Chapter 23

7 2 0
                                    


"A-Are you going to sleep now?' Tanong ni Francis sa akin at umiling iling ako "Endure, can't sleep" Yan lang sinabi ko, antok na ako pero hindi ako maka tulog.

Niyakap niya ako biglla at pag higa niya sa kama ay nadala ako. Naka harap lang ako sa dibdib niya, hinahaplos haplos niya ang buhok ko.

"Warm hugs, under the moon light, soft little pillows, counting sheep, to get fast asleep" Nag simula na siyang kumanata, I've never heard of it and never heard of him sing.

"I stroke your hair, away from your pretty face. I touched you cheeks, as your sleeping next to me" Pag papatuloy niya bago huminga ng malalim.

"Sleep my little darling, sleep~. Sleep my little darling, sleep.." Pag tatapos niya, with him by my side, I think.. I just think I'll be fine na.

"Katulad ng dati, napa tulog niya na naman ako ngayon, how fun, antok na talaga ako.

♢♢♢

Isang nakaka silaw na liwanag ang nag welcome sa akin, pag kamulat na pag kamulat ng mga mata ko, sa harapan ko ay may malaking butas at itim na itim ito.

Luminga linga ako, wala ng naandito kundi ang butas na ito na nasa harapan ko, ano naman kaya ang kailangan nito? or perhaps ano ang nasa loob nung butas na iyon.

Nag dadalawa pa akong isip kung tatalunin ko ba o pababayaan ko na lang ta naisipan ko na, tatalon ako at papasok at aalamin kung anong nasa loob, kasi wala namang naandon sa kinatatayuan ko kundi nakakasilaw na puti.

napunta ako sa isang lugar na puti pa din, but may pinag kaiba sa una, may tatlong pintuan ngayon sa aking harapan, ano toh? Choose what you think is the safest door to open?

Nag simula na akong mag lakas ng may napa kinggan ako na mahinang pag hikbi, may tao ba dito? Sinunsan ko iyong tunog, kung saan ito nang gagaling at nakita ko ang isang babae na naiyak.

Tumigil ito at tumingin sa akin, hindi ko alam pero nilapitan ko siya hanggang sa isang hakbang na lang ang layo namin sa isan't isa.

"N-Nakikita mo ako?" tanong na yong batang babae at tinanguan ko lang siya. Nag taka ako nang bigla siyang umiyak at niyakap ako, at mas lalo akong nag taka kung papaano ko siya nararamdaman, pano niya ako nayakap? Ayts.

"Tulungan mo ako" Pag mamaka awa niiya sa akin, tinitigan ko lang siya nung binitawan niya ako, papaano naman kita matutulungan huh?

"Papaano and also paano ka napunta dito sa panaginip ko?" Tanong ko sa kanya at umiling iling siya bilang sagot sa akin. wait what does that mean?

"Unang Una, hindi mo ito panaginip, ako mismo ang nag dala sayo dito, kasi kailangan ko ang tulong mo, namatay na ang nakakabata kong kapatid at ganoon din ako, may importante akong tao na mapapa hamak nang dahil sa ginawa ko" Paliwanag niya at tinanguan ko na lang siya.

"Then paano ka napunta dito? Hindi ba dapat nasa langit o impyerno ka na? unless, hindi mo pa tapos ang misyon mo kaya ka naandito sa haraan ko" Hindi ako maka paniwala sa sagot niya, so kung ganon, maaaring nag paka matay siya o may pumatay s akanya.

"Maka salanan akong tao, pumatay ako ng tao at walang iba kundi ang sarili ko, kailangan mong makinig sa akin. Alam kong nakita mo na ang kapatid kong babae na naka upo sa swing" Wait kapatid niya iyon, what the actual heck talaga?!

"Pero hindi iyon ang rason kung bakit ako naandito, kasi binigyan ako ng pangalawang pag kakataon para tapusin ang misyon ko, bago ko marating ang kalangitan, kaya kita tinawag at pinapunta rito" Isa pa ulit niyang paliwanag.

"Maaari mo bang gawin ang pabor ko?" Request niya " Ano ba iyon?" Hindi niya yata inaasahan, kung ito ang magiging daan para maka rating na siya sa paraiso then,, gagawin ko ang lahat ng makakaya ko.

"Ang aking Ina, tulungan mo siya, kung sakaling makita mo siya, paki usap, sabihin mong nakita mo ako sa panaginip mo, hindi naging madali para sa kanila ang pag panaw naming dalawa" pinunasan niya ang naka walang mg aluha sa kanyang mga mata.

"Ano bang itsura ng nanay mo?" tanong ko at nginitian niya naman ako.

"Tandaan mo ang itsura ko, mag kamukha kami ni Ina, mapapansin mo agad iyon. maaasahan ba kita, clairvoyant? Maraming salamat sa iyo" Nginitian ko siya, bago siya nag simulang mag laho. Tumayo na ako at muling hiarap ang tatlong pintuan.

Agad akong napa facepalm nang mapag tanto ko na hindi ko nai tanong sa kanya kung anong pangalan ng kanyang nanay, kainaman ka naman oh!

Sa tatlong pintuan na iyon, walang clue, basta wala, basta pintuan lang na nasa harapan ko. Hanggang sa nag lakad ako sa pangalawang pintuan, hindi ko din alam kung bakit, bakit ko ito binuksan saka pumasok roon.

Katulad nang una kong nakita, may malaking itim na butas na naman sa gitna, hindi ko pa naiilibot ang paningin ko sa loon ng biglang kumalat ang itim na nang gagaling sa butas, nilamon nito ang liwanag at naiwan akong naka tayo sa kawalan.

Humakbang ako ng isa pauna at, nahulog ano toh?! May butas pala don! nahulog ako at nag landing sa maitim na ewan, dahan dahan ako nitong kinakain na parang quick mud na mahirap maka alis at maka galaw.

Nung napagod ako ay pinabayaan ko na lang siya na lamunin ako, I hope magising ako kasi ayaw ko sa dilim lalo na pag ganito ka dilim ang paligid, nakaka takot.

♢♢♢

Muli akong nagising pag katapos ng pang yayaring iyon, umupo ako at tiningnan ang katabi ko, mahimbing itong natutulog, nakatalikod siya sa akin.

Ano bang oras? 12:37 am pa lang, maaga pa, at dahil, pagod na pagod ako kanina, natulog na lang ulit ako.


Guess The MarionettistWhere stories live. Discover now