#1 The Rebel Lifestyle (GESTOPT)

2|| Jake ☑️

S T E L L A

Ik wil weg hier, ik haat het hier. Ik wil zo graag terug naar New York. Mijn moeder en haar domme keuzes. Opeens hoor ik voetstappen achter me. Ik draai me om. 'Kom tevoorschijn of je zult met een blauw oog naar huis gaan!' Ik hoor wat geritsel uit de bosjes komen. Er komt een jongen tevoorschijn. Ik sla mijn armen over elkaar. 'Dus jij vindt het leuk om meisjes te bespieden.'

'Nee, alleen mooie meisjes.'

'Dus je vindt me lelijk?'

'Eh nee, zo bedoelde ik het niet,' stottert hij. 'Ik maak een grapje,' lach ik. 'Maar waarom zat je in die bosjes?' 'Weddenschap met mijn beste vriend, de verliezer moet tien minuten in de bosjes zitten,' vertelt hij. 'Wauw, wat is dat erg zeg,' zeg ik sarcastisch. 'Nou, je wilt niet weten wat de meeste jongens in deze bosjes doen.'

'Ieuw,' roep ik vol met afschuw. De jongen staart me aan. 'Wie ben jij eigenlijk? Ik heb je hier nooit gezien.'

'Stella. Ik ben net verhuisd.'

'Ik ben Jake.' Jake glimlacht, Jake heeft zwart haar en bruine ogen. 'Zo Stella, welkom in Maine. Het coolste stadje van Amerika!'

'Stadje?' roep ik uit. 'Het lijkt meer op een dorp.'

'Wel een cool dorpje. 'Je gaat hier wel leuk vinden. Naar welke school ga je?' Ik denk na. Volgens mij had mijn vader wel iets over de naam gezegd. Plotseling herinner ik het me weer. 'Mesa High School.'

'Cool, de meeste leerlingen gaan daar naar toe,' vertelt hij. 'Waar gaan de andere leerlingen dan naar toe.' 'Tribeca High School,' zegt Jake. Zijn stem klinkt boos. 'En is dat erg?'

'Wel als Jesse kent.'

'Jesse?' vraag ik. 'Ja, Jesse. Hij is de knapste jongen van Maine. Hij is hot, mooi, gespierd en hartstikke goed in Football,' zegt hij met een hoge meisjesstem. 'Ben je jaloers op hem?'

'Op Jesse? Natuurlijk niet,' zegt Jake fel. Ik kijk hem met een opgetrokken wenkbrauw aan. 'Je mag hem zo te zien niet.'

'Tja, ik vertel je het hele verhaal wel, dan zul je snappen dat Jesse een klootzak is.'

***

Terwijl we terug naar huis lopen, begint Jake zijn verhaal. 'Jesse is een rijkeluis jongen. We konden het vroeger best goed vinden en waren dan ook beste vrienden. Toen we naar de middelbare school gingen, ging ik dus naar Mesa High School en Jesse naar Tribeca. Jesse en ik gingen nog steeds goed met elkaar overweg, maar daarna begon Jesse te veranderen. Hij werd heel arrogant en had het ene meisje na het andere. Hij was een mannelijke slet, en ik weet niet hoe het is begonnen maar sindsdien is er een oorlog tussen Mesa en Tribeca.'

'Dus er is oorlog tussen Mesa en Tribeca door jullie ruzie.'

'Niet echt. Het is gewoon een scholenruzie.' Wat een verhaal. Ik denk dat ik me hier in Maine toch niet ga vervelen.

'Nou, hier woon ik dus,' zeg ik als we voor mijn huis staat. 'Moet ik je morgen ophalen? Dan rij je met mij mee naar school.' 'Dat lijkt me leuk, maar mijn moeder brengt me morgenochtend. Kan ik na school dan met je mee terugrijden.'

'Ja, natuurlijk.' Ik loop de tuin in. Het verbaast met dat mijn ouders of Michelle niet achter me aan kwamen. Beteken ik dan niks voor ze? Ik open de voordeur en loop naar binnen. 'Dat duurde lang,' zegt Michelle. Ze staat voor de spiegel haar "perfecte" haar te fiksen. Ik weet niet waarom mijn ouders een spiegel hebben gezet in het gangpad. Het staat écht lelijk vergeleken met het rest van het huis.' 'Problemen mee?' antwoord ik op Michelle's vraag. 'Ja, dat heb ik,' antwoordt Michelle arrogant. Ik loop langs haar heen naar de woonkamer. 'En waar ben jij geweest?' vraagt mijn moeder boos. 'Buiten,' antwoord ik droog. 'Wie was die jongen?' vraagt mijn vader nieuwsgierig. 'Zaten jullie me te bespieden?' Ongelooflijk schud ik mijn hoofd. 'Ja, ik wil weten met wat voor soort tuig mijn dochter omgaat,' bromt hij. 'Hij is geen tuig, hij is het enige leuke hier in Maine.'

'Je bent gewoon verliefd op hem,' zegt Michelle die de woonkamer in komt lopen. 'Ik ken hem pas net?'

'Als jij hem niet wilt, ga ik hem achterna, hoor.'

'Michelle, je bent veel te jong voor een vriendje,' zegt mijn vader geschokt. 'Pap, ik ben al zestien hoor,' zucht ze. 'Maar nog steeds te jong voor een vriendje.'

'En Stella mag wel een vriendje?'

'Alsof ze luistert als ik nee zeg.' '

Alsof zij een vriendje kan krijgen,' lacht Michelle.

'Hij zal sowieso niet op jouw vallen, hij haat Tribeca en aangezien jij nu op die school zit gaat het niks worden tussen jullie.' Ik glimlach schijnheilig en loop naar de keuken. Ik gris een pak chocolate chip cookies mee en loop naar boven. 'We hebben net gegeten! roept mijn moeder verontwaardigd. 'Mijn maag heeft weer honger,' zeg ik kortaf. Ik ga zitten op mijn bed die hard kraakt. Mijn vader de zogenaamde bouwvakker. Ik pak mijn telefoon en stuur een berichtje naar Mady, mijn beste vriendin.

Stella: Mads?

Mady: Hey Stel, hoe gaat het in dat suffe dorp?

Stella: Het kan erger, heb al wel wat mensen leren kennen. Poederkop Mackenzie die wel aardig blijkt te zijn en de knappe Jake

Mady: De knappe aardige Jake? Gaat dat wat worden denk je?

Stella: Nou, ik weet het nog niet. Misschien is hij wel een player.

Mady: Alsof jij geen players aankan. Kom op, Stella. Nieuw begin, nieuwe kansen. Laat zien dat er niet met je te sollen valt.

Stella: Dat was in New York, ja. Misschien moet ik me hier wat anders gaan voordoen? Doen alsof ik een nerd ben? Of een poederkop.

Mady: 😂😂

Stella: Tja, het kan wel toch?

Mady: Dat wordt dus geen optie, Stella. Ben je bang voor je eerste dag?

Stella: Nee! Stella Knight is nooit bang.

Mady: Ik heb toch gezegd dat je moet ophouden met in de derde persoon moet praten?

Stella: Ik doe het bijna nooit.

Mady: Weet ik.

Stella: Ugh! Ik mis je nu al. Ik mis heel New York. Ik mis het drukke verkeer en de lange rijen. Ik mis zelfs de nerds en Tara.

Mady: Ik snap dat je New York mist, maar ben je serieus over Tara.

Stella: Nee, maar ik heb liever New York met Tara dan Maine zonder Tara.

Mady: Bij Natuurkunde werd ik met haar in een groepje gezet en ze valt op zichzelf wel mee.

Stella: Dit is een grapje zeker?

Mady: Natuurlijk, is het een grapje. Maar ik mis jou ook. We wachten wel tot we zestien zijn en dan maken we die wereldreis die we al plannen sinds we acht waren.

Stella: Nog negen maanden dus.

Mady: Jij moet negen maanden wachten ja. Ik ben al over twee maanden zestien! 😋

Stella: 😒

Mady: Ik hou ook van jou, hoor.

Stella: Hé, over twee weken hebben we vakantie. Kom je dan bij logeren? Dan kun je het saaie Maine leren kennen.

Mady: Ik ga het zo vragen aan mijn ma. Over mijn ma gesproken, ze is al zo'n drie minuten aan het schreeuwen dat ik naar beneden moet komen. Ik ga. Veel succes op je nieuwe school

Stella: Dankje en veel succes met je moeder.

Mady: Dankje.

Ik berg mijn telefoon op en ga languit op mijn bed liggen. Pas maar op, Mesa High School. Met deze nieuwe meid op school gaat er heel wat veranderen...

__________

Hey Peepz, foto aan de zijkant van Sasha Pieterse met gekleurde haar-extensions.