14.BÖLÜM " ZEHİRLİ HANÇER"

9.6K 200 71
                                    

Bu bölümü güzel yorumlarıyla beni motive eden,
darkiness00
nisanursgtcu
kemikle
mihraunalkaya18
McahidHseynli
Pnar14
İsimli kullanıcılara ithaf ediyorum.

Azerin beni yönlendirmesiyle evden çıkıp arabaya binerek partinin yapılacağı evin yolunu tuttuk. Azer kontrollü bir şekilde arabayı sürüyor bende çaktırmadan ona bakıyordum.
Arabaya bindiğimizden bu yana ikimizinde dudaklarından tek bir kelime çıkmamıştı.

Dakikalar önce yaptığı şeyin izleri hala tazeydi. Benden bağımsız istemsizce, izini bıraktığı dudaklarıma gitti ellerim. Sonra bu hareketimi görecek endişesiyle hızla çektim ellerimi dudaklarımdan. Bu hareketimle bilinçsizce Azerin dikkatini üzerime çekmiş oldum.

Siyah hareleri bir süre dikkatle gezindi üzerimde. Yanaklarım yanmaya başlarken yaptığımın üstünü kapatmak ve beni daha fazla utandıracak bir şey söylemesini engellemek için arabada süren derin sessizliği bozmaya karar verdim.

" Partinin yapılacağı yere ulaşmamıza daha ne kadar kaldı."

" Birazdan oradayız."

Yanıtını verdikten sonra önüne dönerek arabayı sürmeye devam etti. Bende başarıya ulaşmanın verdiği hazla derin bir nefes bahşettim ciğerlerime ve daha fazla aptallık yapıp kendimi küçük duruma düşürmemek için geçtiğimiz yolları seyretmeye daldım.

Çok geçmeden araba görkemli bir villanın bahçesinde durunca geldiğimizi anladım ve evi incelemeye başladım. Bahçe rengarenk ışıklarla süslenmiş, belli aralıklarla masalar yerleştirilmişti.
Ne zaman arabadan inip kapımı açmaya geldiğini anlamadığım Azerin, kapımı açmasıyla bedenimi esir alan büyük bir şaşkınlıkla arabadan indim.

Arabadan inince Azer elini belime koyarak eve yönlendirdi bedenlerimizi. Giriş kapısına geldik ve zili çalarak kapının açılmasını bekledik. Çok geçmeden sarışın güzel bir kadın kapıyı açtı ve gitti. Azer le birlikte eve adım atarak salona yöneldik.

İnsanlar salonda belli guruplar oluşturarak toplanmış sohbet ediyorlardı. İleride Azer le gittiğimiz mekandan tanıdığım yanındaki esmer, yapılı ve kahverengi saçları olan bir adamla sohbet eden Azadı gördüm. Azad da bizi görmüş olsa gerek ayağa kalktı ve esmer adamla bize doğru adımlamaya başladılar.

Ortada buluştuğumuzda Esmer adam Azere sarıldı, ardından Azad da Azere sarıldı ve ayrıldılar. Esmer adam kahverengi harelerini büyük bir özenle üzerimde gezdiriyor, beni daha önce görmediğinden olsa gerek, kim olduğumu anlamaya çalışıyordu.
Azerin bir açıklama yapmayacağını anlamış olsa gerek kim olduğumu sormaya karar verdi.

" Yanındaki güzel kadınla beni tanıştırmayacak mısın Azer?"

Burak olduğunu tahmin ettiğim adamın sözlerinden sonra Azer belimdeki elini sıkılaştırdı ve bedenimi daha çok kendine çekti. Bu hareketiyle içim içime sığmamaya başladı. Birinin beni sevmesi değer vermesi en çok ihtiyaç duyduğum şeydi şu hayatta.

Annem ve babamı kaybettikten sonra sevgiye aç, muhtaç büyümüş acıma nedir bilmeyen abimden sevgi dilenmiştim umutsuzca. Ama sonra Liva yı tanımış gerçek dostluğun ne demek olduğunu anlamış, ihtiyaç duyduğum sevgiyi fazlasıyla vermişti bana.

Ama yinede nankördü kalbim, hep daha fazla sevilmek istiyordu. Livanın verdiği sevgi yetmiyordu yetim ve öksüz tarafıma. Bir insan, en önemliside bir erkek tarafından sevilmek hem ruhumu, hem yetim ve öksüz tarafımı hemde gururumu okşuyordu. Azerin beni sevmesini, hemde çok sevmesini istiyordum çaresizce. Beni sevmesi için yapamayacağım şey yoktu. Bana bir gram sevgi vermesi için aciz bedenimden bile vazgeçerdim hiç düşünmeden çaresizce.

KANLI VİSAL ~ TARUMAR ~ (Zoraki Aşk) Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin