CHAPTER ONE

2.8K 63 2
                                    


~CHAPTER ONE~

'BRIANA APHRODITE'S POV'



Nandito ako ngayon sa aking kwarto nagmumuni muni habang inaantay ang resulta ng pregnancy test na aking binili kanina pagkatapos kung malaman na akoy buntis.


Binili ko ito para makasigurado na ako talaga ay buntis. Paulit ulit ko paring iniisip ang sinabi ng doctor.

Hayst..

Mababaliaw na ata ako kakaisip na ako ay buntis.

Kase paano nga?! I AM VIRGIN!


HOW COME I GET PREGNANT? ANO TO, MAGIC?



I don't even touch my private part so how come? Kahit naman siguro mag solo ako hindi ako mabubuntis, wala namang sperm ang mga daliri.



Habang dala dala ang pt ay parang hindi ako mapakali.


Lakad dito...

Lakad doon...


Back and forth hanggang sa nagsawa ako.
I am afraid to look at the pf. I am afraid to know that I am really pregnant. Paano pala kung buntis talaga ako? Ano nalang ang sasabihin nila mama?


"No, I am not pregnant" pagkukumbinsi ko sa aking sarili.


I just know that I'm not kase nga diba? I AM A F*CKING VIRGIN!


Kinuyom ko ang aking daliri na may hawak ng pt. Natatakot talaga ako shuta.


Eto na titignan ko na...


One..

Two...

Three...


Titignan ko na sana ng agad ko din kinuyom yung daliri ko.


Oh common bree, you are not pregnant! Don't be afraid. Look at it now! Sigaw ng isip ko.


Okay....

Breath in,

Breath out,


Go! I looked at in I was shocked. Parang Gomunaw ang mundo ko sa nakita. Oh good lord this can't be happening to me! Please wake me up in this f*cking nightmare!



Nabitawan ko ang pt na hawak hawak. I can clearly see the two red lines there. It's like it's shouting at me
from the reality that I am really...


Pregnant.



Napaluha ako sa nakita. No, no, no, pleaseeee. I am just dreaming aren't I?


Pinulot ko ulit ang pt at mas lalong napaluha sa katotohan. Ano nalang ang sasabihin ng pamilya ko pag nalaman nilangbuntis ako? I am just studying in my last years of college!


Paano na ngayon? Ano nalang ang sasabihin nila mama?

Should I abort this unborn child?


NO!


It's a sin bree, don't just loose hope. You are a monster if you'll do that! This child doesn't even see the world yet.



Hinimas ko ang aking tyan. No matter what happened, I will raise you, I will love you because after all, you are my own blood and flesh.



Sa gabing iyon ay nag iisip na ako ng mga dapat kung gawin. Kung paano ko muna itatago ang aking pagbubuntis at kung paano ako nabuntis.



Sa aking pagmumuni muni ay may bigla akong naisip!



Wait! Diba nagkasakit ako noon?


Two weeks ago I was hospitalized because I got a fever. My family was overreacting to the point that they want me to see a doctor. So I did. Pero noong nagpa hospital ako may kakaibang ginawa yung doctor.



I could still remember how she injected something on my private part. She said it was just nothing but a medicine.



The medicine was a bit sticky thought, but I let it cause I already wanted to go out of the hospital and go home already.




After my hospitalization, I felt something weird in me. I got moody each passing day.



Hindi naman ako ganun pero sinabi ko sa sarili na 'it's just normal'




Kaya ngayong naisip ko na iyon may napag tanto ako, maybe it's not a medicine that had been injected in me.



It's something else.



Something that could make a woman pregnant!




Oh my... Paano ako nakarating sa posisyong to?! Sana hindi nalang ako. Pero ang tanong, bakit ako tinurokan nun?




I should find this out, hindi ko pa naman nakakalimutan ang mukha nung babaeng tumorok saakin ng kung ano man iyon.



I will comeback tommorow to ask her what did she inject me. Sana nga nandon pa sya.


Inilagay ko sa aking cabinet ang pt saka ako humiga sa kami.


And then the next thing I knew, darkness invaded me to oblivion.



____________________________________________

Sorry for the grammatical errors and typos. Im just using my phone and I'm still learning how to improve my writing skills. So please, bear with me.

-Miss_Red💅

CARRYING THE CHILD OF A MULTIBILLIONAIRENơi câu chuyện tồn tại. Hãy khám phá bây giờ