CARRYING THE CHILD OF A MULTIBILLIONAIRE

CHAPTER EIGHT

~CHAPTER EIGHT~

|•HOME•|

“Sige, kung yan ang gusto mo. Aalis naman talaga ako dito” Pilit kong pinapatigas ang aking boses.

Gusto kong manatili kasi mahal ko sila pero tao lang din ako, nasasaktan at nagsasawa nadin. Gusto ko nalang mapag isa ngayon, kakayanin ko naman siguro?

If she wanted me out of her life, then be it! Kung wala talaga silang awa at pagmamahal na maibibigay sa'kin, hindi ko pipilitin. Gustohin ko man pero kahit kailan siguro hindi 'yon mangyayari.

Tinignan ko muli si mama na ngayon ay tahimik akong pinagmamasdan habang pinupunasan ko ang mukha kong luhaan.

I smiled at her weakly.

“I hope your happy now. Yes, I am pregnant and if this child of mine will see the world... I will let her feel the love you never give me!” Agad akong nagmartsa papasok sa'king kwarto at nag impake.

Wala akong pupuntahan ngayon pero wala akong pakialam. Ang alam ko lang ay ang umalis dito.

I am finally leaving here. I am finally strong enough to face this reality that no matter what, I am the only one to love myself. Siguro kong manganganak na ako may magmamahal nadin sakin...

I touched my stomach and smiled. Nasa tyan palang kita baby, pero mahal na mahal na kita. I may have you in the wrong time pero aalagaan kita. Muli na namang pumatak angaking mga luha.

I packed my things and went outside only to see my crying mommy in front of the door.

Why is she crying? Tears of joy kase aalis na'ko? I laughed in my mind sarcastically. Maybe this what she wanted even before.

Daladala ang mga importante ko lamang na kagamitan ay lumabas ako ng may pilit na ngiti sa labi.

“Bree, I--” dinig kong saad ni mommy na hindi natapos kasi agad siyang sinapawan ni daddy. Hindi ko nahalataan na nand'yan din pala siya.  Nagpatuloy lang ako sa paglalakad ngunit dinig ko pa ang saad ni daddy.

“Let her, Venus. Hindi magtatagal babalik din yan dito, hindi niya pa kayang buhayin ang magiging anak niya” Oh you are so wrong! Mamatay nalang ako ay hinding hindi ako babalik dito.

Nang makababa sa hagdanan ay kitang kita ko si Anastasia na nakaupo sa isang sofa namay malapad na ngisi. This bitch! Wait and see, Anastasia. Babalikan kita at sisiguraduhin kong mawawalan ka ng lahat lahat.

“Poor Briana, pokpok kasi kaya ayan nabuntis tss” Hindi ko siya pinakinggan at nagpatuloy lang ako sa paglalakad palabas.

Nang makalabas ay doon ko na realized na wala pala talaga akong mapupuntahan.

Haysttt kahit kailan talaga napaka boba ko minsan. Maghahanap nalang ako ng apartment sa ngayon, yung pagtatrabaho naman, siguro makakahanap ako kahit hindi pa ako graduate noh?

For now, I will just stop studying. Kapag naka ipon at nanganak na ako, dun ko na ipagpapatuloy yung pag aaral ko.

I am new to this, but I'm sure I can do this! I am not Briana Aphrodite Valderama for nothing!

Nagpara ako ng masasakyan at nagpunta sa diko kilalang lugar. Hindi ko alam ang lugar na ito sapagkat wala nang mga kabahayan akong nakikita.

“Saan na po ito kuya?” Tanong ko sa driver pero hindi siya nagsalita at nagpatuloy lang sa pagmamaneho.

“Manong?” tanong ko ulit.

“You're going home with me” Napaka baritono ng kanyang boses.

Omygoodness! Boses palang nakakainlove na!

I was dumbfounded when I suddenly look at his veiny hands on the steering wheel to his muscular biceps.

Ohlalala!

“Staring is rude” Aniya. Napaka baritono talaga ng boses niya. His baritone voice reminds me of Vander's baritone voice also.

Sa aking pagiisip ay biglang nalang nagflashback ang sinabiniya sa'kin kani kanina lang.

'You're going home with me'

Hala! Puntangina kidnap ata to!

“Kuya feeling ko gwapo ka pero di nalang ako, bababa napo ako, Kuya! Parang awa muna!” Parang maiiyak na naman ako.

Putangina! Umalis na nga ako sa impyernong bahay namin ngayon kikidnapin na naman ako? Anong kamalasan naman ba ito!

Lord, mabait na naman ako ah? huhu ayoko pa mamatay

Kinakabahan na ako dito pero pinapanatili kong maging kalmado.

“Kuya please, dito na po ako” Ngunit parang wala siyang narinig at nagpatuloy lang sa pagmamaneho.

“KUYA BABABA NA PO AKOOO” matinis kong sigaw ng di ko alam ang gagawin pa.

“TULONGGGGGGGG” malakas kong sigaw. Tinignan ko ang labas at mas lalo akong kinabahan ng puro puno lang ang nakita ko.

“TULONGGGGGGG TULONGAN NIYO AKOOOO” patuloy ko sa pagsigaw nagbabakasakali na may makakarinig sa'kin at tulungan ako.

Hindi ko mapigilang mapahagulgul. Baby, kung ito na ang katapusan ko, gusto kolang sabihin sa'yo na mahal na mahal kita kahit di paman kita nakikita.

Napatigil ako sa pag iyak ng biglang tumigil ang pag andar ang sasakyan. Tiningnan ko
ang labas at nanlaki ang mata ko ng maynakita akong napakalaking mansyon.

Mas lalo akong napahagulgul. Baka siguro mayaman ang nagpakidnap sa'kin kasi ipapakain niya ako sa alaga niyang buwaya o kaya ahas.

Lord, katapusan ko na ba talaga?

Natulala nalang ako ng biglang bumukas ang pinto at bumungad sa'kin ang gwapong mukha ni Vander.

What the...

“Vander?!” Gulat ko paring saad saka siya dinambahan ng mahigpit na yakap. Ramdam kong nagulat siya sa ginawa ko pero nang makabawi ay agad din akong niyakap pabalik, hindi ko mapigilan ang sariling mapaiyak sa dibdib niya.

“What the fuck did you just fucking do, Hardin?! Why the hell is this woman crying?!” Galit niyang sigaw sa kong sino man. Diko ito makita kasi nakayakap parin ako sakanya, hindi matigil ang aking pag iyak.

”I didn't do anything, Bro! Iyang girlfriend mo nga ang may kasalanan sa'kin. Sa tinis ba naman ng kanyang boses parang nagiba na 'yong eardrums ko!” tss bat di mo naman kasi sinabi kung saan tayo pupunta? Tangina nito!

Hanggang ngayon ay yakap yakap ko parin si Vander.

The warmth of his embrace made me feel at ease. The warmth his giving me make me feel like I'm safe.

Hugging him right now gives me so many mixed emotions... The pain, happiness, longing is one of the feelings I felt right now. I don't know what's with him that I feel like this.

“Hush now, Baby” Napakalambing ng kanyang boses, pinapatahan ang aking pag iyak.

“From now on, this will be your new home...”

“With me”

__________________________________________________

Hello Bloomers!

Ito muna sa ngayon. I hope y'all understand. Busy din kasi ako sa aking modules, lahat tayo may responsibilities kaya sana maintindihan n'yoko. Mahal ko kayong lahat!
Stay safe and Godbless! 😚💓