ΚΕΦΑΛΑΙΟ 16

212 13 6
                                    

Σηκώνομαι και αμέσως τρέχω προς το ξενοδοχείο . Ψάχνω παντού αλλά δεν την βρίσκω πουθενά , το μόνο που βλέπω είναι καπνοί , άνθρωποι να φωνάζουν και ένα μισό διαλυμένο κτήριο που σιγά το καλύπτουν φλόγες .

Που είναι γαμωτο!

Αντιλαμβάνομαι πως τα παιδιά βρίσκονται γύρο μου και ψάχνουν και αυτοί .

Ακούω σειρήνες αλλά δεν δίνω σημασία . 

-"Βικτωρ εκεί είναι!" Φωναζει ο Αχιλλέας και βλέπω την Ναστα πάνω σε ένα φορείο να την μεταφέρουν σε ένα ασθενοφόρο .

Αμέσως τρέχω προς το μέρος της και μπαίνω μαζί της στο ασθενοφόρο .

Νομίζω άκουσα κάποιους να μου μιλάνε αλλά δεν έδωσα σημασία .

-"Μωρο μου , εδώ είμαι δίπλα σου . Μην φοβάσαι ." Της Ψιθυρίζω ενω της χαϊδεύω το χέρι της .

Το πρόσωπο της είναι γεμάτο αίματα , τα μάτια της είναι κλειστά αλλά είναι καλά .

Αποκλείεται να έχει πάθει κάτι έτσι ;

Ναι , ναι σίγουρα αποκλείεται!

Φτάνουμε στο νοσοκομείο και την παίρνουν μακρυά μου σε ένα δωμάτιο .

Κάθομαι σε μια καρέκλα νοσοκομείου και πιάνω το κεφάλι μου , ακούω βήματα , γυρνάω και βλέπω τα παιδιά να έρχονται τρέχοντας .

P.O.V ΑΥΓΗΣ

Θα είναι καλά έτσι ; 

Σκουπίζω τα δάκρυα που τρέχουν πάνω στα μάγουλα μου , δεν θέλω να πάθουν κακό , ούτε η Ναστα ούτε το μωρό .

-"Μωρο μου , σε παρακαλώ πήγαινε σπίτι . Πρέπει να ξεκουραστείς ." Ο Κρις με φιλάει στο μέτωπο καθώς χαϊδεύει το πρόσωπο μου .

-"Οχι Κρις είμαι εντάξει , δεν μπορώ να φύγω τώρα ." Αρνούμαι να φύγω την στιγμή που η Ναστα βρίσκεται εδώ μέσα και οι γιατροί δεν μας έχουν ενημερώσει για την κατάσταση της .

-"Αυγη είσαι έγκυος , θα φύγεις! Αν δεν σκέφτεσαι εσένα σκέψου το μπισκοτακι μας . Πρέπει να πας σπίτι και να ξεκουραστείς , μακάρι να μπορούσα να έρθω μαζί σου αλλά πρέπει να μείνω δίπλα στον Βίκτωρ ." Πήγα να διαμαρτυρηθώ αλλά με πρόλαβε ο Άρης .

-"Αγαπη μου έχει δικιο ο Κρις , πήγαινε σπίτι σε παρακαλώ αν συμβεί κάτι θα σε ειδοποιησουμε . Δεν κάνεις καλό στο μωρο ."

-" Μα δ" Ξεκινάω να μιλάω αλλά το θανατηφόρο βλέμμα του Κρις με σταματάει .

-"Αυγη , έφυγες! Φτάνει η συζήτηση ." Εγω σκουπίζω τα μάτια μου και φεύγω από το νοσοκομείο .

Μετά απο τα όνειραΌπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα