Not :Soruları cevaplamadığınız müddetçe yb gelmeyecek ..iyi okumalar 🕊🌼
Medyada :AMED 🍀
Serhad ben yokmuşum gibi belindeki havlusunu çıkarttığında utançtan hemen gözümü kapatıp arkama döndüm.Yaklaşık beş dakikanın sonunda arkamı dönüp baktığımda giyinik bir şekilde yatağa uzanmıştı.Yanına yaklaşarak yere attığı havluyu alıp banyoya götürdüm,geri döndüğümde komidinin üzerinden suyu alıp çiçeğimi suladım.Suladığım zaman içimden ona hevi(umut) adını koymak gelmişti,o yeşerip çiçek açınca benimde umutlarım yeşerecekti.Bu his beni mutlu ettiğinden gülümsemiştim,arkamı döndüğümde Serhad uyuyor gözüküyordu.Elimdeki sülahini komidini üzerine bırakıp bende yatağa geçip uzandım,uykum yoktu ama yorulmuştum.
Akşam Serhattan yarın için nasıl izin alacağımı düşünürken yerimden huzursuzca kımıldandım.Kesin konuşurken tartışacaktık buna bir çözüm bulmalıydım ama ne ?Düşündükçe işin içinden çıkamadığımdan bir sağa bir sola doğru huzursuzca döndüm.Tam yataktan kalkacağım sırada ise Serhadın belimden tutup üstüme çıktı.Bu hareketi nefes alış verişimi hızlandırıp kalbimi yerinden çıkacakmış gibi attırırken yeşil hareler gözlerime tüm duygusuzluğuyla bakarak
-Söyle
Dedi.Beni iyi tanıdığı için bir şey söylemek istediğimi anladı demek çok isterdim ama uykusunun hafif olduğunu biliyordum,düşünürken ikide bir dönüp durduğum için bir şey söylemek istediğimi anlamış olmalıydı.Şimdi mi söylesem yoksa yemekten sonra mı ?kararsız kaldım.Cevap vermem için ısrarla gözlerimin içine bakmayı sürdürdüğünde ise yeşilin en güzel tonu olan harelerin etkisinde kalakalmıştım,dayanamayıp ona yüzümü yaklaştırıp gözlerinin kenarından öptüm.Yüzünde mimik oynamazken tüm ciddiyetiyle bakıp tekrar konuştu
-Anlat
-Yarın Delal ablayla birlikte alış verişe gitmek istiyorum
-Olmaz
-Neden ?
-Nedeni yok
-Nedeni yoksa gitmem içinde bir sakınca yok
Onunla inatlaşmam onu kızdırmıştı,kaşlarını çatarak bana baktığında belimdeki elinin tutuşunu sertleştirdi.Canım yanmıştı ama bunu bilerek yapmadığını biliyordum,yeşil hareler gözlerime öfkeyle bakarak konuştuğunda nefesim neredeyse içime kaçmıştı
-Gitmiyorsun !
-Hemen hayır diyorsun ama evlendiğimizden beri hiç dışarı çıkmadım,hem değişiklik olur hem de ihtiyaçlarımı almış olurum.
-Bana söyle alayım
-Hapis miyim ben ?kendim neden alamıyormuşum ?
-Ben öyle istiyorum!
Dedi ve üstümden kalkıp yataktan çıktı.Bu şekilde konuşmasına şaşırmıyordum ama dediklerimi umursamadan konuşması beni sinir etmişti.Tam bir şey diyeceğim sırada banyoya geçmişti,yemekten sonra konuşmak daha mantıklıydı çünkü sinirlenince yemek yiyebilen biri değildi.Bir keresinde Berzan abiyle birlikte arkadaşlarıyla maç yapmışlardı,yenilmişlerdi ve öfkesinden en çok sevdiği yemekleri bile yememişti.
Bu yüzden odadan çıkıp aşağıya indim,Delal abla tek başına hazırlık yaparken gidip yardım etmeye başladım.Sofrayı salona kurduğumuzda ise son olarak ekmek sepetini almak için aşağıya indim,mutfaktan alıp çıktığımda ise Serhatı merdivenlerin başında telefonla konuşurken gördüm.Merdivenleri çıkmaya başladığımda onunla göz geldim,acaba gözlerinin yeşili bana hayat verirken duygusuz bakışlarının da ne kadar ölümcül hissettirdiğinin bir gün farkına varacak mıydı ?umudum vardı ancak gerçekleri yeşil harelerde gördükçe canım yanıyordu
YOU ARE READING
EMANET (Final Oldu)
ספרות נוערRozelin Neçirwan ...Çocukluktan hayata kırgın bir kadındı,her tebessümünün içinde bir hüznü ,bir anısı saklıydı.Ruhunda açılan yaralara inat hep içinde büyüttüğü sevdasına tutundu.Peki ,bir gün kader ona imkansız dediği sevdasını karşısına çıkartırs...
