Kanın Şarkısı (Kanın Şarkısı Serisi 1)

*36.Bölüm: Seçim

"Seçim"

And though it is dark in the dead of night
I never go down without a fight

⚔️

***

Annarithel Orvira, kenarları kırmızı inci ile bezenmiş boy aynasının karşısında durdu. Rehber'in ona verdiği elbiseyi baştan aşağıya süzdü. Daha önce de ziyafetlerde, ayinlerde ya da kılık değiştirmek için görevlerde elbise giydiği olmuştu ama hiçbiri bu elbise kadar mükemmel değildi.

İnce askılı, eteklerinde iki derin yırtmacı olan elbise kan kırmızı ipektendi. Askılardan açıkta kalan bel çukuruna kadar dökülen ince zincirler, elmas gibi parlıyordu.

Annarithel kehribar gözlerine, kan kırmızı kısa saçlarına ve tenine baktığında bir ruh olduğuna inanmakta güçlük çekiyordu. Karşısında yalnızca yaşamla dolu alımlı bir kadın görüyordu. Pietro'nun neden ona bu elbiseyi verdiğini ve güzel bir ziyafete davet ettiğini hâlâ anlayamıyordu. Sınavları geçmiş ve ikinci şansına hak kazanmıştı. O, ruhunu yeniden yaşamla doldurma şansına erişmişti. Ve Rehber ile yemek yemesi bir yana bir an önce Ellyro'ya ve Callidus'a kavuşmak istiyordu.

Rehber kapıda belirdiğinde, aynadan yansımasını gördü. Bu sırada eli göğsündeki Zanosrit mührüne kaydı, üç uçlu okun delip geçtiği yere dokundu. Köşeleri birleşmeyen ters üçgeni kesen yamuk Z harfli mührü eliyle kapattı ve kaşlarını çatıp kendine baktı. Onun bir Zanosrit, Mamba vârisi olduğunun sembolik göstergesinin üzerini kapatınca bile kendini kaybolmuş hissediyordu ama bir yanı, Annarithel'ın Edarnol ile keşfettiği bir yanı; bunun bir köle damgasından başka bir şey olmadığının farkındaydı. Rehber Annarithel'ın arkasına geçip yüzünde bir babanın şefkatiyle kızın omzuna dokunmaya yeltendiğinde Annarithel mührün üzerindeki elini çekti. Rehber dudaklarında zarif bir tebessümle Kan Avcısı'nın elini tutup yeniden mührün üzerine koydu.

"Seni sen yapan bu mühür değil. Kalbinin üstüne işlenmiş ancak ona erişememiş. Kalbine sızmadan, ruhunu ele geçirmeden önce reddet bu mührü Annarithel. Varlığı yalnızca geçmişinin bir parçası olarak kalsın, kaderini tamamlayışında nasıl bir güç biriktirdiğini, ne badireler atlattığını sana hatırlatsın."

Annarithel Rehber'e dönüp boynunu büktü. "Nasıl?"

Pietro sanki konuşmalarını birileri duyacakmış gibi etrafına bakındı sonra fısıldadı. "İkinci şanslarını hak edenler kaderin onların karşısına çıkaracaklarından habersizdir. Ancak senin kaderin çok derin Annarithel, yükün ağır olacak ve Zanosrit sana ayak bağı olmaktan başka bir işe yaramayacak."

Annarithel yumruklarını sıkarak Rehber'e arkasını döndü sonra da aynadaki yansımasıyla göz göze geldi. "Bana üstü kapalı sözlerden fazlası lazım. Bir şeyler biliyorsun ama söylemiyorsun yalnızca etrafından dolaşıp benim anlamamı bekliyorsun. Anlamıyorum Pietro, resmen dirileceğim ve bu mucizevi bir şey. Ama dahası var, biliyorum."

Rehber tek kelime etmeyeceğim, dercesine kaşlarını kaldırdığında Annarithel gözlerini devirdi. Elbisenin askılarını ve saçlarını düzelttiğinde, "Hadi," dedi Rehber ellerini beyaz cüppesinin arkasında kavuşturup kapıya yöneldiğinde.

"Sahi, bu elbise ve ziyafetin olayı ne? Yani evet, bence de yaşadıklarım bir kutlamayı hak ediyor ama neden beni direkt olarak Thallieos'a postalamadığını anlamıyorum."

"Formalite," dedi Rehber sakin bir ses tonuyla. "Yükselen Ruh Enhrecha için kıymetlidir. Ve bu da buyruklarından biridir."

Annarithel'ın yanakları kızardı. Ve kendini bir deliğe sığınmak isteyecek kadar mahcup hissetti. Tanrıçası için kıymetliydi. İnanılır şey değildi.