CARRYING THE CHILD OF A MULTIBILLIONAIRE

CHAPTER FOUR

~CHAPTER FOUR~

'BRIANA APHRODITE'S POV'

Naiiyak na umuwi ako sa bahay.

How dare that guys insult me and my boobs!

Kung hindi lang ako buntis at siya ang ama ay hinding hindi ako papayag na pumunta sakanila at sabihin sakanya na siya ang ama nitong dinadala ko.

Naiiyak na tinungo ko ang aking silid at nagmokmok dun na parang bata na hindi binigyan ng lollipop.

Habang nakahiga sa kama ay bigla ko nalang hinimas ang aking dibdib.

“Ganyan kaba kaliit at iniinsulto kana ha?” wala sa sariling naisaboses ko habang hawak padin ang aking suso. Sakto lang naman ang laki ng dibdib ko ha?

Tangina naman, ano ba gusto ng lalaking iyon? Isang mala Kardashian na dibdib?

Edi sana naghanap siya ng isang pornstar! Tangina niya.

Pero napaisip nalangako bigla. Lately kasi napapansin ko na nagiging moody na ako.

Ganito ba talaga ang pagbubuntis? Kailangan ba talagang maging moody?

Hayst bahala na nga.

Sa gabing iyon ay napagdesisyonan ko na matulog nalang sapagkat may pasok pa ako bukas. Malapit na ang semester at baka bumagsak ako.

Ang tanong makakaya ko bang itago itong tyan ko habang nag aaral? I don't think this tummy will stay like this, months will pass and I know na makikita na ang pag iiba ng aking tyan at ayaw ko malaman 'yon ng aking mga kaklase at kaibigan.

Ano na lamang ang kanilang sasabihin? Na isa akong pokpok ganun? Hindi naman siguro sila maniniwala sa'kin pag sinabi kong virgin pa ako pero buntis na ako diba? Baka pagtawanan lang nila ako.

Gustohin ko mang itago ito sa mga magulang ko pero hindi pwede. It's better if I'll tell them the truth as early as possible.

I will tell them about my condition if I'm ready. Hindi muna sa ngayon kasi naghahanap pa ako ng tyempo kung kailan ko sasabihin.

Whatever happens I know god will guide me.

Nakatulog ako ng may masamang loob at maraming iniisip, kasali na doon ang pang iinsulto ni Vander sa maliit ko 'kuno' na dibdib.

Tangina niya talaga. Huwag na huwag lang syang magpapakita sa'kin kung hindi ay puputulan ko siya ng alaga.

I woke up early in the morning and did my routine as usual. Take a bath, brush my teeth and etc.

Pagkatapos kong mag ayos ay agad akong natungo sa paaralan. Nang makarating ako doon ay agad akong binati ng pinakamatalik kung kaibigan.

Si Sabrina.

Nagkakilala kami dahil minsan niya na akong tinulungan noon nang may nambully saakin. Mabait naman sya at nagkakasundo kami sa maraming bagay kaya kami naging magkaibigan.

“Hello Bree, Goodmorning!” Maligayang saad niya ngunit ramdam ko ang lungkot. Tinignan ko siya at nahagip ko ang namumula niyang mga mata.

“Anyare sayo te?” tanong ko sakanya imbis na batiin siya pabalik. Nakakapagtaka lang kase ngayon ko lang naman nakita siya na ganito. Namumugtok ang mga mata at kitang kita ang nangingitim na eyebags.