YENI BAŞLANGIÇLAR

42.Bölüm

Kahvaltıdan sonra armut koltuklara geçtiler . Gerçi Steve ve Liz tabakalarında ki yiyecekleri didiklemekten başka hiçbir şey yapmadılar ,kahve içmek dışında .

Liz'in bir an önce konuşmak istediğini bildiği için telefon rehberinden John'u bulup aradı . Liz stresten dudaklarını ısırıyor elleri ile oynuyordu.

"Alo Steve " aramaya Laura yanıt verdi .

"Laura nasılsın ?John yok mu ?"

"Şey ee şu an yanımda değil "

Laura'nın sesi üzgün ve ağlamaklı geliyordu bunu ikisi de hemen anladı . Steve ne yapayım der gibi bakınca , Liz konuşmaya devam etmesini işaret etti .

"Laura sen iyi misin ? Sesin üzgün gibi , bir şey mi oldu ?John nerde ?"

"Steve !"dedi ve ağlamaya başladı .
"Ne yapacağımı bilmiyorum ve kimi aramam gerektiğini de " burnunu çekti .

"John , onu polisler aldı " deyip hıçkırarak ağlamaya devam etti .

"Laura sakin ol canım lütfen . Şimdi , polisler neden aldı onu sen nerdesin evde mi ?"

"Hayır İstanbul'dayım "

"İyi de neden İstanbul ' dasın ? Neler oluyor bak bana güvenebilirsin sana yardım edebilirim"

"Bir arkadaşı vardı geçenlerde tanışmışsınız John öyle söylemişti ."

"Evet "

"İşte o pislik yüzünden " sesi sinirli gelmeye başladı .
"O aşağılık herif yasa dışı işler yapmış anladığım kadarıyla . Bizim Istanbul'da bir evimiz var yani o yardımcı olmuştu bize evi alırken . Her neyse işte ,bir hafta önce John buraya gelmişti bana iş için olduğunu
söylemişti . Yalanmış çünkü ben Emre ile görüşmesini istemiyordum . O adam benim arkadaşımın hayatını mahf etti şimdi de bizim hayatımızı . O evde arama yaptıklarında John yokmuş ama belgeler bulunmuş . Dün akşam da havaalanında tutuklamışlar ."

"Laura çok üzgünüm eğer yapabileceğim bir şey varsa söyle bak yanına gelebilirim " dedi Steve .

"Senin yapabileceğin bir şey yok ki , o adamın bir an önce yakalanıp herşeyi itiraf etmesi gerekiyor ."

Bir kaç saniye sessizlik oldu .

"Steve ben, ben çok kötüyüm . John yok ,Liz yok . Tanrım ben ,ben aklım onda . Nerde ? Ne yapıyor ? Nasıl ? hiç bir fikrim yok . İyimi onu da bilmiyorum ama ona çok ihtiyacım var " deyip yine ağladı .

Derin bir nefes alıp göz yaşlarını sildi .

"Laura " dedi fısıldayan bir sesle Liz .

Laura duyduğu sesi algılamaya çalıştı . İçinden ' Bu ,Linda değil ,bu ?'

"Laura'm! benim Liz" tane tane söyledi .

"Liz ?"
Ağlaması artarken Liz'de kendini daha fazla tutamayıp göz yaşlarını serbest bıraktı .

"Liz oo Tanrıya şükür . İyi misin ? Sen Steve ile nasıl oldu ? Ben anlayamıyorum ."

Liz zorlukla yutkunup konuşmaya başladı .

"Dur ,önce bir sakin ol . Onu tanımıyordum ama bu uzun hikaye sonra anlatırım . John'un avukatı var mı ? Konuştun mu ?"

"Hayır yok ve hiç bir şey öğrenemedim . O pislikte ortada yok kaçmış . Geçenlerde John herşeyi anlattı çok üzgünüm , seni sorumlu tutuyormuş . Büyük kavga ettim onla nasıl anlatmaz diye ama kendini ondan kurtaramadı işte ."

"Olan oldu Laura onu suçlama . Sen şu an nerde kalıyorsun ?"

"Otel de "

Liz bir kaç saniye düşündü .