ភាគទី ៣២-អូនស្រលាញ់បង

Comenzar desde el principio
                                        

« អបអរផងណា៎ » ថេយ៉ុង ពោលពាក្យជូនពរទៅកាន់ បូមមី ទាំងសប្បាយចិត្តជំនួស គេស្រលាញ់ក្មេងហើយគេក៏ចង់មានកូនដូចគ្នាប៉ុន្តែគេជាប្រុសមិនអាចមានបានឡើយ។

« អរគុណ។ ធ្វើម្ហូបមេនទេ? ឆាប់មកធ្វើមកខ្ញុំនៅតែស្លមួយមុខទៀតប៉ុណ្ណោះ » បូមមី ងាកទៅក៏ឃើញ ថេយ៉ុង កាន់ថង់ឥវ៉ាន់មានគ្រឿងទេសជាច្រើនទើប ងាកផ្លូវអោយ ថេយ៉ុង ចូលធ្វើម្ហូបជាមួយគ្នា។

ជីមីន និង ជុងគុគ ព្រមទាំង សេម កំពុងតែដេកនៅលើសាឡុងមើលទូរទស្សន៍មើលរឿងភាគទាំងទំនង។

« មកញ្ញាំបាយមក ម្ហូបឆ្អិនអស់ហើយ » ថេយ៉ុង លើកឆ្នាំងបាយមកដាក់នៅលើតុព្រមទាំងនិយាយឮឲបីអ្នកនោះបានឮពី។

« បងទៅហើយ » ជុងគុគ ក៏ស្ទុះក្រោកវឹងដើរចូលទៅអង្គុយតុបាយប៉ុន្តែក៏ត្រូវ ថេយ៉ុង សម្លក់ទៅវិញ។

« បងធ្វើអីខុសមេនទេ? » ជុងគុគ សម្លឹងមើល ថេយ៉ុង ភ្លឹះៗព្រោះឃើញរាងស្តើងសម្លក់មិនដាក់ភ្នែកទាល់តែសោះ។

« ខ្ញុំធ្វើម្ហូបអោយលោកពិសាហើយ លោកមិនចេះដួសបាយខ្លួនអែងទេឬ? ចាំអោយនាងខ្ញុំដួសបាយបញ្ចុកដល់មាត់ទៀតមេនទេ? លោក ចន ជុងគុគ » ថេយ៉ុង និយាយរ៉េបយកៗធ្វើអោយ ជុងគុគ លេបទឹកមាត់ក្អឹកៗអីក៏កាចម្លេះម្តាយហើយ។

« បងសុំទោស ចាំបងដួសបាយ អូនហត់ហើយអូនអង្គុយទៅណាបងដួសបាយោយអូនញ្ញាំ » ជុងគុគ ក្រោកឈរឡើង រុញអោយ ថេយ៉ុង អង្គុយលើកៅអីតិចៗមុននិងកាន់វែកដួសបាយយកមកកាន់ព្រមទាំងបើកឆ្នាំងបាយដួសបាយដាក់ចានថ្នមៗខ្លាចបែកចាន។

« សេម បងរវល់ធ្វើស្អី? មិចមិនមកជួយលើកម្ហូបអូន បងនៅចំទែងក្តិតដេកនៅសាឡុងនឹងទៀតមេនទេ » បូមមី ដើរចេញពីចង្រ្កានបាយមុនឈរច្រត់ចង្កេះស្រែកថាអោយ សេម ញ៉ែតៗ។

« បងទៅហើយៗ » សេម ឮសម្លេងសម្រែករបស់ប្រពន្ធបែបនេះហើយក៏ប្រញ៉ាប់ក្រោកឡើងដើរទៅក្រោយផ្ទះបាយជួយលើកម្ហូបមកដាក់តុបាយ។

« យើងនេះអត់គូរស្រួលដល់ហើយលោកអើយ » ជីមីន ងើបពីសាឡុងដើរមកតុបាយទាញកៅអីអង្គុយចុះយ៉ាងទំនងព្រោះគេដេកចំទែងមួយថ្ងៃហើយគ្មានអ្នកណាប្រើនោះឡើយ អញ្ចឹងបានគេថាជីវិត សីងហ្កល ស្រួយជុយម៉ាយ។

អ្នកជំនួស [ complete ✅  ]Donde viven las historias. Descúbrelo ahora