For All The Firsts I've Done With You(Editing Soon)

Chapter 20: Huling Kabanata

Days with her are unforgettable. And doing her first times together are wonderful.

Pero may mga bagay talagang hindi natin kayang ipagpilitin. Oo, masaya akong kasama siya at aminado akong nagugustuhan ko na siya,  pero hindi iyon sapat para mahalin ko siya. Pinilit ko naman, but the more I tried, the more I fail. Kaya siguro, hanggang dito na lang talaga kami, hanggang magkaibigan. I'm happy to be her first but destiny won't allow me to be her last. Dahil si Danica ang hantungan ko, ang babaeng mahal ko.

Ngunit ganoon na lamang ang panghihinayang ko nang walang Geleane akong nakita sa loob ng hotel suite namin. Wala ring ingay na maririnig mula sa loob. Walang pasubaling binuksan ko ang kwarto na inuokupa niya para lamang makita ang isang blankong silid. Wala siya sa kama maging sa vanity table, and when I checked the C.R no trace of Geleane.

Bagsak ang balikat na tinungo ko ang pinto ng kwarto niya. Where are you? I was about to leave when my eyes caught something from the white bed. Matagal ko itong tinitigan bago lumabas ng kwartong iyon ngunit hindi ko pa man tuluyang naisasara ang pinto nang biglang may umilaw sa kama. Nag-aalangang nilapitan ko ito nang isang boses ang umalingawngaw sa kwarto. It's a freaking recorder.

"Hey Rain, I guess it's already ten in the evening dahil naririnig mo na ang magandang boses ko, hahaha, kidding aside. Alam kong nagtataka ka kung bakit hindi ko pa sinabi sayo ang lahat ng 'to kanina, ayaw ko lang talagang magpaalam nang nakatingin sa mga mata mo. I know that I already gave up on you, but hindi ko naman iniexpect na ganito pala kasakit yun. Letting you go is the hardest part of loving you, pero alam ko na iyon ang pinakatamang desisyong ginawa ko sa buong buhay ko. Isinasauli na kita sa totoong nagmamay-ari ng puso mo."

Sandaling natigil ang kaniyang pagsasalita kasunod nang sunod-sunod na paghahabol ng hininga ng kung sino man. Nang sumunod siyang magsalita ay medyo garalgal na ang kaniyang boses.
"Pasensya na kasi hindi ko maiiwan ang puso ko sa'yo, gustuhin ko man ay hindi maaari. Sakitin kasi siya, kaya kailangan ng palitan. I promise you na sa muling pagkikita natin masaya na ako with a healthy heart, sana ikaw din. Please take care of my sister while we're away, make her happy and give her the love that you can't give me." tumikhim siya.

"I love you my first. I love you so much my Rain. I love you...No goodbye's coz I'll see you soon...if I survive!" then the voice disappears.

Isang malapad na ngiti ang gumuhit sa aking mga lqbi kasabay ang muling pagpatak ng mga luha sa aking pisngi. But this time, it's tears of joy. Finally, I'm free, we are free. I hope Geleane can find her true happiness sa kung saan man siya patungo and I know she can survive without me. Isa na lang talaga ang kulang...siya na lang.

"See you soon, Geleane and I will surely miss you." mahinang bulong ko sa kawalan.

"Ako ba hindi mo namiss?" that voice, how I miss that voice. Napapikit ako habang hinihintay na muling pumasok sa aking imahinasyon ang boses na iyon ngunit ganoon na lamang ang aking pagkadismaya nang hindi na ito muling magsalita.

Napabuntong-hininga ako. "Hays, why am I hallucinating this time?"

"At sinong nagsabing nag-iimagine ka lang?" mataray na usal ng boses. Parang tangang napangiti ako.

"Di naman ako kumain nang creamstick, ba't ang lakas ng imagination ko ngayon?" napailing ako sa naisip. "Makalabas na nga lang."

Kinuha ko mula sa kama ang recorder at ang kahon na may kwentas bago pumihit papunta sa pinto, ngunit ganoon na lamang ang paninigas ko sa aking kinatatayuan nang makita ang taong nakatayo sa pintuan.

My gaze was fixed on the girl standing a few meters away from me. Her radiant smile illuminates my whole being na nakalimutan ko na ang mga eksena kani-kanina lang. All I want right now is to pull her closer and hold her tightly on my arms, and that's exactly what I did.

Inisang hakbang ko ang natitirang distansiya namin at buong higpot na iniyakap ang aking braso sa maliit niyang katawan, pilit na ipinaparamdam ang pagkasabik at pagkamiss ko sa kaniya. Natatawang bumitaw siya sa yakap at tiningala ako. She give me a peck on the lips before whispering...

"I love you babe and...I'm sorry for che---" I cut her off.

"Let's not talk about it now, okay?" tumango siya. "Mahalin mo lang ako, sapat na." then I kissed her on the lips.

"I love you, Rain." she said between our kisses.

"I love you too, Danica." I pressed our forehead together. "Always and forever." then we sealed it with a kiss.

                             *******