chapter thirty three

Start from the beginning
                                    

Tumayo ako sa kinauupuan ko at lumapit sa isang malaking pinto para buksan iyun

"Then my trainees.... Welcome to the field" masayang sabi ko kasabay Ng pag bukas ko Ng pinto Kung saan makikita Ang ibat Ibang laboratory, at Ang kabuuan Ng lugar

Maraming mga doctor at nurses Ang nakakalat dahil sa mga kanya kanyang trabaho and the day was just normal as always

"This will be your new ground as for today, have a good day and do your job well" i said, nagtanguan Naman silang lahat at nag kanya kanya na sila Ng landas for their respective areas

Nanatili Lang Naman ako sa open area na Yun at pinanuod Ang mga taong busy na busy sa kanilang trabaho....

Ilang taon na nga ba Ang nakalipas?? Oh yes it's been 3 years and still counting....

Marami narin Ang nangyari after Ng umalis ako sa mansyon na iyun, nag under go ulit ako para sa treatment ko last two years and it went well, after that nag tayo na ako Ng sarili kong hospital sa tulong narin Ng halagang ipon ko sa Bangko, at first maliit Lang iyun at two story building Lang, Hindi ko talaga inaasahan na lalaki sya Ng ganito

For now I hold the biggest hospital in our country, Philippines... nakarating narin sa europe Ang Ibang branches and still doing well... I guess I'm proud after everything...

And yet I still love him deep inside in my heart... His always been here in my heart

They say I was tough because of what I went through but they don't know I'm still going through it everyday... Fighting the urge not to cry again because the pain is still there, I just take it aside when I needed to, but I can't say that na tapos ko na Yung malabanan

Dahil sa loob loob ko I feel so incomplete, kahit na halos asaakin na Ang lahat Ng yaman, Hindi ako napapasaya nun and it will never, di nito mapupunan Ang kulang sa loob Ng puso ko... Kundi sya Lang

Nadako Ang tingin ko sa aking kamay Kong asan Ang sing sing na pinaka dahilan Kung bakit I'm still coping with my life

Yes after everything ni Hindi ko naisip na alisin sa kamay ko Ang sising na Ito na sya mismo Ang nag lagay, by this his always with me as he said back then kahit Alam Kong ginawa Lang nya Yun dahil he needed me

And I lied sa part na iniwan ko na Ang lahat Ng nangyari sa akin sa lugar na iyun... It's just for my front, but I still hold and carry everything in my chest...pain... Hurt... Broken... Depression... I still hold everything within me

And Happy memories are worth keeping, Kaya Ang mga iniwan ko sa lugar nayun ay Ang mga bad memories lang, kahit na Alam Kong nasasaktan ako dun... And you can just call this ring as a remembrance...

"Briar " tawag sa akin Ng pamilyar na boses agad akong nag angat Ng tingin at bumungad sa akin dun si zack

"Zack buti nakarating ka, Asan si bulinggit?" Masayang bati ko sa kanya at marahan syang niyakap ganun din Naman ito

Zack has a wife now.... At isang Anghel Ang nasapangangalaga nila, and as for now Zack has his own hospital like me, sya Rin Ang unang Tao na nalapitan ko Ng makabalik ako dto at sya Rin Ang isang dahilan Kung anong meron ako ngayun, pag may mga important meeting ako sya Ang nag hahandle Ng company ko, may tiwala Naman ako sa kanya

About Clare??? She's in coma... Naaksedente sya last year and need Ng operation at naka coma parin Ito, and of course may pinag samahan parin kami nun Kaya I'm handling her case, dto sya naka confine sa hospital ko

She has nothing but me Kaya ako Lang talaga Ang tutulong sa kanya, guess I'm still too kind

" Zef is with her mom, nag ka fever sya Kaya di muna pwedeng lumabas" paliwanag nito

MBS1 : My Patient is a Mafia BossWhere stories live. Discover now