Milkshake | Texting

1.1

Hassiktir ama artık ya!

Bula bula benim geri zekalı kuzenimi mi bulmuştu arkadaş olacak?

"Yeter!" diye bağırıp rüyadan uyanmayı beklesem de olmadı öyle bir şey arkadaşlar...

"Emre." diye tanıtma gereksiniminde bulunması ile "Cemre," diye cevapladım onu. "Zeliha, Mehmet,"

"Memnun oldum." dedi gülümseyerek. Hadi ama, ben kendimi yerden kaldırmaya çalışıyorum sen tekrar düşürüyorsun beni!

"Tanıştığımıza göre hadi derse girelim de Zeynel Hoca ebemizi sevmesin." Meriç'in haklı söyleminden sonra herkes kendi sınıfına geçti.

Sırama oturmam ile yanımda biten Ece'ye bıkmış edâsıyla baktım. "Sıçacağım böyle işin içine yeter ya!" diye sessiz bir sitemde bulundum. "Ne oldu?"

"Emre'yle tanıştım!" Yüzümdeki histerik gülüş beni manyak gibi gösteriyordu, emindim.

"Bunu istiyordun zaten."

"Ama böyle değil ya!" diye çıkıştım. Emre yıllardır okulda olduğumu bile bilmiyordu zaten. Şimdi tam mesaj atmışken, neden ya neden? Kendimi Aşk-ı Memnu'daki Behlül'ün ağlama sahnesine montajlamak istiyordum şu an...

"Of, ağlamak istiyorum!" dedim boğuk çıkan sesimle.

"Saçmalama, Ceren ya. Bence bundan sonra her şey daha kolay olacak." Kollarımın üzerine koyduğum başımı kaldırıp, "Bok kolay olacak." diye mırıldandım.

"Niye bu kadar zorluyorsun ki? Git çıkma teklifi et." Gözlerim kocaman oldu bir anda. E yuh ama artık yani! Nasıl bekliyordu bunu benden? Hayır yani önüme gelene çıkma teklifi eden bir insan da değildim. Monoton bir şekilde yaşayan, mini mini bir kızdım.

"Kabul etmeyecek ki. Bir şansım olacak zaten. Neden olmayacağını bildiğim halde çıkma teklifi edeyim?" Şu an kendimi aşırı haklı buluyordum.

Konuşmamızı yarıda bölen matemetikçi Burcu Hoca ile ayaklandık.

🧃

Matemetikten nefret ediyorum. Yıllardır cevabını alamadığım soruyu hâlâ soruyordum: Neden matematik öğreniyoruz? Hiçbir sebebi yoktu arkadaşlar... Ya da neden biyoloji görmek zorundayız? Abi ben doktor bile olmak istemiyorum. Beynim boşu boşuna öğreniyor bu bilgileri. Hay ben böyle eğitim sisteminin...

İki saatlik matemetik dersinden sonra okulun bahçesinde ki kamelyalardan birine oturmuştuk. Beynim acıyordu ya... Canım beynim, ne olur beni affet. Ben de istemiyorum ama bunları bilmek zorundayım. Önümde girmem gereken önemli bir sınav var... Lanet olsun!

Hadi ama! Bu Meriç'i dövmek istiyorum! Başka arkadaşları mi yok bunların amına koyayım? Niye bizim yanımıza geliyorlar, yeter ya?! Her an kendimi ifşa edebilirdim ben, her şeyi gizli yapmaya çalışırken. Ve bu benim lehime olmayacağı gibi Meriç'in de sonu demekti.

"Selam, millet." Tamam, terselemeyeceğim, sakinim, hiç olmadığım kadar hem de! Öldüreceğim seni Meriç! Bu kadar korkmamın sebebi Emre'nin her şeyi çözecek kadar zeki olmasıydı. Boyumdan bile anlayabilirdi her şeyi!

Yanımıza gelip oturmaları ile yutkundum. Ağlayacağım abi ya. "Bu da Ece, kanka." Meriç, şu an öl lütfen kuzen yoksa süründüreceğim seni.

"Merhaba," Çok tatlısın diye bağırmanın benim için neyle sonuçlanacağını bildoğimden tabii ki böyle bir şeye kalkışmadım, korkmayın. "Emre ben." Bana dönmesi ile ne yapacağımı bilemeyerek başımı önüme eğdim ve alttan baktım ona. "Cemre'ydi de mi?" İsmimi de hatırlarmış da, minnoş şey seni.

Başımı salladım. "Evet," sesim içime kaçmasaydı duyardı kesin beni ama ben bile duyamamıştım ki kendimi, o duysa... Beni duymadığına emin olarak başımı salladım.

"Otursak mı?" Kuzen ağzıma girecek kadar yaklaştınız zaten, otursam kaç yazar? Onlara oturabileceklerini söyleyen Ece ile iyice kaskatı kesildim. Hadi ama! Ben onların gönderilmeleri taraftarıydım!

On beş dakikalık teneffüs bana bir asır gibi gelmişti ama nihayet zil çalmıştı da içeri geçmiştik. Ağlayacaktım neredeyse yahu. Fazla birsey konuşmamıştık, Meriç'in boş konuşmaları sayesinde neyse ki! Kuzenim diye demiyorum, ağzı baya iyi laf yapar.

Derse giren fizikçi Nurgül Hoca'nın yanında ki kişinin Emre olması ne hikmetti acaba? Bazen Nurgül Hoca birkaç deney için yan sınıftan birkaç öğrenci çağırdı, dersleri beden eğitimi olurdu ve beden eğitimi dersi hep boş geçerdi.

Hocanın niye diğer sınıftan öğrenci çağırmasını kesinlikle anlamıyordum ama. Otuz, pardon yirmi dokuz öğrenciden birini al yanına yardım etmesine izin ver yani...

"11-C'den Emre Çelik artık 11-B öğrencisiymiş, arkadaşlar."

Arkadaşlar biliyorum iki bölümdür küfürle kapatıyoruz bölümü ama yani bu kez cidden hassiktir!

🧃

Neler olur sizce bundan sonra?

Bence olaylar karışır gibi?