Chained by Restrictions

Comenzar desde el principio
                                        

Vanessa is going to pay for this. I swear in hell.

"You know everytime this happens, Yvonne would call out for your name. Walang mintis." Malakas siyang tumawa sa kabilang linya bago natapos ang tawag.

Leigh got herself hurt with the Volleyball game. Eventhough this brought me worry, Yvonne slips my mind. Kinuhanan ko ng litrato si Leigh ng naabutan siyang natutulog sa Living room. Kita pa ang pasa sa kanyang braso na halata pa ang pandidilim dulot ng nangyaring pagkadapa. Sinali ko rin ang kanyang paang naka cast.

Ipinadala ko ang litrato kay Vanessa at ilang minuto tumawag siya na agad kong sinagot.

"Wow! Si Yvonne lang pala ang tulak." Masaya siyang tumawa sa kabilang linya na mas lalong ikinagalit ko pero hindi ako umimik. "How did you do it?" Interesadong tanong niya.

I already readied a scenario for this. "I pushed her off the school's staircase. She didn't even suspect me one bit since it was already dismissal time, so there's many people."

"Nice idea."

Pigil ko ang magpakawala ng ginhawa sa narinig. Pero agad din itong nawala sa sunod niyang sinabi.

"But I want to see blood, Vaughn. I want her to bleed." Dissatisfaction can be heard in her tone.

"But... M-Mama, the deal was just about her getting hurt! Not bleeding or anything!" Tutol ko.

Napatingin ako sa telepono ng marinig ang tunog na nagpapahiwatig na tapos na ang tawag.

She ended the call without saying anything!

Days passed, my phone beeped. Mabilis ko itong kinuha at ng makita ang kanyang numero ay bigla akong nakaramdam ng kakaiba.

Nanlaki ang aking mga mata sa nakita.

Litrato ulit ni Yvonne pero hindi nakatakas sa aking paningin ang mas lalong pangangayat nito. Dumami din ang pasa at sugat sa kanyang katawan. Kuha ito kung saan kita ang blangkong mukha ni Yvonne na nakaupo sa higaan.

"Fuck!"

Puno ng galit na napaupo ako sa gilid ng higaan habang mariin na nakahawak sa telepono.

"Danaleigh!" I shouted across the room after I answered a call from a guy, giving me a warning about the gift.

Relief flushed through me seeing someone take it off of her.

I texted the number again while watching the fucking piece of garbage being destroyed by the girl.

Me: Who are you?

09*********: I'm your sister's friend.

I owe this person one.

Even with what's happening, being with Leigh officially is a big blessing. I know I'm being selfish, risking her life for my own selfish reason. I just want to be with her. I know I can protect her.

November 17, 2020. Is the day that I swore to myself that I will only love her till the last of my breath. Danaleigh Salvernon will forever be my love.

But all along, I never knew it was just wishful thinking. A naive childish thought.

I met Yvonne's friend after working with him in the shop for money. Kilala niya ako dahil sa pangalan. Tinulungan niya ako, sinabi niya sa akin lahat ng kailangan kong malaman tungkol sa kalagayan ng kapatid.

I plan to get her out of that hell hole.

Hindi ko alam na malaking tulong pala ang pagkahanap ko ng kanyang I.D. Tumayo ako sa aking inuupuan ng makita ang lalaking nasa mga 30's na patungo sa aking upuan. He looks dignified, intimidating and he looks tall. Seeing him now, I can now see where I got my looks from. It is really in the genes.

OS #1: Chain Of RestrictionsDonde viven las historias. Descúbrelo ahora