Yazgı

29.Bölüm

- hepinizde bir piskolog edaları  ne cevherler varmış  haberimiz yokmuş

- sen dalga geçmeyi  bırakta  düşün

- hadi  iyi geceler

Odama geçmiştim biraz daha kalsaydım  her şeyi  anlatmaktan korkuyordum yine dört  duvarlı  hapisaneme  kaçmıştım  bu saatten sonra bende uyku kalırmıydı artık  uykusuz gecelerime bir daha yenisini eklemiştim yatağın bir sağ  tarafına bir sol tarafına  dönüyordum  tavanla  duvarla bakışıyordum  saat üçü  geçiyordu ben hala uyamıyordum böyle  olmayacaktı  en iyisi  kahve yapıp  biraz dışardaki çardakta  oturup nefes almalıydım  odamdaki  oksijen yetmiyordu böyle  zamanlarda
Yanıma battaniyemi alıp Sessizce  mutfaga  sütlü  bir kahve yapıp çıktım  dışarıya babanemden kalmaydı sütlü  kahve  uyku tutmadığı, zamanlar  yapardı  beraber içerdik
ah ! babannem keşke yaşıyor  olsaydın  yine çocukken yaptığım  gibi senin  dizelerine  yatıp  aglayabileseydim kuzum benim geçecek  diye teselli etseydin saçlarımı  okşasaydın  belki azıcık  olsa acım  hafiflerdi  yine geçer  mi babanne aşkın yarattığı  kabuk bağlamayan  derin  yaralar bir gün  geçer mi diye sorsaydım sana dedemin ölümünden sonra tebessümelerindeki hüzün  lekelerini anlıyordum  şimdi
nenem benim dedem öldükten  sonra  gülüşündeki gözündeki o pırıltılar  neden kaybolup  gittini şimdi  çok  daha iyi anlıyorum insanin sevdigini yoldaşını kaybetmesi ne demek az olsada anlıyabiliyorum  bir  insanın  sevdasını içine  gömmesi bi ölüm çeşidi  degil mi zaten

- uykumu tutmadı

- korkutun be oğlum hı hı öyle  oldu biraz sen

- benide uyku tutmadı  biraz hava alayım  diye çıktım baktım sen oturuyorsun yanına  geleyim dedim

- iyi yaptın  kardeşim  bir sıkıntın yok demi

- yok abi iyiyim gerçekten  uyku tutmadı  ama seni sıkıntın  uyutmamış  gibi

- boşver  kardeşim  gel şiir  dinliyelim yaramıza  biraz merhem olur belki

- olur sonra ama değmen benim gamlı yaslı   gölümeyi açarsın artık

-  açarım istedigin  türkü  olsun

Demedim mi bu hasret  bitirir seni
Ay dolanır  gider yanlız  kalırsın
Hergün  yeni baştan ufalır  dağılırsın
Demedim mi yüreğim  sevme !

İşte ne göz  yaşı  ne yemin ne söz...
Geriye dönen  hangi güvercinin var
Senin hangi  çiçeğini  sakladı  bahar
Demedim mi aklım  inanma !

Bir gün naza çeker kendini demedim mi
Görmezsen  zindana döner  bu şehir..
Görsen umursamaz aldırmaz kafir
Demedim mi gözlerim bakma  !

Demedim mi bu ürperten  sıcaklık
Bu taze güzellik  kaybolur  bir gün
Sonra boşu boşuna aranır dövünürsün
Demedim mi ellerim dokunma !

Demedim mi  bir gün  susar  şarkılar
Sesine ses veren rüzgar olur
İstediğin kadar artık  bekle dur
Demedim mi kulağım duyma  !

Bir gün  gideceği belliydi
Ayan beyan belliydi anlıyamadın
Başka rüyalarda  şimdi o kadın
Demedim  kollarım  sarma !

Bütün  çektiklerim  senin yüzünden
Gölge bile geçirmezdin  bir zamanlar üzerinden
Ah şimdi paramparça oldun her bir yerinden
Demedim mi gururum kırılma  !