Crown 2: Fall Into Me

Chapter Four

     ISANG linggo rin ang lumipas at marami na agad ang nagbago sa buhay ko. Like for example, kaibigan ko na si Horen at ang kaibigan at roommate nitong si Mikel. Lagi kong kasama ang dalawa. Parang hindi na nga kami mapaghiwalay e. Masaya naman kasi sila kasama.

    Isa rin sa malaking pagbabago sa buhay ko ay noong ma-elect akong Ace ng Diamonds dahil na rin kay Horen. Kaya bilang ganti, ni-nominate ko siya bilang King ko at si Mikel naman bilang Jack. Which is I don't know if I was right nominating them in the first place. Naririndi na ako sa 'I love you' nilang parang hello kung isigaw nila publicly. Sanay na talaga sila na gano'n.

    At sa isang linggong iyon, hindi pa rin nagkukrus ang landas namin noong mokong na laglag sa puno. Kahit anong paggagala ko sa Crown e wala talaga. Hindi ko rin alam kung bakit ko pa ba iyon hinahanap.

    "Lalim a?!"

    Nalingunan ko ang nakangiting si Horen kasama ang nakapamulsang si Mikel. Nginitian ko ang dalawa. Agad naman itong lumapit sa akin at tumabi sa pagkakaupo ko sa gilid ng swimming pool.

    "Kanina ka pa namin hinahanap. Nandito ka lang pala," himutok kaagad ni Horen pagkaupo sa tabi ko. "Ano bang ginagawa mo dito?"

    "Wala," sagot ko rito. "Gusto ko lang makapag-relax. Just that water helps me calm."

    "Bakit ngayong madaling araw pa? Pwede namang hapon na lang."

    "Relaxing din kasi iyong stars," muli kong sagot. "I wonder, ilang love stories na kaya ang na-witness nila?"

    Napansin kong nagkatinginan muna ang dalawa bago tumingin sa langit.

    "We can't tell," sagot ni Mikel.

    "Maybe billions, right?" tanong ko uli.

    Hindi sumagot ang dalawa. Nanatili lang kaming tahimik bago ako tumayo.

    "Tara na. Lumalamig na," aya ko sa mga ito.

    "I don't expect that you are a deep person."

    Nginitian ko lang si Horen sa komento niya sa akin. Tumalikod na ako at nauna sa paglalakad.

    MAAGA akong gumising kahit na puyat ako. Magkakaroon kasi ng meeting ang mga Aces ng Crown. Hindi ko alam kung para saan pero kailangan daw naming pumunta. Kung ako naman kasi ang tatanungin, mas gusto kong magkulong sa kwarto ko at matulog.

    Tamad akong pumunta sa banyo at naligo. Pinagsisihan ko pa ngang binuhos ko agad ang tubig sa katawan ko. Sobrang lamig pala.

    Nag-ayos ako at pagkatapos ay pumunta na sa Principal's Office. Sa hallway ay nakasabay ko ang isang lalaki na naka-red na long-sleeved polo at black na slacks. Masyado naman itong pormal. Blue t-shirt lang kasi ang suot ko at khaki pants lang na brown.

    Nginitian ko ito pero walang emosyong tumingin ito sa akin. Lumiko na ito papunta sa way ng Principal's Office, iniwan akong napahiya. Walang 'yang lalaki iyon! Bastos!

    Padabog akong nagpatuloy sa paglalakad. Nakanguso pa ako dahil sa inis. Actually pinapatay ko na nga iyong antipatikong lalaking iyon sa utak ko.

    Pinapatay ko pa rin sa utak ko si Mr. Red nang mabangga ako sa kung anong matigas. Napadaing pa talaga ako sa sakit. Nang mag-angat ako ng tingin ay napapalatak ako. Bakit? Isang puting pader kasi ang sinasabi kong matigas na nabangga ko. Akala ko kung ano.

    "Lapitin ka talaga ng malas."

    Nilingon ko ang nagsalita at halos maputol ang dila ko nang makita ko ang mokong na nalaglag sa puno dahil sa katangahan niya. He is confidently smiling and standing there wearing a yellow polo shirt. At sa hindi malamang dahilan ay nakain ko ang dila ko. Gusto kong magsalita, pero ano nga ba ang gusto kong sabihin? Actually marami pero hindi ko alam kung saan magsisimula.