Forgive Elli

FE 5

Our Beginning

"I passed by a well,
I threw a coin and wished,
that this only question,
that stands among the rest,
will be answered,
How do we forgive ourselves?"

I yawned as I checked the comments. I gained more than 5k reacts within 3 minutes.

Humiga ako dahil sa nararamdamang pagka-hilo. Dahan dahan ko na lamang kinapa ang sintido. I do feel dizzy when I stare at the blue screen too much. Nagbabad yata ulit ako dito ngayon.

Narinig ko ang pagbukas at pag sara ng pinto. I let Ali enter without a greeting.

Maya maya ay nag vibrate ang phone ko kaya napatingin ako rito.

Haylie calling...

"Haylie." bati ko sa pinsan kong kanina pa pala tumatawag sa akin.

"Elli! My gosh, nakailang tawag na ako ah. Kumusta ka na? Wala na talaga akong contact sa'yo maliban sa email at number mo." rinig kong masaya niyang bati.

"Living my life." mahina kong saad.

Barely breathing.

"So well?" she asked, sounded suspicious.

"Siguro..."

"Speaking of life, okay ka lang ba talaga? It's been four y-"

"By the way, I'll process my passport and documents so I could book a flight." I said, cutting her from saying the things I am afraid of talking about.

"That's... great. Ipapahanda ko ang kwarto mo dito sa bahay." rinig ko ang gigil niya sa kabilang linya.

"I'll be there before the month ends." dagdag ko.

"Should I prepare a golden name plate for you?" she laughed.

"Yeah, you should." I said confidently. "I'm a VIP employee FYI."

She laughed so loud again. Nakakabinge nga.

"Oh sya, sya. Ibababa ko na ito dahil may appointment pa ako, alright?"

"Yeah, sure."

I left an exhale as I locked my phone after the call.

Ibinalik ko ang mga mata sa puting kisame at mga vines na nakasabit. Another deep breath was released from my mouth.

Sana naman, mag work ang desisyon ko this time. I am so tired of making another mistake.

"Flight?" napalingon ako sa gilid. Boses iyon ni Ali mula sa kaniyang kama sa ibaba.

Napahinga ako ng malalim bago bumangon. Nakita ko siyang nakaupo sa desk at nakaharap na sa akin. Ilang beses pa akong napakurap ng mahinahon. Nakikita ko kasi sa repleksyon ng kaniyang kayumangging mata ang umiiyak niyang mukha doon sa World of Fantasy.

"I'm planning to work abroad, Ali." mahina kong sabi.

Hindi niya ako sinagot. Ni pati pag galaw ng lalamunan ay hindi ko naalinggat sa kaniya. Gayunpaman, wala ni isa sa amin ang pumutol ng titig.

"I... apologize for being boring the other night. I... was drunk and I was not in proper state to accompany you. I... apologize for not making your day happy." ani ko.

Kinagat ko ang aking dila sa loob ng bibig. I felt my hands start to tremble slowly kaya kinuom ko iyon habang nakatingin ng diretso sa kaibigan ko. I always feel this way when it comes to admitting mistakes.

"Boring?" she exhaled.

"Not making my day happy?" she added, plastering a quick smirk.

I cut my stare at itiniklop ang laptop nang hindi nag lalog out sa weebword.