hiçbir şey olmadı, sakuatsu

"bin yıl sürer roman olur" derdim.

Ne zaman romantik bir film izlesek "sence bizim aşkımız ne kadar sürer" diye sorardın.

Hiç düşünmeden "bin yıl sürer, roman olur" derdim. Gülümser sonra yavaşça yanağımı öperdin. Yumuşak dudaklarını yanağımda hissettiğimde ben de gülümserdim.

Şu an öyle gülümseyemiyorum, Atsumu. İnan yapamıyorum. Elimdeki fotoğrafların olmasa kafayı yerdim herhalde.

Çok çabuk bitti sanki her şey. Seninle olan her saniyemi anlatsam film olur sandım. Hiç merak ediyor musun, acaba kaç saniye aralıksız konuştuk? Ya da kaç saniye boyunca konuşmadan öylece durduk?

Merak ettiğim çok şey var. Cevaplara ihtiyacım var, Atsumu.

Neden ayrıldığını sorduğum zaman "böyle olması gerekiyor" demiştin. Neden böyle olması gerekti ki?

Bu kadar kolay gideceğini hiç tahmin etmezdim.