Teen Wolf: Girl Werewolf

Zamanı Gelince Anlarsın

Herkesin yüzündeki şaşkın ifadenin sebebi ben ya da onlar değildi. Az önce duyduğumuz yüksek kükreme sesiydi...

●

Kükreme sesinin gelmesi ile kollarımdan tutan adamların dikkati dağılmıştı. O sırada hemen kollarımı kendime çekip ellerinden kurtuldum. Tekrar bana döndüklerinde sol tarafımdaki adama dirseğimi geçirip sersemlemesini sağladım. Sağdaki adam bana yumruk atacakken eğildim. Tam kalkarken bir şey adamı karanlığa doğru çekti. Adam çığlık atarken önümdeki adama döndüm. O da bi anda yok olmuştu. Diğer adam kaçmak için arkasını dönmüşken önünde beliren adam bi anda eliyle boğazını parçalamıştı. Adam yere yığıldı. O düşerken karşımdaki kişiyi fark edebilmistim.

Korkmuş şekilde geriye sendeledigim zaman biri beni tutup tekrar düz durmami saglamisti. Arkama dönüp baktığımda bu kişinin Ethan olduğunu gördüm. Ikizi Aiden da hemen yanındaydı. Önümdeki kişiye geri döndüm. Gözünde siyah bir gözlük ve elinde baston tarzı bi çubuk vardı. Bi kadın gelip adamın koluna girdi. Kadının ayaklarına bakınca çıplak olduğunu fark ettim ve tırnaklari gerçekten uzun ve sivriydi. Bu ortam beni geriyordu.

-"Merhaba Elena." Gözlüklü adam konuşmuştu. Sesi bile ürkmem için yetiyordu.

Cevap veremeden öylece ona baktım. Hafifçe gülümseyip bi adım daha attı.

-"Sanırım arkadaşların ve alfan sana kim olduğumu söylemedi. Ben Deucalion, alfa sürüsünün alfasiyim. Yanimdaki Kali. Zaten arkanda duran ikizleri de taniyorsundur Aiden ve Ethan."

Yavaşça kafa salladım. Hâlâ gergindim.

-"Scott'ı ve seni sürümüzde istiyoruz. Scott gelmemek konusunda çok ısrarcı ama belki sen bu fırsatı akıllıca değerlendirebilirsin."

-"Şey ben alfa bile değilim ama."

Küçük bir kahkaha attı. Sonra tekrar bana döndü. Birkac adim daha yaklasip saçımı kulagimin arkasina goturdu. Bu onu yaparken vucudum korkudan titriyordu.

-"Sadece farkında değilsin. Zamani gelince anlarsin."

Bir anda omzunu tutarak duvara çarpan adamın gelmesi ile herkes ona bakıyordu. Deucalion hariç.

-"Ne oldu Ennis? Bir konuşmanın ortasındayım."

-"Burda olduğumuzu biliyorlar. Dedi acı icinde kıvranırken."

Deucalion yavaşça nefes verdi. Son bastonunu iki kere yere vurdu.

-"Evet gitme zamanı. Teklifimizi düşün."

Kolundaki kadınla beraber yavaş yavaş karanlığa doğru yürüdüler. Pesinden Ethan ve Aiden Ennis denilen adamı taşıyarak gidiyorlardı. Şaşkınlıkla arkalarından bakarken birinin omzumu tutması ile ona dönmüştüm. Kırmızı gözleri isildayarak bana bakan kişi Derek'ti.

-"Iyi misin? Yararlandın mı? Ah, Öyle kaçıp gitmene izin vermemeliydim!"

Arkasından Scott, Stiles, Lydia, Malia, Kira ve Isaac'de gelmişti.

-"İyi misin Elena? Diye sordu Scott yine kırmızı gözlerle."

-"Iyiyim bana zarar vermediler. Dedim Derek'e bakarken." Gözündeki endişe biraz da olsa azalmıştı.

-"Bana niye söylemedin nereye gideceğini Elena seninle gelirdim." Dedi Malia mavi gözleriyle bakarken.

-"Kimseyi rahatsız etmek istemedim."

-"Elena birimizi arayıp söyleseydin herkes seni evine alırdı zaten." Dedi Kira. Karşılığında bir şey diyemedim sadece kafami egebilmistim.

-"Peki Deucalion ne dedi?" Dedi Stiles.

-"Beni ve Scott'ı sürüsüne istiyor."

-"Ne? Nasıl?" Dedi Derek.

-"Bilmiyorum."

-"Sen alfa bile değilsin ki ama." Dedi Isaac.

-"Bunun ben de farkındayım Isaac, saol. Bunu da söyledim ama zamanı gelince anlarsin gibi bir şeyler söyledi."

Derek düşüncelere dalmış gibi duruyordu. Ona baktığımı fark edince dikkatini tekrar bana verdi.

-"Gel hadi. Bu gece benim evimde kal." Dedi bana bakarak. Kabul etmemi umuyordu.

Diğerlerine baktıktan sonra tekrar Derek'e dönüp kafa salladım. En müsait olan oydu. Diğer herkesin bi ailesi ya da sevdiği ile paylaştığı evi vardı. Ama Derek yalnızdı.

Scott Stiles'a donerek 'gidelim' der gibi kafa salladi. Stiles onaylar sekilde kafa sallayarak cebinden arabasinin anahtarini cikardi. Sonrasinda Scott, Lydia ve Kira ile arabasına doğru yöneldiler. Isaac motoruna doğru giderken Malia da çakala dönüşüp koşmaya başlamıştı bile. Geriye sadece ben ve Derek kalmıştık.

Ikimiz de tek kelime etmeden yürüyorduk. Daha doğrusu o düşüncelerine dalmıştı ben de onu izliyordum. Ne düşündüğünü anlamaya çalışıyordum. Ama gözlerine bakarak bir şey anlamak cidden zordu.

Uzun sessizlik ve yürümeden sonra Derek'in evinin önüne gelmiştik. Hâlâ bu evin nasıl ayakta olduğuna inanamıyordum. Önden o arkasından da ben merdivenleri çıkıp eve girdik.

-"Duş almak istersen banyo üst katta sag tarafta. Sonra istedigin seyleri giyip yatakta yatabilirsin ben asagida olucam."

Kafa sallayarak yukarı çıkmaya başladım. Sag tarafa yönelip banyoya girdim. Dunyanin en guzel banyosu denemezdi. Eski ve tozluydu. Suyu acip isinmasini bekledim. O sırada da üstümdeki kıyafetleri çıkarıyordum. Sıcak suya adım attigim anda vücudum titremişti. Tamamen altına girince sıcak su vücudumu gevşetmiş ve rahatlamami sağlamıştı. Derin bir nefes alıp gözlerimi kapattım. Dusun alında düşüncelerime dalmıştım.

İvet yeni bölüm. %90 eminim herkes o kükremeyi ya Scott ya da Derek sanmıştı jdhsksnkdns. Hâlâ senaryoyu hatırlamıyorum ama Deucalion ı unutamam. Neyse umarım begenmissinizdir.