Umarım beğenirsiniz
Lütfen bölümü oylar mısınız?
Gözlerimi araladığım zaman bembeyaz bir odanın içindeydim. Yatakta yatıyordum. Nerede olduğumu anlamaya çalışıyordum. Biraz etrafa göz gezdirmeye başladığımda kolumda ki serumu fark ettim. Karnım bir sargı bezi ile sarılmıştı. Oda da Sadece yatak vardı. Birde banyo olduğunu düşündüğüm yere doğru bir kapı.
Kapının açılması ile bakışlarımı o yöne çevirdim. Giren kişi beyaz önlüklü biriydi. Büyük ihtimalle doktor olmalıydı. Yanıma doğru yaklaşıp "Kendinizi nasıl hissediyorsunuz" dedi.
"İyi gibiyim. Fakat ben neredeyim?"
Diye soru sorduğumda sorumu dikkate almadan bir kaç tane ilaç kutusunun üstüne yazı yazıyordu. Daha sonrasında bana bakıp "Bu ilaçları üzerine yazdığım zamanlarda kullanman gerekiyor. Kerem beye söyledim fakat size de söylemek istedim." demişti.
Soruma bir yanıt alamamıştım..
Kerem'den
Ona nasıl bunları yaşatmıştım? O bunları hiç hak etmiyordu. Şimdi ne yapacaktım? Bu hayatta en değer verdiğim kişiydi o.
Şuanda kollarımda öylece yatıyordu. Her saniye bana yıl gibi geliyordu. Zaman geçmek bilmiyordu. Arabanın daha da hızlı sürülmesi için "Ahmet daha hızlı sür. Hadi acele et!!" demiştim.
Şuan istediğim gibi yanımdaydı.
Fakat kanlı bir şekilde...
Tek istediğim gözlerini açması, bana bakıp' iyiyim' demesiydi ama olmuyordu. Öylece kollarım arasında yatıyordu.
Evin önüne geldiğimizde hemen onu kucağıma alıp evin bir odasına götürdüm. Yatağa yatırdım ve doktorun bana dışarıyı göstermesi ile dışarıya çıktım. Oturma odasına gidip koltuğa oturdum.
O anda uzun zamandır olmayan şey olmuştu. Dizlerimin üstünde bulunan elime baktığımda yanlış görmüyordum. Gözyaşım vardı. Her şeye, herkese karşı sert olan ben şuan bir kız için ağlıyordum.
Ardından bir kaç tane daha gözyaşı süzüldü gözlerimden. Gözyaşlarıma engel olamıyordum. Bir türlü başaramıyordum. Dışarıdan büyük ihtimalle deli gibi gözüküyordum. Bir yandan gözümden akan yaşlara bakıyor, bir yandanda kahkaha atıyordum. Kapıdan gelen ses ile birlikte bakışlarım oraya doğru döndü.
"İyi misin abi?" gelen Ahmet'ti. Yüzünde şaşkınlık ve endişe vardı. Büyük ihtimalle ağlamamı ilk defa görüyordu.
Yanıma doğru yaklaştı. Yanıma geldiğinde ise yanımda bulunan koltuğa oturup elini sırtıma koydu.
"Abi korkma bir şeyi olmayacak. Doktor 'Birazdan girebilirsiniz' dedi." Bende onun bu söylediklerinden sonra ufak bir gülümseme belirmişti yüzümde.
Eda'nın yanına gitmek için ayağa kalktım ve lavaboya doğru ilerlemeye başladım.
Banyoya geldiğimde lavabonun karşısına geçip yüzümü yıkamaya başladım. Eda'nın beni bu şekilde görmesini istemiyordum.
Yüzümü yıkadıktan sonra Eda'ya olan hislerim geldi aklıma. Yüzümde tekrardan bir gülümseme belirmişti...
Eda'dan
Doktor odadan çıktıktan bir kaç dakika sonra içeriye Kerem girdi.
Ağlamış mıydı? Nasıl yani? Gözlerime inanmakta güçlük çekiyordum. Onun gibi birinin ağlayacağını hiç düşünmemiştim.
Yanıma doğru yaklaşıp yüzümü elleri arasına aldı.
"İyi misin Eda? Çok özür dilerim. Gerçekten böyle olmasını istemezdim. Lütfen affet beni. Sana bir şey olursa yaşayamam."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MAFYA AŞIK OLURSA | BİTTİ
Teen FictionBir mafya adamı cafe'de gördüğü bir kıza aşık olmuştur. Fakat bu aşka engel olacak bir sürü şey vardır. Kızın bu adama karşı bir duygu hissetmemesi gibi... Peki bu adam bu duruma karşı nasıl bir şey yapacaktı. Hemen pes mi edecekti... Hiç sanmam... ...
