44.Bölüm: Hamilelik Hormonu

1.2K 75 23
                                    



"...
an gelir
paldır küldür yıkılır bulutlar
gökyüzünde anlaşılmaz bir heybet
o eski heyecan ölür
an gelir biter muhabbet
şarkılar susar heves kalmaz
şatârâbân ölür

şarabın gazabından kork
çünkü fena kırmızıdır
kan tutar / tutan ölür
sokaklar kuşatılmış
karakollar taranır
yağmurda bir militan

..."

Atilla İLHAN





Ceren'den sonra morallerimizi zar zor toparlayabilmiş, onun iyi bir geleceğe sahip olmasını dilemiştik şu anlık elimizden başka bir şey gelmiyordu. Umarım bizim gördüğümüz gibi gerçekten iyi insanlardır yaşayacağı aile.

Bugün Esma'lara davetliydik. Minik kızları Asya'yı da özlemiştim. Beyaz geniş kesim şifon elbisemi üzerime geçirdim, malum dar kesim giyemiyordum göbeğimden dolayı. Yakışıklı kocamda beyaz gömleğini giymiş ve ellerini bana uzatmıştı.

Esma'lara geldiğimizde tüm aile buradaydı. Murat kalktığı geniş koltuktan kalkıp panda gibi yürüyen bana yer vermişti.  Herkes birbiriyle nasılsın iyimisin muhabbetlerine girmiş, hasret gideriyorduk.

'Nefes kızum nasıl gidiy hamilelik?'

'İyi Saniye annem çok yormuyor beni'

'Kesin kızdur o zaman, ha bu uşak beni çok yoraydu. Ben sana şurup ettiydum bize uğrayın bir ara alıverun.'

'Ne zahmet ettin annem tamam alırız'

Esma yaşadığı hamileliği hatırlamış olacak ki hepimizin duyacağı şekilde iç çekti ve bizde kahkaha atmıştık.

~Flashback~

Esma tam bir dava için koştururken yanıma gelmişti, doğumun yaklaştığını biliyorduk ancak Esma ve Asya bebek son dakikaya kadar dinlenmemekte inat etmişlerdi.

'Esma sen artık çalışmadan mı bak doğdu doğacak?'

'Öf Nefes ben evde hiç kalamam, Asiye abla bir yandan Ali bir yandan, ay bir de Saniye teyze var yok yok iyiyim ben burda'

Kahkaha attım, Esma'yı gördükçe yaşayacağım hamilelik beni korkutuyordu.

'Ay Esma'

'Gül Nefes gül seni de göreceğim.'

'Ya dur hatırlatma şimdi onu, bu akşam Saniye annelere davetliyiz biliyorsun.'

'Ah bilmez miyim iş çıkışı direk geçeceğim'

'Benimde bir iki işim var delirim sonra'

Esma gittikten sonra bende kalan işleri halledip saate baktım epey geç olmuştu. Canım kocam tam zamanında mesaj atmıştı 'kapıdayım' diye.

'Nefesim nasıl geçti günün?'

'Yorucuydu hayatım senin'

'Benimde aynı koşturmalı, herkes toplanmış konakta bizi bekliyorlar'

'Gidelim bakalım'

Konağa varmak üzereyken Asiye ablam aramıştı.

'Geldik ablam az kaldı buyur'

Yıllar Sonra Gelen UmudumHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin