𝓡𝓮𝓪𝓭𝔂 𝓽𝓸 𝓯𝓸𝓻𝓰𝓲𝓿𝓮 𝔂𝓸𝓾, 𝓫𝓾𝓽 𝓯𝓸𝓻𝓰𝓮𝓽𝓽𝓲𝓷𝓰 𝓲𝓼 𝓪 𝓱𝓪𝓻𝓭𝓮𝓻 𝓯𝓲𝓰𝓱𝓽.
Περπατώ ξανά μετά από χρόνια στους δρόμους της Νέας Υόρκης και νιώθω ξένο σώμα.
Όλα φαίνονται τόσο διαφορετικά, τόσο αλλιώτικα. Ή μάλλον όλα είναι ί...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Ethan
Πίνω άλλο ένα ποτήρι ουίσκι και ο λαιμός μου καίει. Καίει και πονάει. Αυτό πρέπει να είναι ήδη το πέμπτο ποτήρι, μπορεί και το έκτο. Νιώθω ζαλισμένος, το στομάχι μου το αισθάνομαι ανακατεμένο αλλά θα συνεχίσω.
Θέλω να μεθύσω και να ξεχάσω όσα μου συμβαίνουν. Μόνο έτσι θα ηρεμήσω.
Θέλω να ζαλιστώ, να πέσω για ύπνο και να ξυπνήσω άλλος άνθρωπος.
Στηρίζω τα χέρια μου στα σιδερένια, σκούρα κάγκελα του μπαλκονιού και κοιτάζω τον χρωματιστό ουρανό. Κάπως ξεχνιέμαι και νιώθω παιδί ξανά. Ο ήλιος έχει μόλις δύσει και τα χρώματα που στολίζουν τον ουρανό, είναι σαν να είναι αποχρώσεις από έναν ονειρικό πίνακα ζωγραφικής. Ροζ, πορτοκαλί, μοβ έχουν γεμίσει τον ξάστερο ουρανό και προς στιγμήν χαμογελώ. Χαμογελώ σαν χαζός σχεδόν.
Είμαι και μεθυσμένος και όλα φαίνονται ειδυλλιακά και κάπως ιδανικά. Τα προβλήματα όμως δεν φεύγουν από το μυαλό μου, είναι εκεί και εγώ υποφέρω.
Στο τέλος της ημέρας υποτίθεται ότι όλα είναι καλύτερα. Υποτίθεται.
Μα αυτό δεν ισχύει για εμάς. Αντιθέτως, όσο περνάνε οι μέρες, οι ζωές μας μοιάζουν με κόλαση. Κανείς δε μιλάει και το βλέμμα, όποιου μιλάει, εκπέμπει τη μελαγχολία και το παράπονο.
Ειδικά της αδερφής μου. Η Hope πεθαίνει, χάνει τον εαυτό της και εγώ για μια ακόμη φορά μένω άπραγος. Δεν την βοηθώ και δεν την στηρίζω. Δεν κάνω τίποτα για να βοηθήσω και να φέρω την ειρήνη. Ούτε καν να πάρω την κατάσταση στα χέρια μου.
Είμαι ο πιο απαίσιος αδερφός, αυτό είναι γεγονός.
Κι όχι μόνο απαίσιος αδερφός αλλά και πολλά άλλα.
Φέρνω το ποτήρι μου με το υγρό κοντά στη μύτη μου και πριν το καταναλώσω, το μυρίζω. Η μυρωδιά του είναι έντονη και ακόμα πιο έντονη είναι η γεύση του. Σε καίει, σου προκαλεί αηδία μα μετά αφήνει μια γλύκα και σε κάνει να επικεντρωθείς μόνο σε αυτό. Λες και δεν υπάρχουν άλλα προβλήματα, παρά μόνο η έντονη και αποπνικτική μυρωδιά του ουίσκι. Μα αυτή η εθιστική και ύπουλη ουσία σε οδηγεί σε έναν κόσμο αλλιώτικο. Σε καταστρέφει αλλά σε γλυκαίνει.
