SECOND LIFE [Season 1]✅

CHAPTER 10 "MEETING"

Jairo POV

Naka upo na ako ngayun sa loob ng Meeting room mga 30 minutes pa bago mag simula ng makita kung pumasok si Luna.

'anong.....ginagawa niya dito?'

Tiningnan ko siya habang paupo sa harap ko ganon din siya naka tingin saakin may naka pagitan sa aming lamesa kaya malayo kami sa isat isa kahit mag kaharap lang kami, ang pinag tataka ko lang bat siya nandito.

"What are you doing here?" Tanong ko sa kanya kaya napatingin siya saakin.
"Kung anong pinunta mo dito ganon din ako" sagot niya piro hindi ako naniniwala.

"Liar" sabi ko at tumingin siya ng masama saakin.
"Ide wag kang maniwala....nagtatanong kapa kung di ka manlang maniniwala" ang OA niya kaylangan ba talagang isigaw.

"Malay koba baka nandito kalang para makita ako" sabi ko na lalong ikina pangit ng mukha niya.

"Mukha mo.....bat naman kita gugustohing makita"
"Dahil.....gusto mo ako, hindi ba?" Napangisi ako sa reaction niya.

Luna POV

Natigilan ako sa sinabi niya para kasing sinasabi ng utak ko na totoo yung sinabi niyang gusto ko siya.

'hayss...ano bang sinasabi mo Sunshine epikto lang yan ng pag ka gusto ni Luna sa lalaking yan nasa katawan ka nya kaya posibling maramdaman mo yung nararamdaman niya sa lalaking yan dahil puso niya to....oo yun yun'

"Speechless....dahil totoo ang sinabi ko" salita niya kaya na tigilan ako sa pag iisip.
"Sinabi ko nang hindi nakita gusto ok....kaya wag kang feeling"

"Ako patong felling....eh ikaw ngatong lapit ng lapit saakin kahit dinaman tayo close....anong tawag mo don?" Iritadong sabi niya piro yung mukha niya seryoso padin.

"Eh bat parang galit ka.....diba ayaw mo naman kay Lu-...sakin dapat nga masaya ka dahil linalayuan na kita eh" muntikan na akung madulas don ah.

"I'm not angry.....bakit naman ako magagalit kung ang taong PINAKA AYAW ko ay ayaw narin saakin dapat nga mag pakasaya ako diba" natamimi ako sa sinabi niya iwan ko parang may sakit sa puso ko lalo na ng diinan niya ang salitang PINAKA AYAW ganon niya ba talaga ka ayaw si Luna na parang nan didiri pa siya.

Tumingin ako sa taas para pigilan ang luha ko bat pakasi sa lalaking to nag ka gusto si Luna..... walang puso di niya alam namay na sasaktan na sa mga sinasabi niya.

Diko rin mapigilan dahil puso,utak at katawan to ni Luna at hindi saakin.

Nag sipasok na ang ibang Team kaya umayus na rin ako pasikritong pinunasan ang luha ko nag simula na kami ng dumating na ang Dean.

"Ok tapos na tayo sa iba ang kaylangan nalang natin ay damit...."salita ng Dean agad ko namang tinaas ang kamay ko mahilig ako sa damit eh.

"Ako napong bahala don..." Sabi ko na ikinagulat pa nila.
"A-are you s-sure Ms, Avilla?"
"Yes I'm.... This Monday right?"
"Yes....a-ah thank you Ms, Avilla" ngumiti nalang ako pag katapos non nag silabasan na kami sa Meeting room.

4 na kaya uwian narin pumunta na akong parking lot pinaiwan ko kanina yung kotse kay manung gusto ko sanang mamasiyal dahil nga wala ako sa mood kanina piro dahil bati na kami ni Jaycee ok nako pag pasok ko ng kotse naalala kung di pala ako maronong mag maniho buti nalang at maronong si Luna piro kahit ganon natatakot padin ako pano kung bumanga ako.

"Kaya moto....haaaaa" sigaw ko at pina andar na ang kotse.
"Ahhhhhhh..." Sigaw ko ulit ng bumilis ang takbo ng kotse kaya agad kung inapakan ang prino
.....

"Aray... nabalian ata ako" daing ko at hinawakan ang leeg ko ang sakit eh.....
"Ahhh..Anak ka ng butiki ahhhay" sigaw ko ng may kumatok sa bintana kaya ibinaba ko ito....at na kita ko si prinitong koreano i mean si Jairo.

"Waeyo? (why)" tanong ko sa kanya.
"Lumabas ka diyan" yan lang ang sabi niya.
"Why?"
"Basta....labas"
"Bakit nga...hindi ako lalabas dito hangga-...."

Hindi kona natapos ang sasabihin ko ng bigla niyang buksan ang pinto at hinila ako palabas at lumapit sa isang kotse akala ko isasakay niya ako piro tumigil kami sa may unahan ng kotse niya.

"Nakikita mo yan?" Turo niya sa gasgas ng kotse niya.
"Oo...ano ngayon" napahawak naman siya sa ulo niya na halatang galit sa mukha palang.
"Alam mo bang ikaw ang nakagasgas niyan....at alam mo bang limited edition yan tatlong tao lang ang miron niyan sa buong mundo" halatang mahalaga sa kanya yung kotse dahil kung hindi di siya magagalit  ng ganyan.

"Pano mo namang na sabi na ako nga ang nakagasgas niyan" tumingin siya saakin na nan lilisik ang mata.
"Dito na ka park ang kotse mo..." Turo niya kung saan ako na ka park kanina katabi lang nong kanya.
"At dito ako naka park, posible naman na nasagi mo ang kotse ko diba?" Sarcastic na sabi niya na parang napaka tanga ko para hindi maisip yun.

"Ide sorry ipaayus mo nalang.........bitaw" sabi ko sakanya.
"Anong bitaw...." Tanong niya kaya tumingi ako sa kamay ko nakanina niya pa hinahawakan at agad niya naman itong binitawan.

"Ipaayus mona lang....marami kang pera diba dahil limited edition yang kotse mo...kaya dimo na kaylangang humingi pa saakin" sabi ko at nag lakad na palapit ng kotse ko papasok na sana ako ng hilain nanaman niya ako palapit sa kotse niya.

"Pasok...." Sabi niya...pinapasakay niya ba ako...
"Bat naman ako papasok...."
"Dika marunong mag maniho diba.....ihahatid na kita bago kapa maka abala ng iba" nag dadalawang isip ako baka kasi humingi siya ng kapalit....ganon ang ugali ng mga lalake.

"Ano? sasakay ka o hindi?" Wala na akung choice kisa naman gabihin ako dito kaya pumasok na ako sa back seat.

"Gagawin mo pa akong driver dito kasa harap" napa irap na lang ako at sinonod ang sinabi niya ang suplado.

Tahimik lang kami sa buong byahe ok nayun wala ako sa mood makipag usap sa prinitong koreano nato.......oonga pala bakit niya naman ako kaka usapin wala siyang pake diba.

Bumaba na ako ng kotse niya ng makarating kami sa Mansion papasok na sana ako ng mag parinig siya saakin na wala daw akong utang na loob dahil diman lang daw ako nag thank you.

"Go ma sseum nida(thank you)" sabi ko pina andar na maniya agad ang kotse niya napa irap nalang ako habang sinusondan ng tingin ang kotse niya.

Thank you for reading my story i hope you injoy it 사랑해요(i love you)(◍•ᴗ•◍)❤