız iyi ya da kötü yazmamı teşvikliyor...iyi okumalar..🕊

Medyada :ROZELİN KARADAĞLI

Kolumu tutan ele baktığımda yeşil gözlü dev olduğunu anlamıştım.Onun elleri iriydi ve işaret parmağının üzerinde kahverengi beni vardı.Başımı çevirip baktığımda çok öfkeli duruyordu,ne yapmıştım ki ?ben daha ne olduğunu anlayamadan kolumdan tutup odaya doğru götürttü.İçeri geçtiğimizde kapıyı sertçe kapattı.Beni duvara ittiğinde sırt kemiklerimin kırıldığını hissetmiştim,canımı yakmıştı.Acıdan yüzümü buruşturduğumda elini çeneme atıp kopartacakmış gibi sıktı,bu kadar kızdıracak ne yapmıştım ki ?tutulmuş gibi sessiz kalırken bir anda diğer eliyle oymalı yazmamı başımdan çıkarttıp konuşmaya başladı

-Takmayı mı bilmiyorsun ?

-Biliyorum

-O zaman niye her tarafın meyadanda lan !

Sözleri karşısında şok olmuştum,meydanda ne demekti ?İnsanlık haliydi,her kadının başına gelebilir bir durumdu.Çenemi cevap istercesine sıktığında acıdan inlemiştim ama bu onun umrunda değildi,konuşmaya başladığımda ise öfkeden sinir damarları belirginleşmişti.

-Sana çay ikram edeceğim sıra açıldı,zaten kimse görmeden hemen çıktım.

Açıklamam ona yetmemişti ama elini çenemden çekmişti,sıktığı yer sızladığından orayı ovuşturmak istemiştim ama bakışları üzerimdeyken bunu yapamadım.Alnını alnıma yasladığında sıkıntılı bir şekilde nefes alıp verdi,yaklaşık 10 sn boyunca böyle durduktan sonra tekrar konuştu

-Bir daha öyle görmeyecem !

-T..tamam

Dediğimde geri çekilip yazmamı başıma örttü.Yeşil harelere bakamıyordum,elini çeneme koyduğunda inlemiştim çünkü sızlamıştı.

-Bana bir daha canını yaktırma güzelim,öfkelendiğimde kontrolsüz oluyorum.

Şuan aptallar gibi acımı unutmuş ve ona " gerçekten güzelin miyim ?" demek istiyordum.Sırtım ve bileğimdeki acıları unutup onun bir çift lafına takılı kalacak kadar sevmek daha çok canımı acıtıyordu çünkü bunun bir karşılığı yoktu.Gözlerime bakmayı hala sürdürdüğünde başımı tamam anlamında salladım.Elini yanağıma koyarak alnımdan öptü,sonrada başıyla kapıyı göstererek "hadi "dedi.Odadan çıktığımızda o salona geçmişti,ben ise merdivenin köşesine bıraktığım tepsiyi alıp mutfağa geçtim.Delal ablanın masada üzgün bir şekilde oturduğunu görünce yanına gidip oturdum,beni gördüğünde gözyaşını hemencecik sildi.Çok güzel bir kadındı,Revşan ablanın aksine merhametli ve güler yüzlüydü.Elimi omzuna koyduğumda

- iyi misin ?

Dedim.Gözyaşını bir bir o güzel yüzünü ıslatırken benimde onunla birlikte ağlayasım gelmişti çünkü biri acı çekerken ben öyle sakince duramıyordum.Kendimi bastırıp onu dinlemeliydim,zaten bir ağlamaya başlasam duramayacakmışım gibi hissediyordum

-Delal abla,ağlama lütfen.Neyin var ?anlat belki için rahatlar

-Neyi anlatayım ki Rozelin ?kocamın beni sürekli istemediğini söylemesini mi,yoksa aşığı için beni nasıl aşşağıladığını mı ?yoruldum.Çok bekledim beni sevip kabullensin diye ama o her fırsatta o kadına gitti.Ben çok mu çirkinim ?çok mu kötüyüm ?beni neden sevmiyor

Tekrar ağlamaya başladığında ne diyeceğimi bilememiştim ama onun ne hissettiğini çok iyi anlamıştım.Çünkü sevgisizliğin nasıl yaraladığını en iyi bilenlerdendim,çocukken babam beni sevsin diye çok ugraşmıştım ama karşılığında ondan gördüğüm tek şey beni sürekli diğer çocuklarından dışlayıp dövmesiydi.Yeşil gözlü devi ise çok sevmiştim ama bu sevginin onda bir karşılığı yoktu.Karısıydım,evet ama bu beni sevmek zorunda olduğunu göstermiyordu.Birlikte olmamız evliliğin normal akışında olması gereken bir şeydi,sonuçta sağlıklı bir erkekti ve bunu isterdi.Yine duygusallaştığımda düşüncelerim derinleşmişti,şuan konu ben değil Delaldi.Elimle gözyaşlarını sildikten sonra gidip bir bardak su doldurup ona uzattım,tekrar yanına oturduğumda konuşmaya başladım