The Warrior's King √ (RAW)

KABANATA 12

"Bilang sumunod na hari. Kakailanganin mong malaman ang lahat tungkol sa ating kaharian. Nandito lang ako bilang gabay mo, Aro" Masayang turan ng aking lola na siyang Reyna ng kaharian dahil lumisan na sa mundo ang aking magulang.

Ang tanging nalalaman ko lang tungkol sa kanila ay namatay sila sa isang digmaan noong sakupin kami ng isa sa malakas na kaharian.

Noong dumating na ang ika-16 na taong gulang ko'y itinalaga na ako bilang bagong Hari ng kahariang Vanwood. Kahit mahigpit ang pagtutol ko'y wala akong nagawa sa desisyon na iyon ng Reyna. Sa edad kong ito'y ang nais ko lang ay lumabas at maglakbay sa malayo.

Muling bumalik ang isip ko sa realidad nang tawagin ako ng Reyna.

Kasalukuyan kaming naglilibot sa buong kaharian. Sinisimulan akong turuan ng Reyna ng mga bagay na dapat ko daw malaman habang maaga pa.

Nakakatawa dahil halos sumunod na yata ang lahat ng kawal sa loob ng kaharian sa likod namin. Para bang anumang oras ay may mangyayari sa amin na napakaimposible naman dahil sa taas ng pader na nakapalibot sa aming kaharian idagdag mo pa ang libo libong kawal na nakabantay sa paligid.

Nais ko sanang magpahinga sa aking kwarto kaysa ang mag aksaya ng oras sa mga ganitong bagay ngunit hindi ko matanggihan ang utos ng Reyna. Isang katakot takot na sermon na naman ang maririnig ko mula sa kanya.

Habang patuloy parin sa mga leksiyon ang Reyna inililibot ko naman ang tingin ko sa labas. Naghahanap ang mata ko ng paglilibangan. Nasa west wing at mula sa naglalakihang bintana ay natanaw ko ang ilang kawal na nagpapaligsahan sa kanilang galing sa labanan.

Ang iba'y hindi mo mawari kung nag - eensayo o nanonood sa nagaganap na laban ng dalawang kawal sa gitna ng arena. kung bakit natigil ako sa paghakbang ay hindi ko alam.

Napahinto na ako ng tuluyan ako sa pagsunod sa Reyna at tinatanaw ko ang kaganapan sa labas. Sa lawak ng Arena ay tanging sa isanig tao lang nakasentro ang tingin ko.

Sa ilang beses na pagpuslit ko palabas ng kaharian para pumunta sa Arenang ito at makipagbuno sa mga kawal ay ngayon ko lang ito nakita doon.

Sa arenang iyon sinasanay ang mga bagong kawal. Ang ilan sa kanila ay maaaring tagabantay ng palasyo o ipapadala sa isang digmaan. Alin man sa dalawa ay siguradong mamalasin siya sa huling binanggit ko. Ang kapansinpansin ay kung bakit nandito  ang taong iyon. Bakit siya nakikipagsanay sa mga kalalakihang naroroon upang maging mga kawal.

Sino siya?

Lumapit pa ako sa bintana ng makita ko siyang sipain sa sikmurain ng kalaban nito.

"Haring Aro?" pukaw ng reyna sa kanyang apo. Paglingon kasi nito ay wala na ito sa kanyang tabi. Iyon pala ay tumigil ito at nanonood sa kaganapan sa labas.

Kumislap ang mata ng reyna ng makita ang reaksiyon ng apo ng biglang matumba ang isa sa mga kawal na nagsasanay sa Arena. Iyon ang unang reaksiyon na nakita nito mula nang mawala ang kanyang magulang sa malagim na trahedya. Pag-aalala para sa isang tao..

Dahan dahan itong lumapit sa apo.
Si Aro parin ay diretsong tingin sa dalawang kawal na hindi parin tumigil sa pakikipagbuno gamit ang kanilang kamao at paa bilang panangga. Nagsigawan pa ang mga kasamang kawal ng uminit na ang laban sa pagitan ng dalawa. Kahit malayo ay tanaw parin nila ang nagaganap sa Arenang iyon.

Lihim na napalunok si Aro ng ihagis ng kalaban ang babaeng katunggali.

Lumakas naman muli ang sigawan.