overbearing and hero, drarry

06: taştan ev

harry heyecanla sonunda görüş alanına giren eve doğru koşmaya başladı. rüzgar kuzgun karası saçlarını uçuşturdu. gözlerinde parıltılar vardı.

küçük, taştan bir yapıydı. odaları yoktu, kulübe gibiydi. kapısı birkaç tahtadan oluşuyordu. ıssız bir yerdeydi. kapı tarafında orta boylarda bir göl vardı. gölün sağ tarafını orman, sol tarafını arazi kaplıyordu. 

bu ev, babasını son gördüğü yer olmuştu. onunla birlikte inşa etmişlerdi. günün sonunda ailecek kapının önündeki masada gülüşerek yemek yediklerini hatırlıyordu. 

babasını özlüyordu.

bir gün buraya platin çocukla gelmenin hayallerini kurardı. burada güzel anılar oluşturabilirlerdi. gölde yüzebilirlerdi. ormanda çiçek toplayabilir, boş arazide uzanıp yıldızları izleyebilirlerdi.

düşüncelerinden çıkmak adına başını iki yana salladı. yüzünde bir gülümseme oluşmuştu.

"kim bilir, belki bir gün?" diye mırıldandı gülerek.

onun için hayalden ibaretti böyle şeyler. oysaki gerçek olacaktı kurduğu düşler.

-

yazar notu; ben klişeyim.

yazar notu2; pek iyi hissetmiyorum, sadece bölümü yazmak için ayaktaydım. -ki kısa oldu, onu bile düzgün beceremedim- yorumlarınızı yüksek ihtimalle sahurdan sonra göreceğim. lütfen görebileceğim yorumlar olsun, onları okumak beni iyi hissettiriyor.

yazar notu3; bu bölümden sonra asıl olaylar başlayacak :> eğer fikrim değişmezse tabii...

yazar notu4; ilhamı medyadan aldım, dinleyip dinlememek size kalmış

ne kadar çok not oldu aq