√61+2x≠-4y [MAZRUB]

11. Bölüm: CD 042S LÂL

"Mutlu yıllar sana. Mutlu yıllar sanaaaaa"  elimdeki kalem yayında konuşurken şaşkın bir bakış atıyordum bir anda içeri giren kalabalığa.

Geçen hafta radyonun kuruluş yıldönümü bu gün doğum günü... Bünyem alışık değildi bunlara lakin, benim için işinin başından ayrılıp bunca emek sarf eden bu arkadaşlara kıyamazdım.

"Arkadaşlar sağ olun. Ne gerek vardı bunlara? Yordunuz kendinizi" elindeki pasta ile "Bir şey olmaaaaaz sanaaaaa" diye klasik doğum günü şarkısını devam ettiren Mete pastayı masaya koydu.

"Böyle şeyleri sevmediğini biliyoruz ama olsun, sen önemli birisisin."

"Bir de mum yakmışlar Allah'ın cezaları" diye karşılık verdiğimde herkes güldü. Şöyle ortamlar iyiydi ya. Konu kutlama olsa bile.

Mumları tabi ki de dilek tutmadan hemen üflediğim için kızlar bir ton laf ederken beyler hemen pastayı kesmemi istedi. Ben ise görevi kızlardan birine teslim ettim daha güzel kesmesi için.

Bir yandanda canlı yayında gelen yorumları okumaya başladım seslice.  "Abi ne alem şu Mete", "Bizim yerimize de ye Çiçek Katili", " Abi adın ne? Doğum günü şarkısını bile söylerlerken adını söylemiyorlar çok merak ediyorum"

Son yorumu okuduktan sonra fark ettim arkadaşların ince davranışını. Hepsinin gözlerinin içine teker teker bakıp bu güzel hareketlerine karşılık teşekkürlerimi sundum.

"İsmim konusunda gerekli açıklamayı bir gün yapacağım. Söz."  Desem de gelen yorumlar hep "ama yaaaa" oluyordu.

Herkes bir köşeye geçmiş sessizce pastasını yerken bir açıklama yapma gereği duydum.

"Bakın gençler, ben işe başladığım andan itibaren adımı hep gizli tuttum. Sebebini soracak olursanız, inanın ben de bilmiyorum. Daha doğrusu şu anki ben bunu hala niye yaptığımı bilmiyorum. Yaklaşık beş yıldır beraberiz ve ben beş yıldan beri hiç bir zaman sizlerin karşısında  yapmacık bir hareket sergilemedim. Lakin şu isim mevzusunda hassasiyetim vardı geçmişte. Her şeyden nefret eden bir insanken her şeyimi saklamak istedim. Şimdiyse bu günlere geldik. O eski düşüncelerim ve hislerimin hiç biri yok ama hemen adımını söylemek gibi bir niyetim de yok. Belki bir gün paylaşırım gerçek adımı belli olmaz, şu aralar sadece iç sesimi dinliyorum."

Yorumların ardı arkası kesilmiyor daha fazla soru soruyorlardı. Bir yandan hak veriyordum onlara. Yıllardır dinledikleri insanı tanımak istiyorlardı ve ben bu konuda çok gizli saklı davranmıştım. Hakkımda ufak bilgileri bilmelerinde bir sakınca yoktu.

"Madem merak ediyorsunuz o halde bir kaç ufak şey söyleyeyim. Bu gün 25 yaşıma bastım. Sadece iş için gelmedim Trabzon'a, hep Trabzon'daydım ve Trabzonlu'yum. Bunu yüz binlerce defa sordunuz ama bir daha söyleyeyim 'sevgilim de sevdiğim de yok ve hiç olmadı ayrıca bunu önemsemiyorum'  Bunun haricinde yine Trabzon'da okudum. Tahmin edersiniz ama yine de söyleyeyim, radyo ve televizyon bölümünden mezunum. Ailemle yaşamıyorum. Bir kız kardeşim var annem ve babam ise ben 13 yaşlarında iken vefat etti. Hepsi bu. Hobilerimi boş zamanlarımı anlatmama gerek yok çünkü siz yayında örnek verirken bunlardan çokça bahsettiğim için her şeyi biliyorsunuz."