Jungkook:
Kafanı klozete sokmazsam benim de adım Jungkook değil
Jimin:
Arkadaşlar bir dakika çöp konuşuyor
Konuş çöp
-Texting+düz yazı-
Top:Jungkook
Bottom:Jimin
-Kurguda küfür,argo ve rahatsız edici bölümler bulunabilir.-
-Bazı bölümlerde yan s...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Chapter eight
Jungkook yavaş adımlarla Jimin'in yanına ilerliyordu. Öğle arasında yemek yemeden çıktığını fark etmişti tabii ondan kaçtığınıda. Bu hali güldürüyordu onu. Küçük bir çocuk gibiydi Jimin. Küçük tatlı bir çocuk.
Jimin'in yanına geldiğinde, Jimin o kadar dalmıştı ki tam yanında duran Jungkook'u fark etmemişti. Jungkook kendini fark ettirmek için önce elindeki atıştırmalıkları Jimin'in oturduğu banka bıraktı sonrasında ise Jimin'in tam arkasına geçip ellerini omzuna koydu ve kulağına doğru eğildi.
"Öpücüğümü almak için daha ne kadar beklemeliyim Park?"
Jimin bir anda hissettiği temas ve duyduğu sesle sıçramış elindeki kitabı düşürmüştü. Hemen arkasına döndü ve tam dibindeki Jungkook'un ona yüzündeki bir gülümsemeyle baktığını gördü.
"Hala vermedin öpücüğümü. Ne o utanıyor musun?"
"Ne utanması canım. Sadece unutmuşum." Jimin kızararak cevap vermişti. Neden böyle olduğu hakkında bir fikri yoktu. Sonuçta Jungkook'u günahı kadar bile sevmezdi. Alt tarafı dudaklarını bir kez yanağına değdirecekti. Bu düşünceyle daha fazla kızardığını hissetti.
Jungkook aralarına hafif bir kıkırtı bırakıp yanına oturdu. Atıştırmalıkları alıp Jimin'in kucağına bıraktı. "Ye bunları, sabah kahvaltı da yapmamışsındır kesin. Ölürsün falan başıma kalma sonra."
"Ha ha ve ha çok komik." Jimin gıcık bir ses tonuyla cevaplamıştı onu. Sessizce kucağına bırakılan yiyecekleri paketlerinden çıkartıp yemeye başladı.
"Sen yemiyor musun?"
"Hayır, yedim ben. Bitir onların hepsini."
Aralarında geçen son diyalog bu olmuştu. Jimin Jungkook'un onun için getirdiklerini yemiş, Jungkook ise arkasına yaslanıp onu izlemişti.
Geçen yarım saatin sonunda Jimin yemeğini bitirmiş, ağzını ve elini cebinden çıkardığı ıslak mendille silmiş çöpünü yanındaki çöp kutusuna atmıştı. Jungkook hâlâ sessizce onu izliyordu. Jimin yavaştan bu sessizlikten sıkıldığını hissedince eline telefonunu almış ve saati kontrol etmişti. Dersin başlamasına on dakika kalmıştı.
Ani bir kararla hızlıca Jungkook'a dönmüş ve dudaklarını elmacık kemiğinin üstüne bastırmıştı. Yaklaşık üç saniye dudaklarını bekletip ardından hızlıca geri çekilmiş kitabını alıp koşar adımlarla okula yönelmişti.
Arkasında kalbi ağzında atan şaşkın bir Jungkook bırakarak.
