The Other Side

First Date

"Ik denk dat je iets hebt dat van mij is" ik volg Damon zijn ogen en hij wijst op de fles bourbon in mijn hand. De attitude die hij met zich mee had stond me niet aan, dus ik draai de fles open en neem er nog een paar grote slokken van. "Ik zie waarom Stefan een zwak voor je heeft." Damon lacht en komt dicht op me staan. In een knipoog had hij de fles terug gepakt en drinkt hij hem leeg. Ik sta versteld hoe hij gewoon geen emoties toont na de sterke drank. Fuck, wat zei hij nou? Damon Salvatore als in, de broer van Stefan!! Ik wrijf in mijn ogen en kijk nog een keer naar Damon. Ze lijken niet op elkaar, maar ie kunt wel zien dat ze familie zijn. Er volgt een ongemakkelijke stilte en ik kijk Damon diep in zijn ogen aan. "Sorry, ik ben echt veel te zat om te kunnen functioneren" komt er mompelend uit mijn mond. "Damon!" Stefan komt ergens midden uit het bos naar ons toegelopen.

Stefan komt naar me toe en slaat zijn arm om me heen. "Liv, dit is-" Damon onderbreekt hem. "Damon, al gezegd, maar volgens mij heeft Liv niet zo goed door wat er tegen haar gezegd word op het moment. Als ik jou was zou ik wat beter op je meisje letten. Ze liep door het bos, met mijn fles bourbon." Stefan knippert en zucht. Hij pakt mijn kin vast en tilt mijn hoofd zachtjes omhoog om me goed in mijn ogen aan te kijken. "Ik denk dat het niet verstandig is als jij je vanavond zo laat zien aan je moeder." Vraagt hij nou met andere woorden of ik bij hem blijf slapen? Damon lacht. "Liv, even om het jou wat duidelijker te maken. Hij vraagt of je bij hem blijft slapen, en ik denk..." Damon komt naar me toe gelopen en duwt Stefan opzij en kijkt me diep aan in mijn ogen. "Ik denk Liv, dat jij vannacht bij mij, in bed blijft slapen" Stefan duwt Damon opzij. "Nou lieve schat" zeg ik terwijl ik met mijn hoofd dichterbij naar Damon kom. Net op het moment dat onze lippen elkaar wilde raken zeg ik "Ik dacht het niet" gevolgd met een bitch clap.

Ik voel stefan zijn handen op mijn schouders en hij neemt me mee uit het bos "Eindelijk Stefan, heb je iemand uit gekozen met wat temperament" roept Damon naar ons. "Vergeet Damon maar" zegt Stefan. Hij slaat zijn arm om me heen en we lopen samen naar zijn auto. We rijden naar zijn huis, wat ook maar beter is want zo kan ik me echt niet vertonen. Eenmaal thuis aangekomen geeft Stefan me wat water. "Stefan, waar is de wc?" Hij wijst me naar de wc en ik hurk en ineens komt mijn halve organen stelsel uit mijn mond. Alleen mij kan dit overkomen. Alleen mij. Stefan komt binnen en knielt bij me neer en houd mijn haar vast. Super lief dat hij het doet, maar hij hoort dit niet te zien op onze eerste date.

Na een tijdje begin ik me weer beter te voelen, ik zit in Stefan zijn hoodie en heb een knot op mijn hoofd. "Ik ga even de logeer kamer opmaken" zegt Stefan terwijl hij op wil staan van de bank. Ik trek hem terug en voor ik het weet, raken mijn lippen die van hem. Ik weet niet wat me bezielde. Snel stop ik. "Sorry." Floept er uit mijn mond. "Nee, het is oke" hij buigt voorover en zoent me terug. Na een tijdje op de bank gezeten te hebben gaan we naar bed toe. Ik besloot om bij Stefan in bed te liggen.

Toen ik wakker werd lag Stefan niet meer naast mij, ik nam snel twee paracetamolletjes en loop naar de woon kamer. Wauw, wat een prachtig huis... Nu ik alles weer helder zie heb ik pas door hoe oud, groot en mooi het huis is. "Goedemorgen, lekker geslapen?" hoor ik Stefan uit de keuken zeggen. "Goedemorgen, ik heb oprecht heerlijk geslapen, jij?" Vraag ik terwijl Stefan me omhelst. "Naja, er lag een snurkend iemand naast me dus niet geweldig." Ik sla mijn hand voor mijn mond. "Oh mijn god sorry" zeg ik. Stefan lacht. "Grapje, ik heb heerlijk geslapen." Ik voelde dat mijn wangen gingen gloeien. Wat een flikker zeg. Ik lach en geef hem een knuffel. Stefan is een ontbijt voor ons aan het maken. Ik kijk rond in het huis. "Wat een prachtig huis..." Stefan kijkt om "Dankjewel, ik woon hier voor het grootste deel alleen, Damon slaapt iedere nacht ergens anders en mijn ouders zijn helaas overleden bij mijn geboorte." Ik schrik van wat Stefan zegt, en de kalme toon waarop hij het zegt. Alsof het niks is. "Jeetje Stef, wat heftig." Ik kom naast hem staan en streel met mijn hand over zijn rug. "Nee het is goed, het is al lang geleden, en ik heb ze dus nooit leren kennen dus ik heb er eigenlijk geen gevoel bij." Stefan zet het ontbijt klaar op tafel en we schuiven aan. "We hebben het nog niet veel over jou gehad, Liv. Vertel me wat meer over je, ik wil je graag leren kennen" zegt Stefan.