❛Ferris Wheel❜ ┇ SB19's Justin✔️

┋animnapu't isa

THIRD PERSON'S

Nang i-text siya ni Mara ay mabilis pa sa alas-kwarto siyang pumunta sa meeting place nila nito. Ilang araw niya na rin kasing hindi ito nakikita and he doesn't know why he was really excited to see her. Maybe siguro gusto niyang malaman if she was doing fine after her mother passed away.

Napatigil siya nang makita niya si Mara na pinaglalaruan ang mga damo gamit ang sapatos niya habang nakaupo sa isang bench. He couldn't hide his smiles and suddenly felt relieved that she was doing fine.

Dali-dali itong tumakbo papalapit sa dalaga saka tinawag ang pangalan nito.

"Mara!" Nakangiting tawag niya sa dalaga. Mara just blankly stared at him saka ibinalik ang tingin niya sa paahan niya.

"I am glad na nag-text ka na after ilang days. Are you alright?" Tanong nito sa dalaga saka umupo sa tabi ni Mara.

"Ilang araw na kitang sinusubukang kontakin but your phone is always off. Kung online ka naman, hindi ka nagre-reply. Akala ko kung ano ng nangyare sayo" Nanatili lang tahimik si Mara habang pinagapatuloy ang ginagawa niya sa kawawang damo.

"Mara, sagutin mo naman ako please? I know you are still sad about your mother. Sabi ko naman sayo na pwede mo akong kausapin diba? I am willing to help you" Nakita niyang napatigil si Mara sa paglalaro ng damo sa sinabi ni Justin.

"Bakit ba ang kulit mo?" Napatigil siya sa biglaang pagsasalita ni Mara. Hindi siya agad siya maka-sagot sa dalaga.

"I know we are friends pero hindi ibig sabihin nun na pwede ka ng manghimasok sa buhay ko, Justin" Napayuko na lamang si Justin sa sinabi ni Mara.

"Pinag-sabihan na kita. Ilang beses na, Justin. Ilang beses na, why are you keep crossing the line?" Justin felt a loud pang in his heart nang marinig niya ang mga salitang iyon galing kay Mara.

"Justin, tama na. Wala kang makukuha sa akin. I am just a nobody at wala akong kayang ibigay sayo"

"Wala ka namang kailangang ibigay, Mara" Sambit niya. He really build up his courage para lang makasagot kay Mara.

"Bakit ba ako pa, Justin? I already allowed you to help me finding another job pero bakit pati hospital bills ng mama ko, kailangan mo pang makialam?" She knows na mababaw ang rason niya para magalit but she just doesn't want anyone to help her, ayaw niya magkaroon ng utang na loob sa kahit sino.

"Ramdam ko kase na hirap ka na eh. I thought it might help you if I did that. Mara, I just wanted to help you" Napaigting ang panga niya sa galit bago muling magsalita.

"I don't freaking need your help! Bakit? Gusto mo magpasikat sa ibang tao na 'Hey! I am Justin de Dios, I am rich and I can help people' ganun ba ang gusto mo? Eh ang bida bida mo naman pala eh" Hindi makapag-salita ang binata sa tuloy tuloy na birada ni Mara sa kanya.

Hindi niya alam kung bakit siya nasasaktan sa sinabi ni Mara. Hindi niya alam kung dahil ba sa sinabi niya na nagpapabida lang siya sa iba or meron pang mas malalim na reason. It really hurts him so much.

"Tama na, Justin. Please lang! Ayoko ng nagkakaroon ng utang na loob sa iba tapos isusumbat sa akin kapag nagkagulo na ang lahat"

"Hindi naman ako ganun tao, Mara" Sabi niya in a low tone voice. Pakiramdam niya ay lahat ng lakas ng loob niya ay umatras.

"Kung hindi ka ganung tao, pwede bang layuan mo na ako? Nananahimik na ako, Justin. Stop meddling at my own business and life. Please?"

"Mara, we can still talk about it diba" Sabi niya saka pinigilan si Mara sa paglalakad.

"Justin please. Tama na, stop interfering. My life was already miserable, wag ka na dumagdag"

"Mara, hindi naman ako nagpapabida eh. Believe me, gusto kong tulungan ka. Hindi ako humihingi ng kapalit. Being friends with you is already enough for me" Napapikit na lamang si Mara bago muling magsalita.

"Stop with your bullshits, de Dios. Please lang!" Huling sabi nito saka dali-daling naglakad papalayo sa binata.

Justin was left dumbfounded feeling pain in his heart. He couldn't explain the pain he was feeling. Pakiramdam niya ay hindi siya makahinga sa sobrang hapdi ng puso niya.

Dagdag pa rito ang mainit na likido na nahulog mula sa mata niya. He was asking himself, why? Why is he crying? Bakit siya nasasaktan? He wanted to find out.

Dapat naman siyang mawalan ng pake ngayon but sa halip na ganun ang mangyare, mas lalo siyang nag-aalala para sa dalaga. Very opposite of the situation.

But still what should be the reason?

TO BE CONTINUED..