Otizmlilerin Aşkı

3.bölüm: Birlikte

Önceki Bölümde;

Ali: Tebrik ederim "asistan cerrah" Nazlı Gülengül ( büyük bir neşeyle)
Nazlı: Ben de sizi tebrik ederim "asistan cerrah"
Ali Vefa (onda da aynı neşeli bir halde

Onlar böyle neşeliyken içeriden kuruldakiler çıkar Ali ile Nazlı heyecanlı bir şekilde Tanju ve Adil'i bekliyorlardır. Tanju ve Adil gelir ve konuşmaya başlarlar

Adil: Ee çocuklar tebrik ederim ikinizi de ikiniz de alındınız
Ali: Teşekkür ederim Adil hocam sizin sayenizde alındım tabi sizin de sayenizde Tanju hocam çok teşekkürler.
Nazlı: Ben de teşekkür ederim hocam sayenizde artık hayallerime ulaşmama çok az kaldı.
Adil: Rica ederiz hadi bakalım siz soyunma odasına gidin bizi bekleyen kapıda biz gelicez ondan sonra da asistan odasına gideriz ve iş arkadaşlarınızla tanışırsınız
Ali: Olur Adil hocam görüşürüz.

İkili birlikte soyunma odalarına gidip üniformalarını giyip kapıda karşılaşırlar birbirlerine bakarlar ve Ali sessizliği bozar.

Ali: Üniforman yakışmış.
Nazlı: Seninki de sana seninki de sana. (Başını sallayarak)

Adil ile Tanju gelirler ve birlikte asistan odasına giderler içeride ekip oturmuş vaka hakkında konuşuyorlardı. Herkes ayağa kalkıp büyük bir şaşkınlıkla Ali ile Nazlı'ya bakıyordu. Bu sessizliği
Ferman böldü

Ferman: Buyurun hocam ne için gelmiştiniz?
Adil: Ferman bak bu Ali bu da Nazlı ikisi de bugün hatta daha az önce kurulda kabul edildiler, artık Ali ile Nazlı da cerrahi asistanı...  Eee Ali tanıtsana kendini
Ali: Ben Ali. Ali Vefa Otizmliyim aynı zamanda Savand sendromum da var.

( Ekipteki herkes hem şaşkınlıkla hem de alaycı ifade ile Ali'ye bakıyorlardı)

"Ee Samasunluyum Samsun Tıp Fakültesini 1. Lik ile bitirdim, stajımı da üniversitemde gördüm. Boyum 1.80 çocukları çok severim. Henüz kalıcı bir adresim yok."

( Ekip alaycı ifade ile birbirine bakıp gülerler)

Nazlı: Eee ben de Nazlı. Nazlı Gülengül ben de Ali gibi otizmliyim ve Savand sendromum var.
( Ekip iyice şok olur)

"Eee İzmirliyim İzmir Tıp Fakültesini 1. Lik ile bitirdim. Stajımı da üniversitemde gördüm. Boyum 1.68. Ben de çocukları severim. Henüz benim de kalıcı bir adresim yok"

Ekip hiç sevmemiştir Ali ile Nazlı'yı "yine" her zamanki gibi otizmli oldukları için

Ferman dayanamaz ve konuşmaya başlar

Ferman: Kamera şakası di mi yani şaka bu hocam şaka di mi bu?
Adil: Hayır Ferman gayet ciddi artık Ali ile Nazlı bu hastanenin birer mensupları.

Ferman sinirlenerek

Ferman: Olmaz hocam ben ekibimde otizmli birilerini istemiyorum ben vakaya mı bakacağım bunlara bakıcılığı mı yapacağım?

( Ali ile Nazlı bu söze çok üzülürler)

Tanju: Ferman ne saçmalıyorsun sen? Burada sana fikrin soruldu mu? Biz ne diyorsak onu uygulamak zorundasın!
Ferman: Hocam bunlar nasıl yapacak görmüyor musunuz hallerini daha iletişimleri bile iyi değildir bunların.

Ali artık bu kadar hakarete dayanamayarak söze girer

Ali: Bu kadar mı zor bizleri kabullenmek bu kadar mı zor sizler dışında bu dünyada bir sürü farklı insanların olduğunu düşünmek? Ne bu ön yargı daha bizleri tanımıyorsunuz bile neden böyle acamasızsınız!

Ferman kaşlarını çatarak

Ferman: Bana bak haddini aşma, sana haddini bildiririm ne demek o hocana sen karşı mı geliyorsun?