Not :Yorumlarınız için teşekkürederim 🕊...
Medyada:EZRA KARADAĞLI
"Değişen Şeyler...🕊"
Berzanın odadan çıkmasıyla sanki kalbimde asla dermanı olmuyacak bir yara açıp öyle gittiğini hissetmiştim çünkü aramızdaki savaşın bir sonu olmuyacaktı.Ne o yolundan dönerdi ne de ben doğru bulmadığım konuların karşısında susabilecektim.Beyefendi Alinin karşısında çokta güzel benim neden onun karşısına dikildiğimi ifade etmişti,beni iyi çözmüştü.Peki ama neden bunları bilmesine rağmen kızıyordu ki ?o kendini açıklamayana kadar onu anlayamacaktım.Herşeyi gizemliydi, sanki kapalı bir kutu gibiydi.Bende Ezra isem ortada kapalı gizli bir şey bırakmıyacaktım !oturduğum yerden kalkerken odanın kapısı çalınmıştı,üstüme başıma çeki düzen verdikten sonra kapıyı açtım.Havin ve Rozelin endişeli bir şekilde yüzüme bakıyorlardı ,üzmemek adına tebessüm edip
-Gelin gelin beraber az önce giden peluş ayıcığıma beraber sövelim
Dediğimde kızlar verdiğim tepkiyle önce şasırsada sonrasında kıkırdadılar.Rozelinin endişesi yüzünden anlaşılıyordu bana bakıp
-İyisin değil mi ?kötü bir şey olmadı
Demişti.İçindeki üzüntüye rağmen beni düşünüp sorması yüzü gibi kalbininde güzelliğindendi.Aklıma gelen şeyle muzipçe gülümseyip
-20 dk ya hazırlanın daha düğün için kızımızın çeyizini yapmadık
Havin başını hafifçe sallayıp tamam demişti ama Rozelinin ise yüzü düşmüştü bunu gizlemeye çalışarak
-Ezra bu gün bu olanlardan sonra ..
Cümlesini tamamlamasına izin vermeden elini tutup yüzüne baktım
-Kötü düşünmek yok.Serhad ,Berzan gibiymiş o zaman oda verdiği sözden öldürsen dönmez.Bir haftaya düğün olacak ama gelin hanımın çeyizi bile hazır değil ,olmaz öyle şey cabuk hazırlanıp aşağı inin bende geliyorum birazdan
Dediğimde ikisi de tamam deyip gitmişlerdi.Telefonumu elime alıp Berzan aradım çünkü bu yağmurda kızları yollarda telef edemezdim ,hem Rozelin içindi bu itiraz edemez.Telefon 3. bip sesinden sonra açılmıştı.
-Söyle
Öküz !gülüme ne oldu ?
-Rozelinin çeyizi için bir şeyler almak istiyoruz
-İzin mi istiyorsun ?
-Hayır bizi götürmeni istiyorum
-yarım saate orda olurum
-tamam
Deyip kapatmıştım.Berzanı bu gün kudurtmak istiyordum,üstümü değiştirip daha kalın bir elbise giymiştim.Saçlarımı dalgalı yapıp hafif tonlarda makyaj yapmıştım ,buz mavisi şalımı takıp odadan çıktım.Gökyüzüne baktığımda yağmur bitmiş, yerini hüzünlü gibi duran bulutlara yerini bırakmıştı.Avluya indiğimde ise Keje hanımın asık suratıyla karşılaşmıştım,bugün olanlardan sonra belli ki canı sıkılmıştı .Yanına gidip
-Müsaade ederseniz bugün Berzan bizi Rozelinin çeyizi için alış verişe götürecek
Demiştim.Yüzüme ilk defa sahici gülümseyerek bakmıştı
-Bende geleyim, Rozelin bana kardeşimin yadigarı el gibi tek başına kalmış gibi hissetmesin.
Dediğinde aslında dışından sert görünsede içinde merhamet sevgi olduğunu biliyordum.Mutfağa doğru bakıp
ΔΙΑΒΑΖΕΙΣ
VAHŞİNİN GÜLÜ(Final Oldu)
Γενικό ΦαντασίαςParmak uçlarına değen sıcaklık,incinen bir hayatın yarasıdır. AHMET KAYA Hayata bakışları birbirinden zıt iki insan,bir gün kaderleri onları hiç ummadıkları bir zamanda karşı karşıya getirirse ne olur ?Birbirlerine aykırı...
