"ဟုတ္တယ္ေလ မင္းဘဲအဓိပၸါယ္မရွိတဲ့ စာခ်ဳပ္ေတြလတ္မွတ္ထိုးရတာဝါသနာပါတယ္မဟုတ္လား"

"အစ္ကိုေလး မခနဲ႔ပါနဲ႔...အဲ့တုန္းက ဒီလိုအေလ်ာ္အစားကိုေရးမွမထားတာ သေဘာမတူဘူး"

"ဒါဆို မေလ်ာ္ခ်င္ရင္ ဟိုေကာင္နဲ႔အေနအထိုင္ဆင္ျခင္ မင္းတို႔သတင္းထြက္တာနဲ႔ ငါနဲ႔လက္ထပ္ရမယ္လို႔သာမွတ္ထားလိုက္"

ဒါဘယ္လိုႀကီးလည္း ..အစ္ကိုေလးရူးေနတာလား ဘယ္လိုပဲလုပ္လုပ္သူ႔အတြက္အက်ိဳးမရွိ...

"မင္းကငါ့အပိုင္ဆိုတဲ့အခ်က္လည္းေခါင္းထဲထည့္ထား"

"ကြၽန္ေတာ္က အရုပ္မဟုတ္ဘူး"

"အထြန္႔မတက္နဲ႔ Kim Taehyung ငါ့စကားနားေထာင္"

"နားေထာင္ေတာ့ဘာရမွာလည္း အစ္ကိုေလးစကားနားေထာင္ေထာင္မေထာင္ေထာင္ ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ဘာထူးျခားသြားမွာမလို႔လည္း"

"နားေထာင္ရင္ တန္ဖိုးႀကီးတာျပန္ရမယ္...အဲ့လိုပဲသိထားလိုက္...နားေတာ့"

"ဟင့္အင္း ဝမ္သိန္းတစ္ရာေလ်ာ္ၿပီးထြက္သြားမွာ"

Taehyung စကားေၾကာင့္ Jungkook ေလွကားကေနျပန္ဆင္းလာကာ Taehyung မ်က္နွာအားသန္မာတဲ့လက္ေတြနဲ႔ညႇစ္လိုက္ရင္း...

"မင္းက ငယ္ငယ္ကတည္းကေစာင့္ေရွာက္ခဲ့တဲ့ အန္ကယ္ႀကီးနဲ႔တီတီေလးကို ဒီလိုေက်းဇူးဆပ္မလို႔လား ဟမ္ ...ဝမ္သိန္းတစ္ရာေလ်ာ္လိုက္တာနဲ႔ၿပီးသြားေရာလား..မင္းလိုေကာင္မ်ိဳးကို အဲ့တုန္းကရင္းေစာင့္ေရွာက္ထားတာ အခုလိုေက်းဇူးကန္းဖို႔မဟုတ္ဘူးနားလည္လား ေတာက္..."

"အဟြတ္...ဟြတ္..."

Jungkook ရဲ႕လက္ေတြကေနလြတ္ေျမာက္မွ ဖိညႇစ္ခံထားရလို႔နာေနတဲ့မ်က္နွာအားလက္ေလးနဲ႔လိုက္စမ္းမိရင္း မ်က္ရည္တို႔ေဝ့တက္လာရသည္...

သူ႔ေရွ႕မွာမငိုခ်င္တာေၾကာင့္ အခန္းထဲသို႔ေျပးဝင္ခဲ့ရသည္...

Jungkook အခန္းထဲေရာက္ေတာ့ ေဒါသေၾကာင့္ ေရပန္းကိုဖြင့္ခ်ကာထိုင္ေနမိသည္...မ်က္ဝန္းတို႔အားေမွးမွိတ္လိုက္ေတာ့ မ်က္ရည္ေတြေဝ့သီေနတဲ့ ေကာင္ေလးမ်က္နွာကေပၚလာသည္...

💜 Lovely Tae 💜 (Completed)Where stories live. Discover now