42. Bölüm: Mutluluk

1.1K 61 12
                                    

"...

bir yılbaşı ağacı karlı bir meydanda Estonya türküleri söylüyor
telli pullu upuzun bir yılbaşı ağacı
bağışla beni öleceğim seni bırakıp içinde sırça topun
bu dünyada bir şey yaşıyor eşi emsali görülmedik bir şey ve benden
başka kimse farkında değil onun
belki bir bitki bir hayvan bir söz bir maden bir ışın bir mutluluk
belki belki bir yıldızdan düşmüş
bu dünyada bir şey yaşıyor senin için yaşıyor ama sen farkında
değilsin onun

..."

Nazım Hikmet Ran





Silahtan çıkan kurşunlar evin camlarına isabet ediyordu. Ben kollarımla karnımı sarmışken, Tahir'de üzerime kapanmıştı. Kırılan camlar eve saçılırken karnıma giren sancıyla çığlık attım.

'Nefes iyi misin? Güzelim cevap ver'

Cevap vermek istiyordum ancak karnımdaki sancılar buna izin vermiyordu. Çığlıklarım artarken silah sesleri kesilmiş, polis arabasının siren sesleri duyulmaya başlanmıştı. Artan sancılar artık dayanılmaz hal almıştı. En son hatırladığım Tahir'in sert sesiydi.

Gözlerimi açtığımda hareket ediyordum. Sanırım hastanedeydik ve ben sedyedeydim. Ellerimin içindeki sıcaklıkta Tahir'in yanımda olduğunun göstergesiydi. Kafamı hafif çevirinde bulanık bir şekilde kocamın korku dolu gözlerini gördüm.
Doktorlar tepemde bir şeyle uğraşıyorlardı ancak o kadar güçsüzdüm ki algılayamıyordum yaptıklarını.

Gözlerimi tamamen açtığımda Serpil Hanımı gördüm. Hamilelik sürecimde sürekli ona kontrole geliyorum ve güvendiğim bir Kadın Doğum Uzmanı.

'Nasılsın Nefescim'

Güçlükle gülümseyerek kafamı salladım.

'Ben iyiyim, peki ya bebeğim?'

'O çok güçlü bir bebek, merak etme o da çok iyi. Hatta bak sana el sallıyor.'

Kafamı ultrason cihazına çevirip miniğimi gördüm. Tahir'e dönüp baktığımda korku dolu gözlerindeki ışıltı tarif edilemezdi. Çok güzel bir baba olacaktı benim kocam.

'Bebeğiniz çok iyi ancak, ufak bir sorunumuz var'

Kalbim yerinden çıkacak gibiydi ben daha şoku atlatamamışken Tahir benden önce davrandı.

'Ne sorunu? Neyden bahsediyorsunuz?'

'Bebeğinizin erken doğum riski var, şu an dört aylık ancak rahiminiz bir önceki kazanızdan dolayı hasar almış bebek geliştiği ve de güçlü olduğu için halen size tutunuyor. Bize sadece iki ay lazım bebeğinize bir iki aylık süreçte çok dikkat etmeniz gerekiyor. Gerekirse yataktan çıkmayın ancak 6 aylık olana kadar risk devam ediyor.'

Dayanamamıştım artık. Çelişkili konuşup duruyorlardı.

'Ne riski? İyi diyorsunuz sonra risk diyorsunuz?'

'Evet şu an sağlıklı, ama bebek yorulursa anne rahimine dayanamayıp çıkmak isteyebilir bu da 6 aydan öncesi için çok riski. Doğum sırasında kaybedebiliriz. Stres, endişe, korku yani size zarar verecek her şeyden uzak durmanız gerekiyor.'

Doktorun söyledikleri karşısında ellerim buz kesmişti. Tahir ellerimi sıkı sıkı tutup güvenle gözlerime baktı, içimi ılıtıyordu gözlerinden aldığım güven ne olursa olsun, başımıza ne gelirse gelsin gücümüzle ve aşkımızla yenmiştik. Bunu da yeneceğiz yavrumuza hiçbir şey olmadan kucağımıza alacağız.

Yıllar Sonra Gelen UmudumDove le storie prendono vita. Scoprilo ora