ΗΕ

Part 1:

Κατεβαζω άλλο ένα από αυτά τα απαίσια ποτα που υπάρχουν σε αυτό το παρτυ. Γελώ δυνατά με τον Μπριτ και η μουσικη μου τρυπαει τα αυτια χωρίς όμως να με ενοχλει. Απλωνω το χέρι μου και το καυτο μου δέρμα έρχεται σε αντίθεση με το παγωμενο του Καρτερ. Απομακρυνω τα μαλλιά μου από το πρόσωπο μου και νιώθω ότι θα πέσω κάτω. Ο Καρτερ μου πιάνει το μπρατσο και με τραβαει προς το μέρος του. Γελώ ακομη. Δεν υπάρχει καν λογος άλλα εγώ το κάνω. Για αυτό δεν μου αρέσει το πότο. Με κάνει να μοιαζω με χαζη.

«είσαι πανεμορφη έτσι όπως γελασ» ο Καρτερ μου λέει στο αυτί και νιώθω την παγωμενη του ανάσα στο δέρμα μου όλο.

«Ω σταματα.. είμαι απαίσια όταν είμαι μεθυσμενη» τον σπρώχνω ελαχιστα σαν ένδειξη φιλικοτητα. Με πλησιάζει ξανά. Τόσο κοντά στο πρόσωπο μου πλέον. Τον κοιτάω στα μάτια και βλέπω το μικρό γελάκι του να εμφανίζεται. Πλησιάζω τα χείλη του και τα φιλώ ευγενικά.

Γιατί το έκανες αυτό; Ω Αλεινα Είσαι τόσο ανόητη.

Επαναλαμβάνει την κίνηση μου και πλέον είμαι σίγουρη ότι όλα αυτό είναι ένα λάθος. Θέλω να τραβηχτώ αλλά το σώμα μου δεν κάνει καμία κίνηση. Ο Κάρτερ με κατευθύνει ώστε να γίνει το φιλί μας πιο παθιασμένο. Εισβάλει στο στόμα μου και ακουμπάει τη γλώσσα του με τη δική μου. Τον ακολουθώ.  «Ω Αλεινα Με ανάβεις απίστευτα» Λέει μέσα στο φιλί μας  «Πάμε πάνω» Συνεχίζει.

Σμπρώχνει κόσμου και τα ιδρωμένα κορμιά Των Μεθυσμένων εφήβων πέφτουν πάνω μου και νιώθω ότι χάνω την ψυχραιμία μου. Ο Κάρτερ με τραβάει προς τη σκάλα και συνεχίζω να χάνω τις αισθήσεις μου.

Νιώθω το μυαλό μου πλήρες και δεν μπορώ να ξεχωρίσω τον πόνο στο σώμα μου, αν είναι από το βίαιο τράβηγμα του Britt ή από την κούραση και το ποτό. Προσπαθώ να κρατήσω το μυαλό μου καθαρό και να κάνω κάτι γρήγορα ώστε να σταματήσω τον βιαστικό άντρα που με ταρακουνάει λες και το σώμα μου του ανήκει. Αντίθετα, ανασαίνω βαριά όσο πέφτω στο σκληρό στρώμα οπού το σώμα μου τοποθετήθηκε. Όσο βάζω τα πράγματα σε μια σειρά στο μυαλό μου, παρατηρώ ότι το μπλουζάκι μου λείπει και η φούστα μου σηκώνεται βιαστικά. Κλοτσάω τον μεγαλόσωμο άντρα από πάνω μου χωρίς όμως μεγάλη επιτυχία. Δεν έχω ακόμα τον έλεγχο του σώματος λόγω της πολλής βότκας που ήπια.

«Bri σήκω από πάνω μου σχεδόν» εκλιπαρώ.

«Μωρό μου το ξέρω ότι το θες και εσύ» ο τρόπος που το λέει ενώ παράλληλα με φίλα στον λαιμό, μου φέρνει ναυτία.