Kötülük Yaşamak İstiyor

32.Bölüm: İmparatoriçe Aurora

Büyükannem iç çekerek sabahlığının önünü örttü.

"Direkt imparatora söylemek istiyor."

Evet, normal bir dünyada bu harika ve basit bir çözüm olabilirdi, bilin bakalım ne eksik?

"Ama söyleyemez." Dediğimde büyükannem başıyla onayladı.

"Biz güçsüz bir aile değiliz Misty, ailemiz sözü görmezden gelinebilecek ya da birden dağıtılabilecek bir ev değil."

"Ama tehlike her zaman vardır, değil mi ?"

Ailemin orijinal kurgudaki sonu aklıma geldi.

"İmparatorun öfkesine sahip olsa bile Yuelina boş durmayacaktır, onun çocuklarıyla yakın ilişkide olan sen ve daha doğmamış kardeşin bunlar kraliçenin çok kolay hedefleyebileceği şeyler baban direkt ortaya kendini atarsa kraliçe bunu unutmayacaktır."

Konuya girme zamanım gelmişti, kendimden ve planımdan emin olmasam da denemek zorundaydım.

"Büyükanne, yardımına ihtiyacım var."

"Umarım mantıklı ve tehlikesizdir."

Gülümsedim, ben ve tehlikesizlik? Komikti.

"Oh, kesinlikle bazı tehlikeleri var."

***

"Asla olmaz, torunumu o iki cadının kavgasının ortasına atamam."

Bebeğim bir dursan bende meraklısı değilim...

Yarım saattir büyükannemi planım için ikna etmeye çalışıyordum, açıkçası iyi gitmiyordu.

"Büyükanne, bana güvenmen lazım, bu skandal en çok imparatoriçenin işine yarayacak."

Büyükannem odanın ortasında volta atıyordu bense artık geçen saatlerin verdiği yorgunlukla neredeyse yatar şekilde koltukta oturuyordum, sözlerimle büyükannem durdu ve bana baktı.

"Kraliçe kadar kendini göstermiyor olabilir ama imparatoriçe Aurora hafife alabileceğin biri değil Misty."

Düşünmekten başım ağrıyordu, büyükannemi ikna etmek için bir kere daha nefesimi topladım.

"İmparatoriçeyi küçümsemiyorum tam tersine onun gücünü önemseyerek böyle bir plan yaptım, hem unuttuğun bir şey var büyükanne ben yardım istemiyorum karşılıklı çıkar ilişkisi öneriyorum."

Büyükannem sinirle karşımdaki koltuğa oturduğunda bende oturuşumu düzelttim.

"Seni sadece görüştürebilirim, teklifi ben yapamam."

Sevinçten ellerimi birleştirdim, bu bile bir şeydi benim için.

"Seni asla zorlamak istemem bu benim için yeterli sadece bizimkilere kendin görüşmüş gibi anlatman gerekiyor büyükanne."

Büyükannem uzandı ve ellerimi tuttu, gergin bakışlarının altında yatan saf endişeyi görünce boğazım düğümlendi, geçirdiğimiz aylar bizi çok yakınlaştırmıştı.

"Planını beğendim Misty, sadece bunu yapan ben olmalıydım, ama yapamam."

Yaşlı kadının sesinde duyduğum çaresizlikle kaşlarım çatıldı.

"Büyükanne bir şey sorabilir miyim?"

"Tabi."

Bir süredir aklımda olan soruyu dışarı vurdum.

"Konu o iki kadın olduğunda yapmam demiyorsun yapamam diyorsun bu ikisi çok farklı şeyler, başta ikisine de çok değer verdiğin için böyle söylediğini düşünmüştüm... Açıkçası kraliçenin kişiliğini göz önüne alınca onu isteyerek sevebileceğini sanmıyorum."