Malayang Kawalan
by: unknownart
Naglalakad ako sa kawalan
Mga naiisip ay puro walang kabuluhan
Hindi alam kung saan ilalaan
Ang oras kong unti-unting nasasayang
Gustong magsulat ng isang kwento
Pero parang nalimutan kung paano mang-imbento
Ng mga kwentong naingkwentro
Para wala na ang kaunting pagkahenyo
Bolpen ko'y nagsusulat
Habang ako'y nakatingin sa ulap
Na para bang nag-uulat
Kung paano ako mumulat
Umaawit, Sumasayaw
Pero bakit tinta ko'y umaayaw
Parang damdaming umaapaw
Katulad ng paglubog ng araw
Hanggang saan ba aabutin
Itong aking susulatin
Parang nawala na ang damdamin
Sa pagsusulat, sa pag-i-imahin
Kay ganda ng mga puno
Sa may bintang aking tinutungo
Sa liwanag ako'y nasusulo
Pero hindi ako lalayo
Napansin ang aking gitara
Na dati'y laging tinitipa
Kahit saan man magpunta
Sige lang ang tawa't kanta
Nakakarinig ng mga ingay
Hindi makapokus sa aking pagninilay
Isip ko'y parang nahihimlay
Mga ideya'y parang napilay
Mag-isa't nagagalit
Leeg ko na'y nangangawit
Wala pa ring naiisip
Paano ako magsa-sabmit
Ngunit talaga nga namang kay saya
Mag-isip ng ganito kalaya
Kahit wala akong nabuong ideya
Masaya akong ito ang aking nakaya
___
Unang tulang aking nabuo
Na isinabmit sa aking guro
Hindi man kasing galing ng iba
Ginawa sa abot ng aking makakaya
(Ang tulang ito ay pinapangarap kong magawan ng MV dahil nailipat at nagawan ko ng tono. Sana pagdating ng araw makita kung success ang pangarap ko)
