Una Vez en Diciembre

Capitulo Doce

Capitulo Doce

"SERAPHIM,"

Huminto ako sa pagtatahi. Napag-isipan ko kanina na pagkialaman ang drawer dito sa sala. May nakita akong isang hindi tapos iburda na tela at dahil sobra akong nababagot, tinuloy ko na lang. Tutal marunong naman ako magburda kaya nasunod ko ang embroidery style ng kung sino man ang nagbuburda nito. "Bakit?"

Sandaling nagawi ang atensyon ni Manuel sa ginagawa ko bago ibaling ulit sa akin ang tingin. Mukhang may pupuntahan siya base sa outfit niya ngayon. Kapag kasi ang ayos niya ay mala-Crisostomo Ibarra ang datingan, may mahalaga siyang pupuntahan. Its possible that he will attend a party or important meeting with his amigos in the field of business. "Tayo'y pupunta ng Maynila. Naipahanda ko na sa aming criada na si Aling Martha ang iyong gagamiting mga damit kaya maaari na tayong umalis－"

"Teka lang! Anong sabi mo? Pupunta tayo sa Maynila?" nakakunot noo kong tanong. Para yatang namali ako ng rinig.

"Kasasabi ko lang, hindi ba?"

"Bakit tayo pupunta roon? Sino si Aling Martha? Paano siya nakapasok dito ng hindi ko napapansin? Anong inayos niya?" Dalawang oras lang ang nakalipas noong pag-trip-an ako ni Manuel doon sa kusina dahil napagkamalan ko siyang bakla tapos ang dami na kaagad naganap.

"Maghinay-hinay ka sa iyong mga katanungan. Nag-iisa lamang ako upang sagutin ang mga iyan." Bumuntong hininga si Manuel. "Marahil nabigla ka sa pagplano kong pumunta tayo sa Maynila kaya marami ang iyong mga katanungan."

"Kahit sino talagang mabibigla sa sinabi mo. Ikaw pa naman bigla mong sasabihin na pupunta tayo sa Maynila. Paano kung hindi pala ako handa o ayokong lumabas ng bahay ngayon? Hindi natuloy ang plano mo. Naging drawing ang paggala mo."

"Ang dami mo namang sinabi, binibini. Pinaayos ko na kay Aling Martha ang iyong mga gamit kaya handa na ang gagamitin mo."

"Paano siya nakapasok dito nang hindi ko nakikita?"

"Hindi mo talaga siya mapapansin dahil masyado kang abala sa binuburda mong tela. Binati ka pa nga niya at tango lamang ang iyong sinagot."

"Talaga?" Parang ayokong maniwala kay Tandang Manuel kasi malakas ang pakiramdam ko kapag may ibang tao sa paligid ko. Perks of being former member of akyat-bahay.

"Kung ayaw mong maniwala sa aking sinabi, bahala ka sa nais mong paniniwalaan. Basta, totoong pumunta rito si Aling Martha. Maaari na tayong umalis ano mang oras." Pinasok ni Manuel ang kaniyang kamay sa bulsa ng suot niyang slacks.

"Pero－"

"Mukhang ayaw mo namang sumama sa akin. Maaari ka namang maiwan dito mag-isa kaso may mga multong gumagala rito sa tuwing nag-iisa lang ang tao rito. Ikaw rin, baka ikaw ay kanilang bulabugin lalo na't dayo ka rito."

Kaagad akong tumayo dahil sa sinabi niya. Ayokong maiwan dito baka multuhin pa ako ng mga ninuno ni Manuel. "Sabi ko nga aalis na tayo. Ready na ba lahat? Baka hindi pa ayos ang mga damit mo. Ako na ang bahala."

Gumuhit ang ngiti sa mga labi niya bago tumango. Parang natutuwa pa siya sa mga tanong ko sa kaniya. "Ayos na ang lahat, Seraphim. Ikaw na lamang ang hinihintay. Iwanan mo na lamang d'yan sa mesita ang iyong binuburda."

"Aaah, ganoon ba?" Kaagad kong sinunod ang sinabi ni Manuel at matamis na ngumiti sa kanya. "Umalis na tayo."

Magkasabay kaming dalawa na lumabas ng bahay niya. Inilahad ni Manuel ang kaniyang kamay para maayos akong makasakay ng kalesa. Nang masiguro niya na ayos na ang maleta naming dalawa, saka lang kami umalis. Naikwento sa akin ni Manuel na limang oras ang biyahe mula sa San Pablo hanggang Maynila. Medyo mahabang biyahe rin.