Problems in Paradise #Μεταφυσικό2020

ΕΊΚΟΣΙ ΕΝΝΙΆ

"Καταλαβαίνω ότι τους αντιπαθώ" επέμεινε και της χαμογέλασε πλατιά, δείχνοντάς της ότι δεν υπήρχε περίπτωση να υποχωρήσει.

Η ξεροκεφαλιά που χαρακτήριζε και τους δύο αντί να τους απομακρύνει, τους έκανε να κρατάνε τα χέρια τους λίγο σφιχτότερα.

Τα μάτια της Άριελ ελάχιστα άφηναν τα δικά του. Προσπαθούσε ασυνείδητα να αναπληρώσει τον χρόνο που πέρασε να τα αποφεύγει. Τα έβλεπε να γίνονται από καφέ μελί όταν έπεφτε ο ήλιος πάνω τους, αναρωτιόταν αν οι ρυτίδες στις γωνίες τους γέμιζαν δάκρυα.

Η αγάπη είναι μεγάλη λέξη, μεγαλύτερη από κάθε άλλη. Ίσως ακόμα κι από τον έρωτα. Βέβαια εκείνον δεν τον μικραίνει η απουσία έντασης ή ειλικρίνειας, αλλά το εφήμερο του, η πιθανότητα να ξεθωριάσει τόσο εύκολα όσο πυροδοτήθηκε. Η αγάπη, όμως, μένει. Τρίψε όσο θες. Κάθε επίπεδο, κάλυμα, δέρμα επί δέρματος που αφαιρείς, δεν αλλάζει τίποτα. Πάντα εκεί θα είναι, σαν ουλή. Ακατανίκητο πράγμα, ενίοτε ανυπόμονο -ρώτα και τον Ορφέα.

Τι είναι το να αγαπάς; Να παρηγορείς; Να συμπαραστέκεσαι; Να ακούς; Να μένεις και να υπομένεις; Στην βάση του είναι σίγουρα η επιθυμία να πάρεις τον πόνο του άλλου και να γεμίσεις την άδεια θέση με κάτι καλύτερο - καλές αναμνήσεις, παρουσία αντί για απουσία, χέρια που σε κρατάνε αντί να σε διώχνουν. Να γεμίσεις τις χαραμάδες με φως και να χαρίζεις έναν χτύπο της καρδιάς σου για κάθε έναν που χάνει. Θυσία για θυσία.

"Αγύριστο κεφάλι" σχολίασε η Άριελ κουνώντας το κεφάλι της και τον κοίταξε έντονα -τα νωπά μαλλιά του από την ώρα που πέρασαν δίπλα στην θάλασσα, τα ελαφρώς κοκκινισμένα μάγουλα και την μύτη του από το κρύο.

Ένιωσε την επιθυμία να τον φιλήσει.

"Είπε ο γάιδαρος τον πετεινό κεφάλα" απάντησε και η Άριελ άνοιξε δήθεν έκπληκτη το στόμα της.

Άφησε το χέρι του. Η παλάμη της πάγωσε από το απότομο κρύο. Γύρισε την πλάτη της ώστε να περπατάει ανάποδα και να κοιτάει το πρόσωπό του. Της χαμογελούσε, σε κάθε ευκαιρία που έβρισκε  -φαίνεται ότι κι εκείνος αναπλήρωνε τον χαμένο χρόνο.

"Ε δεν τρώγ-"

"Πρόσεχε!" φώναξε ο Νίκολας.

Το πόδι της Άριελ ξέφυγε από την άκρη της αποβάθρας. Η έκφρασή του Νίκολας διαλύθηκε. Ο πανικός σχεδιάστηκε στα ζυγωματικά του, στα εκφραστικά μάτια του, στην ουλή στην βάση του σαγονιού του. Με μία γρήγορη κίνηση άπλωσε το χέρι του προς το μέρος της.