" Gerçekten bir metresin kızına bakacak kadar aptal mısın?" Burnundan alaylı bir ses çıkardı ve hafifte gülüp devam etti. "Aileni bozan bir metresin kızına?"
____________
❗Abi-kardeş aşkı kesinlikle yoktur. Bu kitap iki üvey kardeşin, kardeş olmasın...
Gri ve beyaz olarak dekore edilmişti. Ve bence gayet güzeldi.
" Tamam o zaman, üzerini değiştir. Sonra aşağı in seninle konuşalım." Kafamı sallayıp bavullarla beraber içeri girdim.
Alperen zaten gitmişti. Cidden yabancılık çekiyordum. Hani şey olur ya ailenden ayrılıp başka bir yerde yatıya kalırsın sonra yatarken kendini çok kötü hissedersin. Yabancı gibi. Anneni istersin, onun kokusunu istersin. Aynı durumu yaşıyorum. Beni ne kadar takmasa da annemdi değil mi?
Anneliği bilmese sarılıyordu, destek olmaya çalışıyordu. Annemdi. Bencil olabilirdi, bir aileyi dağıtan bir pislik olabilirdi ama annemdi işte. Ne kadar bunu onaylamasam da benim annemdi. Beni büyüten kişiydi o. Ve şimdi yoktu, bir daha da geri gelemeyecekti.
Dolan gözlerimi geri gönderdim ve bavulumu açtım.
İçinden bir tayt alıp üzerine de beyaz nasa sweatshirt giydim. Merdivenlerden ikişer ikişer inerek salona geçtim.
Alperen koltukta oturarak telefonuna bakıyordu. Benim geldiğimi anlayınca bana baktı.
Ben oturunca konuşmaya başladı.
" Çok şey yaşadın, annen baban vefat etti, içinde ne yaşadığını ben bile tahmin edemiyorum ama az buçuk biliyorum. Hayatın değişti sadece bir kaç günde. Ama alışmamız lazım. Öncelikle bir LGS öğrencisi olduğunu biliyorum. Bir dershaneye yazılmak ister misin? Yeni okula gideceğin için konulardan geri kalmaman için." Sadece kafa sallamakla yetindim. En azından düşünüyor, bu da bir şey. Ben umurunda bile olmam diye düşünüyordum.
" Tamam o zaman, bir de bir yardımcı gelecek. Görevlerim nedeniyle yanlız kalmamı istemiyorum. Ne kadar büyükte olsan tek kalma. Anlaştık mı?" Diyince her ne kadar yardımcı fikrinden hoşlanmasam da kafamı salladım. Odaya gidip hüngür hüngür ağlamak istiyordum.
" Tamam, ben biraz uyuyacağım." Diyerek yukarı çıktım.
Kapıyı kapattım ve yatağa girip örtüyü başıma çekip gözyaşlarımı akıtmaya başladım.
Ne sulu göz olmuştum be.
Alperen'den
Aden yukarı çıkarken derin bir nefes aldım. Onun için zor olmalıydı. Kendimi onun yerine koymaya çalıştıkça "o ne hissediyor acaba?" diye düşünmeden edemiyordum.
