Hij liep mijn richting op, we ontmoette elkaars blik...
'Hey Amine' zei ik vlug. 'Hey Sara, hoe gaat het met je?' zei hij, 'Kan beter....zei ik frusteerd/
'Vertel mij alles, waarom overkomt je dit, waarom haal je zo iets uit je hoofd?' zei hij wanhopig.
'Amine, ik wist nie wat me bezielde waarom ik die video's heb gemaakt van me zelf ik wist niet dat het zo ver zou komen dat zelfs jij het zou zien' zei ik geschrokken. 'Maar Sara dit is toch niet normaal! waarom deed je het, iedereen zou het gezien kunnen hebben, ik zie je nu als me vriendin, wat gaan mensne niet denken over mij nu?' zei hij verward.' Amine ik weet het nu ook wel je hoeft me niet nog meer het gevoel te geven alsof ik superslecht ben, ik heb de domste fouten gemaakt in me leven ik ben ook maar een mens, ik weet echt niet wat me bezielde het spijt me dat je met een smerig meisje over straat moet..ik schaam me dood je hebt het toch niet gezien he?' vroeg ik wanhopig. 'Zucht' Nee ik heb het niet gezien, hier me telefoon je mag het zelf verwijderen doe maar zei hij vlug. 'Dankje dit betekent veel voor me ik herhaal dit nooit Amine, ik ga nu met jou in relatie en zal je niet teleurstellen beloofd!' zei ik vastberaden. 'Oke Sara, bewijs het me eerst maar oke? ik ga je wel vertrouwen maar ik wil niks meer zien of horen oke?' zei hij. 'Is goed schat ik beloof het jou'' zei ik blij. 'Gaan we maar naar huis nu?' zei ik. 'Is goed we spreken elkaar straks weer' zei hij. We liepen terug en namen afscheid, Amine liep richting ze vrienden en ik pakte de tram richting huis.
PFFF Wat een dag, ik ben eigelijk wel opgelucht dat hij meer weet dan ieder ander ik heb zoveel vertrouwen in hem, ik weet niet waarom maar hij is geen persoon die een ander pijn wil doen.
Ik wil hem echt ! :(
