LEYLA İLE MECNUN

70.BÖLÜM (FİNAL)

''Hepsi Poyraz'la beraber atlara bakmaya gittiler. Batu'da mangalın başında. Melis'ler de daha gelmediler. Hadi Gece on dakika sürecek sadece.''

İki arkadaş beraberce eve girdiler. Gece; Meltem'in ne yapacağını çok merak ediyordu. Yatak odasına çıktıklarında Meltem kol çantasından bir poşet çıkarttı. İçindekileri yatağa döktükten sonra arkadaşına gülümsedi. Gece şaşkınlıktan ne yapacağını şaşırmıştı. Gözlerinin doğru görüp görmediğini kontrol etmek için yataktaki çubuklara yakından baktı.

''Kızım bunlar ne? Kaç tane aldın sen bunlardan. Meltem hamile misin sen? Bak bana söylemiyorsan...''

Meltem yatağın üzerine oturarak eline test çubuklarından birisini aldı.

''Ben tekrar anne olmak istiyorum Gece. Kuzey beş yaşına girecek. Oğlumun yalnız büyümesini istemiyorum. Onunda tıpkı benim gibi bir kardeşi olmalı. Kardeşlik çok başka. Yalnız büyümek çok zor bunu en iyi sen anlayabilirsin. Bu yüzden birkaç aydır uğraşıyoruz. Ama her seferinde negatif çıktı. Poyraz üzülmememi söyledi ama elimde değil işte. Acaba ilk hamileliğimin zor geçmesi yüzünden mi olmuyor bilemiyorum. Ama yeniden anne olabilmek için her şeyi yaparım. Bu ay altı günlük bir gecikme yaşadım ve dün işyerinden çıktığımda eczaneye uğrayıp bir sürü test aldım. Sırayla yapacağım hepsini ve ona göre doktora gideceğim. Saçma biliyorum ama ne yapacağımı bilmiyorum. Çok korkuyorum Gece. Sen aşağıda hamilelikten bahsedince aklıma geldi işte. Hadi lütfen al şunlardan bir kaçını ve içeriye gir. Belki ben de cesaret edip bu testleri yaparım ''

Meltem seri ve uzun konuşmasını bitirip derin bir nefes aldığında Gece ne diyeceğini bilemiyordu. Aslında arkadaşının yeniden anne olmak istemesi çok normaldi. Poyraz'la beraber öyle zor günler geçirmişler o kadar çok sınanmışlardı ki yeniden bir bebek sahibi olmaya korkmuşlardı. Ama arkadaşı anlaşılan bu duyguyu yeniden tatmak istiyordu. Kendisi hamile olmadığına emindi ama sırf ona cesaret vermek için eline çubukları alıp gülümsedi.

''İyi tamam sen de üç tane al kesin emin olmak lazım hepsi pozitifse yarın beraber doktora gideceğiz. Ben yan odadaki lavaboya gireyim sen de buraya gir beş dakika sonra buluşalım burada olur mu?''

''Tamam.'' derken içinde azıcık korku fakat fazlasıyla ümit vardı.

Cenk ve Melis arabadan inince direkt arka bahçeye yürümüşlerdi. Lale çocukların nerede olduğunu merak ederek annesini çekiştiriyordu. Batu ise kendisine yaklaşan ikiliye hala öfkeyle bakmaktaydı.

''Kolay gelsin yardıma ihtiyacın var mı?'' diye sordu Cenk.

''Hayır, yok sağ ol. Ben yapabiliyorum.''

''Merhaba Batu. Kızlar neredeler? Kızım sende çekiştirme ...''diyerek elinden tutup onu çeken kızına söylendi.

'' Batu dayı Kuzey nerde? Ya Ece ile Ada?''

''Sana da merhaba prenses. Bakıyorum da hemencecik unutuldum.'' Diyerek Cenk'e yeniden ters ters bakmıştı. Lale'nin hala kendisinden cevap beklediğini görünce;

''Poyraz eniştenle beraber atlara bakmaya gittiler canım. Yeni iki tayımız doğdu. Çok güzel ikisi de ...''dedi.

''Hadi Lale'ciğim biz beraber gidelim. Baban da burada Batu dayına yardım etsin.''

Melis, Cenk'in kaşlarını yukarıya kaldırıp ona yardım istercesine bakmasından Batu'yla yalnız kalmak istemediğini anlamıştı. Fakat bu soğukluk nereye kadar devam edecek bilemiyordu. Batu onun hiç sahip olamadığı ağabeyi gibi olmuş sürekli onun tarafından korunup kollanmıştı.

Beş yıl boyunca her zaman desteğini görmüş Lale'yi kendi kızlarından ayırmamıştı. Şimdi ise iki aydır onların barışmasını kabul edememiş hatta yaz başında yeniden evleneceklerini duyunca sinirden köpürmüştü. Hala Cenk'in kızını ve karısını bırakıp gitmesini hazmedemiyordu.