VAHŞİNİN GÜLÜ(Final Oldu)

Bölüm 12

                          " Evim "

Sınırlarını zorlarsam beni hayattan soyutlayacağını söylüyordu.Gözleri bu kadar güzelken neden öfke ve kin vardı ?Ben kanı ,silahı ,nefret etmeyi ,intikamı sevmezken neden o benim sevmediğim her şeyi yapmak zorundaydı ? zıt ve uzattık aslında ama bir o kadar da yakın ve bütündük.Berzan gözlerime öfkeyle bakarken bende omuzlarımı dikleştirip kahveliklerimi ela gözlerin ateşine çevirdim

-Ben sadece ..

-Sen sadece o küçük aklınla yaptığın şeyle beni rezil ettin.Şimdi onlar gidene kadar bu odadan çıkmıyorsun!

-Amaa ayıp olucak

Lafıma kızmış olacakki çenemi sıkıp gözlerindeki ateşiyle beni yakmak istercesine gözlerime baktı

-Bana bak elin adamı evime gelip hakaret ediyor üstüne bir de benim küçük akıllı karım hizmet etmezsem ayıp olacak diyor !lan beni deli etme, eğer aşağıya inersen seni öyle bir sikerim ki sabaha kadar uyuyamazsın !

Dedikten sonra beni kenera iterek cevap vermemi beklemeden çıkıp gitmişti.Son sözleri çok gurur kırıcıydı,bu kadar kaba konuşmak zorunda mıydı?Geçen giden dakikaların ardından yerimden hala kıpırdayamamıştım,sanki civilenmiş gibiydim.Canım yanıyordu ve yanımda derdimi anlatabileceğim bir arkadaşım bile yoktu.Aşağıya inmeyi düşündüm ama hemen vazgeçmiştim, Berzandan korktuğum için değil sadece aşağıda kavga çıkarsa küçük çocuklar üzülürdü.Ben çocuklara kıyamam,onlar Allahın bize verdiği en güzel hediyeydi ve bu yüzden inat etmeyip çıkmamıştım.Kapıdan destek alıp ayağa kalktım,sonrada günün yorgunluğunu banyoda sıcak suyun altında kalarak atmaya çalıştım.Sıcak sudan tenim yanıyordu,biliyordum ama hissedemiyordum çünkü yüreğimdeki acı ,aklımdaki düşünceler hissedmeme izin vermiyordu.İşim bitince odaya geçip siyah kapalı bir gecelik giydim.Saçımı sadece havluyla kurutup yatağa geçtiğimde tenimin hissettiği soğukluk kış ayında olsakta iyi hissettirmişti.Gözleri ela ama kendisi belaydı işte !öküz ,peluş ayıcık ne olacak.Peluş ayıcık diyordum çünkü sırtında kılları vardı ,hem bir şey diyim mi ?şuan sinirimden zaten hepsini tek tek yolasım var.Bu düşünce beni bir anlıkta olsa gülümsetebilmişti .Daha fazla düşünmemeye çalışıp kendimi uykunun huzurlu kollarına bıraktım ..

Sırtımın sert bir şeye değdiğini hissediyordum sıcaktı biraz daha sokuldum.Çok geçmeden sanki biri geceligimin içinden belime sarılıyordu.Boynum da hissettiğim öpücüklerle hemen gözümü açıp beni tutan kolların sahibine baktım.Berzan olduğunu sahiplenici, sıkıca tutuşundan anlamıştım ama yinede o ela gözlere bakmak isteğimi bastıramamıştım,odadan çıkmadan önce yaptığı konuşma aklıma geldiğinden kaşlarımı çatarak konuşmaya başladım

-Çek elini

Bunu dememle beni altına alması bir oldu.Elimle göğsünden itmeye çalışıyordum o ise milim kıpırdamayıp tutkudan siyaha dönmüş elalıklarıyla bana bakıyordu

-Sana istediğim zaman dokunurum,bana aitsin üstelik teninde ruhunda benim Karadağlı gelini !

-Ben sana ait filan değilim !bedenimde ,ruhumda benim .

Üstüme eğilip sert bir şekilde öpmüştü.Öpüşü bile sert ve vahşiydi.Ona teslim olmak istemiyordum,duygularıma hakim olmalıydım.Ancak öpüşüne karşılık verirken buldum kendimi bir an .Ayrıldıgımızda ikimizde nefes nefeseydik,nefeslerimiz birbirimizin tenini ısıtıyordu.Elalıklarına baktığımda ışıl ışıl parlıyordu,ben onu hayranlıkla bakarken o kendinden emin tok sesiyle konuşuyordu.

-Sen bana aitsin.Ruhunda benim,bedeninde benim ,şu sinirle bakan gözlerinde benim.

-Ya sen peki, sen bana aitmisin ?