" Gerçekten bir metresin kızına bakacak kadar aptal mısın?" Burnundan alaylı bir ses çıkardı ve hafifte gülüp devam etti. "Aileni bozan bir metresin kızına?"
____________
❗Abi-kardeş aşkı kesinlikle yoktur. Bu kitap iki üvey kardeşin, kardeş olmasın...
Genç adam masanın başında evraklar ile uğraşırken kapısı çaldı, 'gel' komutu verildikten sonra gelen kişiye baktı.
" Ne var?" Dedi sertçe. Yapısı buydu. Sertti.
Er selam verip konuştu.
" Komutanım, kapıya bir avukat gelmiş. Sizin ile konuşması gerekiyormuş. Acil olduğunu söyledi." Er kısa bir şekilde anlattığında, adamın kaşları çatıldı.
Ne avukatıydı bu şimdi?
Kafa salladı ve konuştu.
" Tamam. Çıkabilirsin. Geliyorum ben." Dedi er, emrine uyarak topuk selamı verip odadan çıktı.
Adam, bir tane daha dosyayı okuyup imzaladığın da ayağa kalktı.
Şu avukatın neyin nesi olduğunu öğrenmesi gerekiyordu.
Sert adımları koridorda yankılanırken, bu avukatın neden geldiğini düşüyordu.
Kapıya vardığında. Avukatı süzdü.
Takım elbiseli, elinde dosyası olan normal biriydi.
Yanına gitti.
" Ne vardı?" Çok konuşmayı sevmeyen bir adamdı.
" Anlamadım?" Diye sorunca gözlerini devirmemek için zor tuttu kendini adam.
Nasıl avukat olmuştu bu?
Kendini tanıtması gerektiğini anladı.
Derin bir nefes alıp konuşmaya başladı.
" Kıdemli yüzbaşı Alperen." Dedi soğukça.
Avukat hafif korksa da gülümsedi.
" Ben avukat Hasan Gürel babanızın avukatıyım." Dediğinde kaşları çatıldı Alperen'in kaşları çatıldı.
Babası bir hafta önce o görevde iken trafik kazasında vefat etmişti yanında olan o kadın ile.
" Aslında oturtarak konuşmamız daha iyi." Diyince Alperen kafasını salladı.
İçeri girip bir çardağa geçtiler.
" Sizi dinliyorum." Dedi Alperen.
Avukat derin bir nefes alıp konuştu.
" Biliyorsunuz ki aileniz bir hafta önce vefat etti. Siz görevde olduğunuz için ölmeden önce yazdığı mektubu ve videoyu görmediniz. Babanızın talimatı ile siz olmadan izlenmedi. Bu size." Diyip Flaşbellek ve bir mektubu Alperen'e verdi. Devam etti. " Babanız mektubu şimdi, videoyu ise üvey kardeşiniz ile izlemenizi istedi."
Alperen'in kaşları çatıldı. Üvey kardeşi mi vardı?
" Kardeş?" Dedi sorar bir biçimde.
" Mektubu okusanız daha iyi olur. Ben artık gideyim. Numaram burada." Dedi ceketinden bir kartvizit çıkartıp Alperen'e uzattı. " Bana ulaşırsınız." Diyip gitti.
Alperen bellek ile mektubu alıp odasına gitti.
İlk önce mektubu okuyacaktı.
Sandalyeye oturup mektubu açtı ve okumaya başladı.
* Eğer bu mektubu okuyorsan. Bize bir şey olmuş demektir.
Alperen, üvey bir kız kardeşin var. Ala Aden. Biraz atarlı.
Vasiyetimi beraber izleyin. Sizi seviyorum. Eğer sana iyi bir baba olmadıysam özür dilerim.
Beni affet olur mu?
Sevgilerle baban*
Birde üvey kardeş çıkmıştı başıma.
Babasından fazla haz etmese de babasıydı işte.
Kimse babasını seçemiyordu ki.
O da seçememişti, Ala'da.
Yapacak bir şey var mıydı?
Yoktu.
Başka bir akrabasına gitsin diye düşündü Alperen. Ama sonra vazgeçti. Akrabalarını tanıyordu. Sosyeteler. Ayrıca babasının vasiyetine uyması gerektiğini düşündü.
Ayrıca üveyde olsa kardeşiydi. Başına bir şey gelmesini istemezdi. Soğuk biri olsa da bir kalbi vardı onunda.
Avukatın numarasını tuşladı.
" Alo." Avukatın sesini duyunca boğazını temizleyip konuştu.
" Alperen ben. Ne zaman buluşabiliriz?" Derin bir nefes alıp devam etti. " Ala'nın velayetini almak için."
******** Dın dın dın!
Yeni ve acayip bir kurgu ile karşınızdayım!
İlk bölüm olduğu için azıcık kısa yaptım, diğer bölümler daha uzun olacaktır.
Kötü yorumları direk sileceğim haberiniz olsun...
Bu arada bu kitaba öncelik vermeyeceğimi belirtmek isterim. Vaktim olduğunda yazacağım.
