MBS1 : My Patient is a Mafia Boss

chapter thirty one

" Thank you Mathew, I'm fine now" marahang Sabi ko at nginitian sya, ibinalik nya Naman iyun

" Always welcome my lady" balik na sabi nya at bahagya pang yumuko Kaya napa iling nalang ako dun

I don't know but he always do that, pag nag papasalamat ako ganun lagi Ang senaryo na mangyayari, you know, Yung may payuko pa

Marahan na akong gumalaw sa Kama at di ko maiwasang mapakagat labi dahil pag gumagalaw ako ay sumasakit Ang mga kalamnan ko, mukhang napansin Naman iyun ni Mathew Kaya agad itong umagapay sa akin

"Tsk! Binalaan ko na Ang kamatayan na Yun na mag dahan dahan eh..." Bulong nito at pailing iling pa, di ko Naman Alam Kong mangingiti ako or mamumula dahil sa sinabi nya, but then I find myself doing both

I'm smiling dahil Alam Kong he cares at sya talaga Yung parang may malakas na motherly side, sya Yung unang taong nag aalala at nag papaalala sa amin ni death, swerte si death for having him

Alam Kong pang labas na anyo at katauhan nya Lang Ito but Kung ako Ang papipiliin for me Ito talaga Ang tunay na Mathew...

But on the other side I'm blushing because of him knowing na may nangyari sa amin ni death at parang inaasahan na nya iyun

"C-can you walk?" Utal na tanong nito, mukhang mas sya pa Yung nahihirapan sa situation ko, but I won't blame him lalaki sya, and standing beside a girl who's naked under the covers might be hard for him

"Teka l-let me try" mahinang Sabi ko, at sinubukang tumayo pero di ako nag tagal at natumba, buti nalang at nasalo ako ni Mathew

"Woah woah woah.... Damn! You can't Walk..." Frustrated na Sabi nito, Wala Naman akong masabi dahil nakakahiya, di Rin ata maipinta Ang mukha ko kase Ang sakit talaga Ng bawat kalamnan ko

"Ok Lang ba na buhatin nalang Kita?" Tanong nito at tiningnan ako, kahit sya ay namumula dahil nakikita ko Yun sa tenga nya

Awkward moment...

"A-ahmmm yes please, dahan dahan Lang huh, Ang sakit talaga Ng katawan ko" pag sasabi ko, tumango Lang Naman Ito at maingat akong binuhat Ng pa bridal style pero syempre nakabalot sa akin Yung comforter

After that ay di narin Ito nag pabagal bagal pa at pumasok na sa cr, tulad Ng ginagawa ni death ay ibinaba muna ako nito sa ibabaw Ng sink para lagyan Ng tubig Yung tub

Marahan Kong ipinikit Ang aking Mata at ikiniling Ang ulo ko habang pinapanuod si Mathew

Namimiss ko na agad sya.... Si death Lang Ang nag intindi sa akin since Ng magpunta kami rito and nakakapanibagong may Ibang taong gumagawa nun

Napatingin ako sa aking kamay at nakita ko dun Ang singsing na ibinigay no death, maharan ko iyung pinag laruan then nag Muni muni

"Where is he?" Natanong ko nalang out of nowhere, agad namang napatingin sa akin si Mathew at may Kung anong nag landas na emosyon sa Mata nya pero di ko iyun kilala

"Don't hate him briar" marahang Sabi nito at lumapit na sakin at binuhat na ako papunta sa tub

" Nope, just missing him" mahinang Sabi ko, natawa Naman ito, then binubog na ako sa tub kahit may comforter pa Kaya ako na Ang nag tanggal nuon

" Don't worry nasa work lang sya, di ka na nya pinagising dahil Alam nyang di mo Kaya makaalis Ng maaga" explain nito at inabut Yung basang comforter then binaba sa sahig

" I'll wait you outside, tawagin mo ako pag tapos ka na" paalam nito, agad Naman akong nakaramdam Ng kaba Kaya napigilan ko sya

"T-teka! Pwede bang intayin mo nalang ako?" Tanong ko dto, Nakita ko namang naguluhan Ito sa inasta ko

Wait he doesn't know?? Ang akala ko ba Alam nya Ang about sa nangyari sa akin?? Wag mong sabihing di binanggit sa kanya ni death??

Ano pa ba Ang maasahan mo, eh hate ni kamatayan na nag e-explain!

Hirit no inner self, napasapo Naman ako sa nuo ko, of course Death was totally lazy when it come to explaining

"A-ahmm ok" naguguluhang sagot ni Mathew, nginitian ko Lang Naman sya in relief, buti di na sya nga tanong tanong pa

At dahil nga subrang awkward eh binilisan ko na Yung ligo, andun Lang Naman sya natayo habang nakatalikod sa akin, natatawa Naman ako pag nasusulyapan ko sya dahil Ang Pula Ng tenga nya

Parusa ba Ang tawag dto?? Hindi Naman ano?? I mean nag papasama Lang Naman ako ehh!

"Are you done??" Tanong nito after nitong narinig na inoff ko na Yung shower

" Yep, paki abut Yung robe ko please" sagot ko, agad Naman itong sumunod at nakapikit na humarap sa akin habang binibigay sa akin Yung robe, I just giggled dahil Ang cute nila tingnan pag ganun

"You can look now... I'm done, di ka man Lang nag peak? Sayang" natatawang sabi ko, mas namula Lang Naman ito

" Ayoko pang mamatay" mabilis na usal nito Kaya ayun natawa nanaman ako but inirapan Lang ako Ng luko, and katulad kanina binuhat nya ulit ako palabas Ng cr then binaba sa kama

Di na Naman ganun kasakit Yung katawan ko dahil narelax sya nung nag ligo ako Kaya ayun nakakalakad na ako pero need Ng alalay kase Ang sakit parin

Ang laki---no comment Self!! Mag tigil ka!!

After some time ay natapos na akong magbihis Kaya lumabas na kami ni Mathew, naka ayos na Rin kase Ang maleta ko at ako nalang Ang hinihintay, Ng makalabas kami sa pinaka labas Ng bahay ay bumungad na agad sa Amin Ang isang chopper

Nginitian ko Ang nga crew at ganun din Naman sila, tinulungan ako ni Mathew na makasakay then sumunod na Rin agad sya

Habang tumatatas Ang Chopper ay pinanuod ko Lang Ang pag liit Ng Isla Kaya bumungad na ulit sa akin Ang pag ka hugid buso Ng beach...

Nangiti ako sa ganda nun pero merong kaunting part sa akin na nalulungkot dahil Ang dami ring masasayang moment sa buhay ko Ang nangyari sa Isla na iyun pero heto ako at aalis na habang naiwan Ang mga masasayang alaala duon

Nakakalungkot na natatapos na Ang panandaliang saya na ibinigay sa akin.... Napapaisip tuloy ako Kung kelan ulit ako makakabalik dto sa lugar nato

Nakakatawa no?? Paalis palang ako pero iniisip ko agad Kung kelan ako babalik?? Well Ang saya kase Kaya parang ayaw ko nang umalis...

But then again lahat ay may katapusan ika nga Ng mga bitter, actually Wala Naman Talagang bitter na Tao eh, their just stating the fact na di kayang iaccept Ng ibang mga Tao kahit Alam nilang 0% Ang mga chances

And I think it's not that bad na maging praktikal ka minsan...

"You ok??" Kalabit sa akin ni Mathew, malayo layo narin kami at puro dagat nalang Ang nakikita ko

"Yes, just enjoying na peacefulness of the place" marahang Sabi then nginitian sya

" Yeah I'm sure na mauulit to, syempre kasama na ako! Unfair Naman Kong lagi nalang akong di kasama! Gusto ko Rin namang nag relax relax, nasisira na Ang kagwapohan ko sa work" biro nito, natawa Lang Naman ako dun at marahan syang hinampas,

then tumanaw ulit ako sa labas Ng bintana

"Let's just hope na maulit nga" mahinang Sabi ko habang pinanunuod Ang mga Alon na Hindi Alam Kong saan sila tutungo

__to continue 💜

Dto Muna, and sorry sa lahat Ng errors, pati narin Kung Wala masyadong pang yayari at boring Ang chap nato 😪

Shout out kayna 👇

@wishtopher_110229
@AxlMotefalco4

Salamat sa Inyo ♥️♥️

please do vote 👇👇🙏💞 and enjoy reading

Thanks 😘