√61+2x≠-4y [MAZRUB]

10. Bölüm: Kalpteki Kramplar

Yorumlarınızı satır aralarında görmek istiyorum çiçeklerim🥀❤️

Bölüm 10: Kalpteki Kramplar

Kardelen'den:

Hayat da bazen şansın yüzüne güldüğü anlar var klişesini kabullenmeyen ben bir cevap aldım kendimden. O halde dönüm noktalarımız nasıl var oluyor?

Sadece çalışmak yeter mi? Elbette hayır. Kimine göre şans kimine göre nasip kısmet... Ama var bir şeyler.

Bazen hayatını köklü değiştirebilecek dönüm noktası oluyor bu şans. Bazen zamanlar ise yüzünde minik bir tebessüm bırakıyor.

√61 benim hayatımın dönüm noktasıydı. Kendimi geliştirmeme ve farklı olaylara neden olmuştu. Artık hem duygularımı açmadığım kadar açıyor her insana duyuruyordum aşkımı, hem de artık ismimi bile kullanamayacak kadar çekingen oluyordum tüm insanlara karşı.

Garip bir tezat durumun içerisindeyim ve bunun iyi mi kötü mü olduğunu bile bilmiyordum.

Emin olduğum tek bir şey vardı. O da gelecekte daha tedirginlik içerisinde olacağım günlerdi.

Adını bile söyleyemeyen ben hiç beklemediğim kadar artan bunca takipçime bunca okuyucuma her şeyi nasıl çekinmeden söyleyecektim? Utangaçlığın yanağıma ebedi bir şekilde yerleştirdiği pembelik o insanların önünde daha da kızarınca kekelemeden nasıl konuşacağım? Titreten ellerime nasıl mukayyet olup, kafam dik dudağımı ısırmadan onca insanla göz göze geleceğim?

Eskiden daha çekingendim ama üniversiteyi kazanıp Trabzon'a geldikten sonra hal ve hareketlerimde olumlu yönde değişiklikler olmuş çekingenliğimi az çok üstümden atmıştım. Şimdi eski Kardelen'e geri dönmemeliyim.

Artık utangaçlığımı bir kenara atmalıyım. Çünkü insanlar yazılarında bu kadar cesur olan genç kızın çekingen tavırlarıyla metinlerindeki her şeyin basit aşk hikayelerinden olduğunu sanmamalı. Küçüklüğünden beri ezilip dışlanan, hiç bir arkadaş ortamına giremeyen bu kızla dalga geçmemeli.

Kendime bir çeki düzen vermeliydim.

Bunu sadece okuyucu kitlem için değil kendim için yapmalıyım. Böyle olursa hayatım daha iyi ilerleyebilirdi.

"Eee nasıl geçti bu günkü sınavlar? Baya erken çıktınız ikinizde." dedi Handan tabağımdaki yemeği inceleyip utangaçlığım hakkında kendimi sorgularken Özüm benden önce yanıt verdi.

"İyiydi, seninkiler?"

"Fena değil" bu demek oluyor ki iyi değil Handancığım. Seni tanıyoruz.

"Benimde iyiydi. Seninki? Dürüst ol." lafıma karşılık azıcık suçlulukla yanıtladı.

"Eh işte. Çalışıyorum ama"

"Tamam tamam" deyip yüzündeki ifadeyi sildiğim de ikiside birbiriyle bakışıp aynı anda sordular.

"Yazar hanım?"

Bu ilgiye karşılık gülümserken Handan devam etti " Bir hafta da ne haltlar karıştırınız?"