Door of Happiness (Agravante Series #1)

KABANATA 14

Tinitigan ko si Audrey ng ilang sandali. Ilang sandali rin akong hindi nakapag salita. She's right. I have to be brave. Hindi ko dapat hinahayaan na maging hadlang ang takot sa puso ko para magawa ko ang mga dapat kong gawin. Hindi ko dapat hinahayaan na maging masaya nalang ang dalawang iyon sa buhay na dapat ay sa akin.

Unti unti akong ngumiti at tumango kay Audrey. "Tama ka. I should fight for my rights."

"That's right! Ganyan ang nakilala kong Cassandra!" she smiled and clapped her hands.

Pagkatapos ng school ay malalim kong pinag isipan ang dapat kong gawin. Naglalakad palang ako pauwi ay iyon na ang iniisip ko. Kailangan ko na ngang magplano. Kailangan ko nang ipakilala ang sarili ko sa mga Agravante. Walang mangyayari kung tutunganga lang ako rito at matatakot.

I shouldn't be afraid. They are the ones who took everything, they are the ones who should be punished. I have the right to everything, I own everything they stole, so I shouldn't be the one to be afraid. Sila ang dapat na matakot.

"Leche naman, Arjun! Ano bang ginawa mo?!"

I stopped walking towards my house when I heard that shout from Aling Mia. Napatingin ako sa kanilang bahay at nakita kong nasa may pintuan sila, sinisigawan ni Aling Mia si Arjun na nakayuko at nagpapaliwanag.

"Hindi ko rin alam ang nangyari, Ma. Wala po akong ginagawang masama," Arjun explained.

"Bakit ganito, kung ganon?! Imposibleng wala kang ginawang masama! Hindi matatanggal ang scholar mo nang ganon ganon lang!"

Nanlaki ang mga mata ko sa narinig. Natanggal ang scholar ni Arjun? Bakit? Anong nangyari?

"Hindi ko po talaga alam ang nangyari, Ma. Maniwala po kayo sakin, wala akong ginawang kahit ano. Ni hindi ako nakikipag away sa school..." nagmamaka awang sinabi ni Arjun.

Naiiyak na si Aling Mia. Lumabas si tita Evelyn sa kanyang bahay dahil mukhang narinig niya na rin ang pagtatalo ng mag ina. Nilingon niya ako nang nasulyapan ang dalawang nagtatalo sa tapat ng kanilang bahay.

"Pinagkatiwalaan kita, Arjun! Tapos ganito lang ang gagawin mo?!" sigaw ni Aling Mia.

"Anong nangyayari?" nag aalalang tanong ni tita Evelyn at lumapit sa akin.

"Wala nga po akong ginagawang masama. Maniwala po kayo sa akin. Hindi ko rin po alam kung bakit bigla nalang nilang tinanggal ang scholar ko..." patuloy na paliwanag ni Arjun.

"Hindi nila iyon tatanggalin nang walang dahilan! Pupunta ako sa school mo at magrereklamo ako!" at pumasok sa loob ng bahay si Aling Mia.

"Ma," sumunod sa kanya si Arjun.

"Nawala ang scholar ni Arjun?" si tita Evelyn na nagulat.

"Hindi ko rin po alam kung ano ang nangyari. Mamaya po kakausapin ko si Arjun," sabi ko.

"Jusko, ano kayang nangyari? Sayang iyon!"

Bumalik ako sa bahay at nagbihis. Pagkatapos noon ay lumabas ako. May trabaho pa ako pero gusto kong makausap muna si Arjun. Halatang malungkot rin siya kanina at bigong bigo sa sarili. Kahit alam niyang hindi matitigil si Aling Mia ay nagpaliwanag pa rin siya.

Kaya lang sabi ni tita Evelyn ay sumama si Arjun sa kanyang ina papuntang school. Gusto ring malaman ni Arjun kung bakit natanggal ang scholar niya.

Gusto ko ring malaman kung bakit. Matalino si Arjun at palagi iyong nag aaral kaya imposibleng mawala ang scholar niya. Hindi rin siya nakikipag away sa kahit na sino, mabait siyang tao. Kaya bakit nawala ang scholar niya? Anong nangyari? Hindi pwedeng tanggalin iyon nang walang magandang dahilan!